EP02 อยากรู้เหมือนกัน... (2) NC!
1774 คำ
EP02 อยากรู้เหมือนกัน... (2) NC!
ร่างบางหัวเราะให้กับข้อความในไลน์ที่เจไดเพิ่งส่งมาก่อนจะเก็บมือถือใส่กระเป๋าหันไปบอกเพื่อนว่าจะไปเข้าห้องน้ำแล้วเดินขึ้นไปหาคนที่โดนเธอแกล้งเมื่อครู่อย่างเนียนๆ ที่จริงก็อยากจะปล่อยให้เจไดค้างอยู่แบบนั้นแหละแต่วันนี้อยากเอาใจเขาสักหน่อย ไม่ใช่เพราะเห็นเขาอยู่กับนานาอะไรนี่หรอกนะ ไม่ได้อยากไปหาเพื่อรั้งเจไดไว้เพราะรำคาญคนชื่อนานาที่เอาแต่มองแรงใส่เธอไม่หยุดเลย ไม่ได้อยากจะเอาคืนที่วันนั้นนานาโทรมาขัดจังหวะเธอกับเจได ไม่ได้อยากทำอย่างนั้นเลยจริงๆ!
พอขึ้นมาถึงห้องน้ำชั้นสองทิชามองดูแล้วไม่เห็นมีคนอื่นจึงรีบเดินเข้าไปเคาะประตูห้องตามที่คนตัวสูงส่งข้อความมาบอก
"อ๊ะ เจ อื้ออ"
พอประตูเปิดออกแขนเล็กก็ถูกดึงเข้าไปในห้องน้ำอย่างรวดเร็วใบหน้าหวานถูกกอบกุมไว้แน่นก่อนที่ริมฝีปากเรียวเล็กจะถูกริมฝีปากร้อนกระแทกลงมาอย่างแรง
ทิชาตกใจในตอนแรกแต่พอเริ่มตั้งตัวได้ก็เริ่มจูบตอบเผยอปากออก แลบลิ้นออกมาเกี่ยวกระหวัดดูดดึงกับลิ้นร้อนที่เจือไปด้วยรสชาติขมปร่าของแอลกอฮอล์อย่างรู้งาน เจไดตะโบมจูบดูดดึงลิ้นเล็กรุนแรงเหมือนต้องการจะลงโทษที่โดนเธอแกล้งจนน้ำลายใสไหลเลอะเต็มขอบปากและปลายคางของทั้งคู่
"อื้มม ขยับมือหน่อย"
เสียงทุ้มบอกทั้งที่ยังบดจูบกับปากเล็กอยู่จับมือเล็กไปประกบเข้าที่ท่อนลำแข็งที่ไม่รู้โดนควักออกมาจากกางเกงตอนไหน แต่ที่แน่ๆ คือมันแข็งสู้มือจนทิชาต้องลูบแล้วชักมือรัวๆ เพื่อช่วยให้มันสงบลงเพราะถ้ามันไม่สงบเธอไม่ได้ออกจากห้องน้ำแน่ๆ
"อื้ออ เจพอก่อน อ๊ะ หายใจไม่ทัน"
ฟอดด
"อืมม ขยี้หัวมันหน่อย"
"อ่าส์ แบบนั้น" คนตัวสูงผละออกมาหอมแก้มใสฟอดใหญ่กดจูบไล้เลียไปตามกรอบหน้าและใบหูเล็กจนทิชาขนลุกไปทั้งร่าง ยิ่งขนลุกขึ้นกว่าเดิมเมื่อสายเดี่ยวที่ใส่อยู่ถูกดึงขึ้นจนเต้าอวบโผล่ออกมาปะทะสายตาคมไม่รอช้าริมฝีปากร้อนก้มลงไปดูดดึงฟัดหน้าอกขาวแรงๆ จนมันแดง
