ถึงเนื้อถึงตัว #2
1240 คำ
“ลูน่า" เสียงของเตชินทร์ที่เข้มขึ้นดึงให้หญิงสาวที่หลุดไปอยู่ในภวังค์ความคิดของตัวเองได้สติคืนมาอีกครั้ง “ตกลงว่ายังไง ฉันจ่ายได้ไม่มีลิมิต ขอแค่เรียกมา" “…” ริมฝีปากเปรอะคราบลิปสติกสีแดงสดสั่นระริกก่อนจะเอ่ยคำตอบออกไปเมื่อตัดสินใจได้ในที่สุด “หนึ่งล้านบาทค่ะ"
นรากรตาโตด้วยความตกใจเมื่อได้ยินจำนวนที่สูงกว่าความคาดหมายของตน ทว่าเตชินทร์กลับมีท่าทีนิ่งเฉย เขาไม่พูดพร่ำทำเพลงแต่รวบร่างของหญิงสาวขึ้นพาดบ่าของตนในทันทีจนพระจันทร์ต้องรีบเกาะบ่าไว้ด้วยกลัวจะร่วงหล่นจนกระดูกกระเดี้ยวหัก
“ว้าย!” คนโดนอุ้มโดยไม่บอกกล่าวล่วงหน้าดิ้นอย่างแรงเพื่อทวงคืออิสระให้กับร่างกายของตน
“ฉันมีข้อตกลงที่ต้องคุยกับเธอในห้องแค่สองต่อสอง ดูจากยอดเงินที่ฉันโอนให้เธอทั้งหมดเมื่อกี้โดยไม่อิดออดแล้ว เธอไม่ต้องกลัวว่าฉันจะเบี้ยวเงินหนึ่งล้านบาทที่เรียกมา เลิกดิ้นได้แล้ว"
พระจันทร์ค่อย ๆ สงบลง หัวใจก็เต้นรัวขึ้นเมื่อลองนึกถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้ ทั้งเรื่องที่ต้องคุย และบริการพิเศษที่เธอต้องทำ..
‘นี่ฉัน..ตัดสินใจถูกแล้วใช่ไหม..’
…
ต่อให้วินาทีนี้พระจันทร์จะตระหนักได้ว่าตนอาจจะตัดสินใจผิดพลาดไป แต่เธอก็ไม่เหลือช่องทางให้ถอยหลังกลับได้อีกแล้ว รู้ตัวอีกทีร่างบางที่นั่งกุมมือตัวเองแน่นอยู่บนเตียงหลังกว้างที่ห้องพักสำหรับลูกค้าวีวีไอพีที่ชั้นสามของบาร์เป็นที่เรียบร้อย เตชินทร์นั่งนิ่งอยู่ที่โซฟาตรงข้ามกัน ส่วนนรากรยังคงนั่งนัวเนียกับสาว ๆ ที่หมายตาอยู่ที่ชั้นสอง
“เอ่อ…คุณเตชินทร์คะ คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับฉันเหรอคะ..”
“เธอชื่ออะไร..ชื่อที่ไม่ใช่ลูน่า” เขาถามหยั่งเชิงเล็กน้อยขณะที่เปลี่ยนอิริยาบถจากการนั่งนิ่งที่โซฟาเป็นการยืนเต็มความสูงแล้วย่างสามขุมเข้ามาหาเธอแทน “ฉันคิดว่าเธอคงจะรู้อยู่แล้วว่าเรื่องที่ฉันอยากคุยคืออะไร"
พระจันทร์กลืนน้ำลายอึกใหญ่เมื่อชายหนุ่มโน้มตัวลงมามากขึ้นจนเธอต้องเอนราบลงไปบนเตียง ในที่สุดเขาก็ใช้สองแขนกักคร่อมร่างของเธอเอาไว้ได้สำเร็จ
“ฉัน..ชื่อพระจันทร์ค่ะ”
“พระจันทร์..” คนที่อยู่เหนือกว่าทวนคำ
“ฉัน…ฉันพอจะรู้ค่ะ ว่าคุณหมายถึงอะไร แต่เราคุยกันเรื่องข้อตกลงก่อนได้ไหมคะ ฉันคิดว่าคุณคงไม่เอาเงินหนึ่งล้านบาทมาให้ฉันเฉย ๆ หรอกใช่ไหมคะ" ดวงตากลมช้อนมองเพื่อร้องขอความเห็นใจ เพราะไม่รู้ว่าหลังจากนี้ตนจะต้องเผชิญกับอะไรบ้าง
“มันง่ายกว่าที่เธอคิดแน่นอน แค่มีเซ็กส์กับฉัน แต่มันจะไม่ใช่แค่คืนนี้”
พระจันทร์กลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคออีกครั้ง เธอสบตาเข้ากับดวงตาสีเทาหม่นของชายหนุ่ม แต่ก็ไม่อาจค้นพบแววพิศวาสใด ๆ ได้เลย มันไร้แวว ไร้ความรู้สึก ฉาบเคลือบเอาไว้ด้วยม่านหมอกที่มีพลังงานลบแรงกล้าเกินกว่าที่เธอจะเดาได้ว่ามันคืออะไร
“ห้าแสนแค่สำหรับคืนนี้ แต่ฉันมีเงินให้เธออีกสี่ล้านห้าแสน สำหรับสัญญาที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้” เขาเลื่อนใบหน้าลงมาใกล้มากขึ้น “เธออยากมีเซ็กส์กับฉันไปอีกนานแค่ไหน"
“ค..คะ” พระจันทร์รู้สึกหูอื้อตาลายเหมือนคอมพิวเตอร์ที่ประมวลผลไม่ทัน “หมายถึงยังไงนะคะ..”
