“ข้าอยากเรียนรู้การแพทย์เพิ่มเติมในเมืองหลวง ไม่ทราบว่าจะต้องทำอย่างไรบ้างขอรับ” จิงซิงอี้พูดอย่างจริงจัง
โม่หยวนหลิงชะงักและหันมามองจิงซิงอี้ ผู้บังคับกองพันหลิวป๋อยิ้ม เขาเอามือทุบอกตัวเองเบาๆ และพูดด้วยความมั่นใจว่า “ไม่ต้องกังวลไปหมอจิง ข้าจะไปสอบถามข้อมูลให้ แล้วจะกลับมาบอกท่านอีกครั้ง”
จิงซิงอี้กล่าวขอบคุณเขาอย่างดีใจ จากนั้นทหารทั้งสามคนก็ลากลับ เด็กชายหันมาทางโม่หยวนหลิงและถามนางว่า “พี่หลิง ถ้าข้าไปเรียนในเมืองแล้ว ท่านจะทำอย่างไร”
หญิงสาวนิ่งไปสักพัก ก่อนจะพูดว่า “พี่ต้องอยู่ที่นี่เพื่อสานต่อสิ่งที่พวกเราช่วยกันสร้างเอาไว้ พื้นฐานของเรายังไม่มั่นคงมากพอ เจ้าไปเรียนก็ต้องใช้เงิน ทั้งค่าที่พัก ค่ากิน ค่าหนังสือ ค่าเรียนอีกมากมาย ถ้าพี่เข้าเมืองไปอยู่กับเจ้า ก็ไม่รู้จะทำงานอะไร มีแค่ค้าขายหรือรับจ้าง ซึ่งก็ไม่คุ้มค่า ถ้าอยู่ที่นี่ก็ยังทำงานเดิมต่อไป ไม่ต้องไปเริ่มใหม่ และยังหาเงิ