“อ๊ะ เจเบาหน่อย"
เสียงหวานกระซิบเบาๆ เพราะกลัวมีคนเข้ามาได้ยินมือเรียวก็เร่งสาวชักลำเอ็นเร็วๆ เร่งให้คนตรงหน้าปลดปล่อยออกมาสักทีแต่นอกจากจะไม่เบาตามที่ขอแล้วเจไดยังดูดเม้มหน้าอกเธอจนเกิดเสียงลามกขึ้นจนทิชาต้องดันใบหน้าเขาออกแล้วกดริมฝีปากลงไปจูบแลกลิ้นกับเขาแทนแต่ถึงอย่างนั้นฝ่ามือร้อนก็ยังไม่หยุดขยับบีบคลึงหน้าอกเธอผ่านบราสีเข้มแรงๆ ตามแรงอารมณ์ที่เริ่มจะปะทุเต็มทีจนทิชาเจ็บหน้าอกไปหมด
"อ่าส์ ใกล้แตกแล้ว ฮึ่ม อมคxยให้หน่อย"
"อึก อื้ออ~"
ร่างบางทิ้งตัวลงคุกเข่าตรงหว่างขาของคนตัวสูงอ้าปากกลืนกินครอบแท่งร้อนเข้าปากอย่างรู้งาน โยกหัวขึ้นลงแหย่ลิ้นกับหัวบานจนน้ำใสเริ่มออกมาปริ่มตรงหัว ทิชาห่อปากรูดดูดเอ็นอุ่นจนแก้มตอบเธอรู้ดีไปหมดว่าทำแบบไหนเจไดถึงจะเสียวจนคนตัวสูงต้องส่งมือมาขยุ้มกำเส้นผมเธอไว้ กดหัวเพื่อนสนิทใส่เอ็นร้อนแล้วขยับสวนลำกายกระทุ้งใส่ปากเล็กถี่รัวจนเกิดเสียงลามกขึ้นเบาๆ
"ดูดแรงๆ อึก จะแตกแล้วชา อ่าาห์"
ไม่กี่นาทีต่อมาลำกายใหญ่ก็พ่นน้ำสีขาวขุ่นเข้าไปในริมฝีปากเล็กเมื่อเจ้าของมันถึงจุดสุดยอด ทิชากลืนน้ำรักลงคอก่อนจะโดนคนตัวสูงประคองขึ้นมารับจูบอีกครั้ง รอบนี้เจไดดูดริมฝีปากบางรุนแรงจนเกิดเสียงดังขึ้นกว่าเดิมและไม่มีท่าทีว่าจะหยุดทั้งๆ ที่เขาได้ปลดปล่อยไปแล้วทำเอาคนตัวเล็กแสบปากไปหมดแต่ถึงอย่างนั้นก็ยังจูบตอบอยู่ดี
"อื้ออ ไม่เอา อ๊ะ พอแล้วเจกูเป็นเมนส์อยู่นะ!”
มือหนาที่กำลังลูบไล้ไปตามร่างบอบบางเลื่อนลงมาจับที่ขอบกางเกงและกำลังจะปลดตะขอมันออกจนโดนมือเล็กฟาดรัวๆ เขาถึงได้สติแล้วผละออกมาทิ้งตัวนั่งลงบนชักโครกรั้งเอวบางให้นั่งทับลงบนตักทั้งที่ยังไม่เก็บลำกายเข้าไปในกางเกงให้ดีๆ
"อีกนิดนะครับ"
"อย่ามาครับจะอ้วก"
"ขออีกนิดนะคะ" น้ำเสียงออดอ้อนกระซิบเบาๆ ขณะซุกหน้าลงกับลำคอขาวๆ แลบลิ้นเลียผิวกายหอมหวานกดจูบเบาๆ จนร่างบางที่นั่งอยู่บนตักต้องเชิดหน้าขึ้นให้เขาซุกไซ้ได้อย่างถนัด
"นิ่งเลย เขิน?"
