คู่หมั้น ที่รัก [Nc.+]

#1 คู่อริ...

สวัสดีค่ะ ฉันชื่อณิชาภัทร หรือเรียกสั้นๆว่าณิชา อายุ18ย่าน19 ฉันเรียนอยู่ปี1ค่ะ หลายๆคนคงจะอ่านประวัติฉันมาคร่าวๆแล้ว ว่าฉันจะต้องหมั้นกับผู้ชายคนนึง ซึ่งอย่างว่าแหละค่ะ ว่าฉันกับเขา ไม่ได้รักกัน และที่ต้องหมั้นเพราะสาเหตุอะไรก็ไม่รู้ของพวกผู้ใหญ่ ฟังแล้วน่าเบื่อมากๆ และในเมื่อฉันกับเขาไม่ได้เป็นอะไรกัน เราก็ไม่ได้รักกัน และในเมื่อเราไม่ได้รักกัน เราก็มักจะทะเลาะกันอยู่บ่อยๆ และมีปัญหา หรือมักจะชอบหาเรื่องกันนั้นแหละค่ะ แต่ถ้าจะพูดถึงเรื่องมีอะไรกัน แทบจะไม่เลยค่ะ เพราะฉันก็เป็นคนรักงวนสงวนตัว แทบจะไม่มีใครเคยแตะหน้าอกและตรงนั้นชั้นเลย แค่ขาอ่อนก็บ่นจะตายอยู่ละ และที่ฉันรักเขาไม่ได้ เพราะว่าฉันมีคนรักอยู่แล้ว แต่ตอนนี้เขาคนนั้นก็หายไป เขาเคยสัญญากับฉันว่าเขาจะกลับมารับฉันไปอยู่ที่อเมริกาด้วยกัน ใช่ค่ะ เขาไปเรียนต่อที่อเมริกา แต่ฉันรอจนมาถึงตอนนี้แล้ว เขาก็ยังไม่กลับมาหาฉันเลย เขาเป็นผู้ชายที่ให้ความอบอุ่นแก่ฉันมาก มากกว่าที่ผู้ชายที่ฉันจะต้องหมั้นด้วยสะอีก

ณ มหาวิทยาลัยชื่อดัง

"ไอชา เมื่อไหร่มึงกับพี่คริสจะคบกันสักทีวะ กูอยากเห็นเพื่อนกูมีแฟนจนใจจะขาดอยู่แล้วเนี่ย" มินลี่และแก้มฟูเดินเข้ามานั่งข้างๆฉัน พอมานั่งปุ๊ป ก็ถามเรื่องฉันและพี่คริสทันที พอฉันได้ยินชื่อพี่คริสนะ โครตที่จะน่าเบื่อเลยแหละ

"เมื่อไหร่พวกมึงจะเลิกพูดถึงพี่เค้าสักทีวะ กูเบื่อ ผู้ชายหน้าตัวเมียแบบนี้ ใครเห็นใครจะไปชอบ เลว!!!"

"แต่ว่าอีกแค่3ปี มึงก็จะแต่งแล้วนะ ไม่เปิดใจให้กันและกันแบบนี้ แม่คงเสียใจที่ไม่ได้อุ้มหลาน"แก้มฟูพูดแซวฉันอีกแล้ว "ยัยแก้ม!!! พูดอะไรเนี่ย!!!"ฉันโมโหไปหน่อย ที่แก้มฟูมาพูดกับฉันแบบนี้ แต่ถึงฉันจะไม่มีลูกแม่ ก็ไม่เห็นจะต้องเดือดร้อนใครเลยนี่ และพอฉันตะคอกใส่แก้มฟูและมิลลี่ไปแบบนั้น คนที่นั่งข้างๆฉันก็หันมามองหน้าฉันทุกคน

"แกจะโมโหไปทำไมวะ แค่พูดนิดเดียวเอง"แก้มฟูพูดบอกฉัน "นั่นสินะ อกหักมาหรอจ้ะ"สิ้นสุดของเสียง พวกฉันรู้ได้ทันทีเลยว่านี่คือรดา คือศรัตรูของฉัน เราสองคนเคยสนิทกันมาก่อน แต่เรื่องที่เราต้องตัดเพื่อนกันก็คือเรื่องผู้ชาย ซึ่งผู้ชายคนนั้นก็คือ พีเจ...