ตอนที่ 40 : เหมือนไกลกัน
“รักมันมากเหรอคะ ดีเหมือนกันมันจะได้ตายไปจากคุณ คุณจะได้รักรถเมล์เหมือนที่รักมันบ้าง” รถเมล์เหลืออดจนพลั้งปากพูดออกมา ยิ่งรับรู้ว่าโรมันรักมันมากยิ่งโกรธจนอยากฆ่าให้มันตายตั้งแต่วันนี้
“มึงคิดว่ากูจะรักมึงหรือไง กูบอกมึงแล้วใช่ไหมมีสองทางเลือกให้มึงเลือก แต่มึงดันเลือกทางที่จะตัดขาดเอง”
“คุณไม่รักเมล์ แล้วคุณมานอนกับเมล์ทำไมคะ”
“เพราะกูเห็นแค่มึงเป็นแค่ผู้หญิงแก้เ****นไง”
“โรมัน” รถเมล์เรียกชื่อคนตรงหน้าด้วยอารมณ์โกรธ เธอเริ่มปรับสายตาเข้ากับความมืดได้บ้างแล้วทำให้เห็นเค้าโครงของผู้ชายที่เธอหลงรัก
“อย่าคิดมาแตะต้องเมียกู”
“พูดว่ามันคือเมียได้เต็มปาก เหอะ มันจะมีโอกาสตื่นมาฟังคุณหรือเปล่าคะ”
เพลี๊ยะ
มือหนาละออกจากลำคอระหงและตบเข้าที่ใบหน้าสวยเต็มแรง จนหญิงสาวล้มลงไปกองกับพื้น
พรึบ
ไฟในห้องกลับมาสว่างอีกครั้งทำให้ทั้งสองคนเห็นกันชัดขึ้น สายตาของโรมันเต็ม