"เขินที่หน้า พอแล้วนะหายมานานเดี๋ยวเพื่อนตาม" ผลักใบหน้าคนกะล่อนที่ทำมาเป็นพูดจาคะขาออกแล้วลุกขึ้นจากตักแกร่งจัดการใส่เสื้อผ้าตัวเองให้เข้าที่ตามเดิมเมื่อมองดูนาฬิกาแล้วเหมือนจะหายมานานเกินไปจนโทรศัพท์ที่อยู่ในกางเกงสั่นรัวๆ ไม่ต้องดูก็รู้ว่าเพื่อนส่งข้อความมาตามแล้วแต่เจไดกลับวอแวไม่ยอมปล่อยเธอง่ายๆ นี่สิ
"ยังอยากอยู่เลย"
“เมนส์หายเดี๋ยวให้ทำเยอะๆ เลย"
"จริงนะ?"
"อือ แต่ตอนนี้พอก่อนพ่อกูไลน์ตามใหญ่แล้ว" ถ้าไม่พูดแบบนี้วันนี้เธอคงไม่ได้ออกจากห้องน้ำแน่ๆ ส่วนเจไดไม่ได้กลัวเพื่อนจับได้เลยสักนิดเพราะถ้าเกิดโดนเพื่อนสงสัยขึ้นจริงๆ เขาก็หาเหตุผลมาอ้างได้เสมอนั่นแหละ กับเรื่องแบบนี้น่ะคนหื่นมันฉลาดจะตาย
ทางด้านเพื่อนๆ
"เชี่ย ขนลุกสัสห้องข้างๆ แม่งดูดปากกันเสียงโคตรดัง"
ตุลย์ที่เพิ่งกลับมาจากเข้าห้องน้ำพอกลับมาถึงที่โต๊ะก็รีบเล่าให้เพื่อนฟังใหญ่ว่าตัวเองไปเจออะไรมา เมื่อกี้ห้องน้ำชั้นหนึ่งเต็มเขาจึงต้องไปเข้าที่ชั้นสอง ซึ่งพอไปถึงก็ได้เรื่องเลยเขาได้ยินเสียงคนฟัดกันในห้องน้ำยืนฟังอยู่สักพักก็รีบออกมาเพราะกลัวโดนจับได้ว่ามาแอบฟังแต่ใครจะรู้ว่าเสียงที่ได้ยินนั่นน่ะเพื่อนตัวเองทั้งนั้น
"แล้วมึงไปแอบฟังเขาทำไมก่อน"
"กูไม่ได้แอบ! มันได้ยินเอง แต่ผู้หญิงเสียงหวานสัสคุ้นๆ เหมือนเคยได้ยิน"
"มึงแอบฟังถึงไหนเนี่ยถึงรู้ว่าเขาเสียงหวาน"
"ก็จนผู้ชายล้วงแล้วเขาบอก 'อื้อ ไม่เอาพอแล้วเป็นเมนส์อยู่' นั่นแหละ" จากนั้นก็บรรยายไปว่าตัวเองได้ยินอะไรมาบ้างจนโดนแทนคุนด่าให้ว่าไปยุ่งเรื่องชาวบ้าน เอ้า ก็ชาวบ้านมาทำให้ได้ยินมีเหรอที่คนอย่างเขาจะไม่ใส่ใจเสียงชัดขนาดนั้นได้ยินแค่นั้นยังทำเอาเขาแทบตื่นตัวเลย
เสียงหวานจริงๆ นะ
"แล้วไอ้เจไปไหนของมัน เด็กมันหนีไปเต้นแล้วนั่น"
"ดูดบุหรี่มั้ง ไม่ก็ได้สาวจนออกไปแล้ว" เหนือตอบตุลย์ที่มองหาเพื่อนตัวเองไม่เจอ เห็นว่าเจไดหายไปนานนานาก็เลยขอไปสนุกกับเพื่อนรอไม่ลืมฝากเหนือไว้ว่าถ้าเจไดกลับมาให้ไปตามเธอด้วย
"แล้วทิชาล่ะ"
นี่ก็อีกคนหายไปไหนของมันก็ไม่รู้ถึงจะดูแลตัวเองได้จนเพื่อนไม่ค่อยห่วงไม่ค่อยตามไปเฝ้าเวลาไปเข้าห้องน้ำแต่หายไปนานแบบนี้ก็อดห่วงไม่ได้นะ
"มันบอกจะไปเข้าห้องน้ำแต่ไปนานแล้วนะมึงออกมาไม่เจอมันเหรอตุลย์?"
