ใบหน้าอมทุกข์คลี่ยิ้มกว้างเมื่อได้ยินดังนั้น “ท่านจะไปตามหาเขาหรือ”
“ข้าไปตามหาท่านอ๋องแน่ แต่ต้องหลังจากสองวันนี้ไปแล้ว” เขาอยากจะไปตั้งแต่ตอนนี้ด้วยซ้ำ แต่ก็ต้องยึดมั่นต่อคำสัญญาที่ให้ไว้กับผู้เป็นนาย “ข้าสัญญากับท่านแม่ทัพไว้แล้ว ว่าจะอยู่ดูแลท่าน ข้าจะไม่ยอมผิดคำพูดเด็ดขาด”
“ข้าไม่เป็นอะไรแล้ว แผลของข้าก็เริ่มดีขึ้น ไม่ได้รู้สึกเจ็บเหมือนสามวันก่อนด้วยซ้ำ ข้ายังมีหมอหลิวและทหารอีกเป็นกองทัพอยู่เป็นเพื่อน แต่ท่านอ๋องไม่มีใครเลย ท่านไปตามหาท่านอ๋องเถอะนะ ข้าขอร้อง”
“แต่..”
“ถ้าข้อขอร้องแล้วท่านไม่ทำตาม ก็ถือว่านี่เป็นคำสั่งของข้าก็แล้วกัน ถ้าเจอท่านอ๋องแล้วเขาตำหนิท่าน ท่านก็บอกไปเลยว่าข้าบังคับท่าน ข้าขู่จะฆ่าตัวตายถ้าท่านไม่ทำตาม แค่นี้ท่านอ๋องก็ทำอะไรท่านไม่ได้แล้ว”
“ไปเถอะท่านเล่ย ข้าจะดูแลพระชายาแทนท่านเอง” หมอหลิวเป็นห่วงสุขภาพของพระชายามากกว่าสิ่งอื่นใด เขาอยากให้นางหายป่วยทั