“ฉันอนุญาตให้เธอกำหนดระยะเวลาเอง สำหรับเงินห้าล้าน แต่เธอต้องมีเซ็กส์กับฉันทุกคืน..เพื่อให้ฉันหลับ" เตชินทร์อธิบายอย่างใจเย็น ไม่ได้มีท่าทีโหยหาหรือกระสันอยากเหมือนถูกอารมณ์ทางเพศครอบงำอย่างที่รุ่นพี่หลายคนที่ให้บริการพิเศษเสร็จแล้วกลับมาเล่าให้ฟัง
พระจันทร์หัวใจสั่นระรัวเมื่อต้องตัดสินใจในเรื่องสำคัญในตอนนี้ เธอเอียงใบหน้าหลบไปด้านหนึ่งก่อนจะเอ่ยเสียงเบาแผ่วราวกระซิบ
“ฉัน..ขอเวลาคิดดูก่อนได้ไหมคะ ขอให้ผ่านคืนนี้ไปก่อน…”
เตชินทร์พยักหน้าแล้วถอยตัวออกไปหยิบโทรศัพท์มือถือมาโอนเงินครึ่งล้านเข้าสู่บัญชีของหญิงสาวที่นอนนิ่งอยู่บนเตียง ดวงตากลมของพระจันทร์ในยามนี้หม่นหมองเหมือนอยู่ในคืนเดือนแรมที่ไม่งามสง่า ความคิดมากมายในหัวตีรวนจนไม่สามารถหยุดนิ่งได้
“ห้าแสนบาทสำหรับคืนนี้ และถ้าอยากได้อีกสี่ล้านห้าแสนบาทที่เหลือ เย็นวันพรุ่งนี้ให้มารอฉันที่นี่ โดยไม่ต้องทำงาน ฉันจะพาเธอไปที่ทำงานใหม่เอง" เตชินทร์วางโทรศัพท์ที่ในตอนนี้หมดประโยชน์เป็นที่เรียบร้อยลงบนโต๊ะข้างหัวเตียง “ฉันมีอะไรจะต้องจ่ายเธอเพิ่มสำหรับคืนนี้อีกไหม..”
“ม…ไม่มีแล้วค่ะ" พระจันทร์พลางผงกหัวมองดูว่าอีกฝ่ายกำลังจะทำอะไรต่อไป
“งั้นก็ดี"
เรือนกายหนาโถมทับลงบนร่างบางเพื่อป้อนจุมพิตให้อย่างรุนแรงและเร่าร้อนกว่าเมื่อครั้งที่อยู่บนโต๊ะชั้นสอง รสจูบคราวนี้ช่างปร่าและปวดแปลบสำหรับพระจันทร์เหลือเกิน กลิ่นคาวเลือดตีขึ้นจมูกทำให้เธอแน่ใจแล้วว่าตนโดนกัดเข้าที่ริมฝีปากเป็นที่เรียบร้อย
“อ๊ะ!” คนที่ไม่เจนสนามรักบนเตียงร้องด้วยความตกใจเมื่อชุดเดรสที่ตนสวมอยู่ถูกฉีกกระชากจนขาดวิ่น เนื้อผ้าบาดผิวเนียนจนแสบไปหมด “คุณเต..”
เตชินทร์เหมือนคนที่ประสาทรับรู้ทางหูสูญสิ้นเป็นที่เรียบร้อย ชายหนุ่มใช้มือข้างหนึ่งบีบเข้าที่แก้มของพระจันทร์อย่างแรงจนเธอไม่สามารถส่งเสียงร้องขัดได้อีก ริมฝีปากที่บดขยี้รอยแตกเปรอะเลือดค่อย ๆ ลากไล้ลงมายังปลายคาง แรงบีบที่แก้มก็แรงขึ้นเรื่อย ๆ
ชั่ววินาทีที่มือหนาปล่อยแก้มเธอให้เป็นอิสระ พระจันทร์คิดว่าค่ำคืนนี้ความรุนแรงคงจบเพียงเท่านี้ ทว่ามือที่เพิ่งผละออกไปนั้นกลับเลื่อนลงไปยังเรียวขาอวบอัด เตชินทร์บีบคั้นอย่างแรงจนผิวสีน้ำนมขึ้นรอยนิ้วมือเด่นชัด
“อึก คุณเตคะ” มือหนาฟอนเฟ้นอยู่ที่สะโพกอวบ ดวงตาคู่คมจ้องมองด้วยแววตากระหายอยากจนดูน่ากลัว ก่อนจะลูบไล้ไปตามหน้าขาจนหญิงสาวรู้สึกวูบวาบ เผลอขยับกายถอยออกห่างอัตโนมัติเพราะบางอย่างกำลังบอกว่าคนตรงหน้าอันตรายเหลือเกิน แต่แล้วเขาก็จับร่างเธอดึงกลับมายังที่เดิมแล้วดันเรียวขาแยกออกจากกันพร้อมขยับร่างกำยำเข้ากลางหว่างขา ใช้ลำตัวกำบังเมื่อเธอพยายามหุบขาชิดเข้าหากัน
เตชินทร์โน้มตัวลงมากดจมูกโด่งคมสันซุกไซ้ตรงซอกคอขาวเล้าโลมสูดกลิ่นอันหอมหวาน พลางบดเบียดความเป็นชายที่คับแน่นภายใต้กางเกงพร้อมปะทุทุกเมื่อเข้ากับเนินเนื้อชื้นแฉะ
- ผู้เขียน