"ไม่นะ ไอ้แทนตามไปดูลูกมึงดิ๊"
"อ้าว แทนจะไปไหน" แต่ยังไม่ทันที่แทนคุนจะได้ไปตามคนที่เพื่อนกำลังถามหาก็เดินกลับมาพอดี
"ไปตามมึงอะ เห็นหายไปนาน"
"มาแล้วนี่ไง"
"แล้วทำไมกลับมาพร้อมมันได้"
"เจอกันที่หน้าห้องน้ำน่ะ" บอกปัดๆ เมื่อเพื่อนถามถึงคนที่เดินตามหลังเธอเข้ามา บอกให้กลับมาทีหลังก็ไม่ฟังเจไดเอาแต่บอกว่ายิ่งแยกกันยิ่งน่าสงสัยมาพร้อมกันให้จบๆ เลยดีกว่าเพราะดูปกติที่สุดแล้ว
(ไม่ใช่เพราะกลัวทิชาจะโดนผู้ชายในผับจีบหรือคนมองหรอกนะแค่เพราะอยากให้มันเนียนเฉยๆ จริง!)
"อ่อๆ ไอ้เจตามไปดูเด็กมึงหน่อยมึงไปนานเขาไปหาเพื่อนเขาแล้วบอกว่าถ้ามึงมาให้ไปหาที่โต๊ะ"
"ไม่ไป"
“เอ้า ไอ้นี่" เจไดทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าอี้ตัวเดิมยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มสบายอารมณ์ไม่ได้สนใจจะไปตามนานาเลยสักนิดจนเพื่อนหันไปมองหน้ากันอย่าง 'รู้กัน'
"อาการนี้จะเทแล้วดิ"
"เออ เริ่มเยอะละกูเบื่อ"
"เอาเรื่องว่ะมึงนี่มันเสือเจจริงๆ เห็นคนนี้คุยนานนึกว่ามึงจะจริงจัง" นานในที่นี้คือเกือบเดือนเพราะที่ผ่านมาให้มากสุดแค่สองสัปดาห์เปลี่ยนสาวเป็นว่าเล่นเลยเจไดน่ะ
ถ้าถามว่าใครเจ้าชู้สุดในกลุ่มก็คงตอบเป็นเสียงเดียวกันว่าเจไดเพราะถึงคนอื่นๆ จะเจ้าชู้แต่อย่างน้อยก็เคยมีแฟนเป็นตัวเป็นตนและคบอยู่นานส่วนเจไดน่ะไม่เคยมีแฟนไม่เคยคบใครมากสุดแค่สถานะคนคุยที่คุยแบบไหนของมันก็ไม่รู้แป๊บๆ ก็เทแล้ว เปลี่ยนคนคุยเป็นว่าเล่นควงมาแทบจะทุกคณะในมหาลัยแล้วมั้ง จนทุกคนอดคิดไม่ได้ว่าคนแบบไหนถึงจะหยุดเสือตัวนี้ได้
“อยากรู้จริงๆ ว่าใครจะหยุดมึงได้"
"อือ กูก็อยากรู้เหมือนกัน" และไม่ใช่แค่เพื่อนที่สงสัยตัวเขาเองยังสงสัยเลย...
"..."
"บางทีอาจจะอยู่แถวนี้ก็ได้มั้ง"
ถ้าไม่สังเกตคงเห็นว่าเจไดแค่มองตรงไปไม่ได้โฟกัสที่ตรงไหนแต่ถ้ามองดีๆ จะเห็นสายตาคมมองไปหยุดอยู่ที่ใครสักคนที่ไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังถูกมองในขณะที่เขาพูดประโยคนั้น
- ผู้เขียน
