สองปีต่อมา
ชุดยูนิฟอร์มของร้านมาดามแมรี่ที่บนอกซ้ายปักเอาไว้ด้วยป้ายพนักงานพาร์ทไทม์วงเล็บด้วยตัวอักษรสีแดงว่านักศึกษาฝึกงาน ถูกมือหนาของเตชินทร์รั้งให้ยกสูงขึ้นอวดบั้นเอวบางที่เป็นปื้นแดงด้วยรอยมือจากการบีบเค้นของสงครามรักบนเตียงเมื่อคืนก่อน พระจันทร์ร้องครางออกมาเสียงเบาหวิวเมื่อริมฝีปากของชายหนุ่มแตะแต้มลงบนลำคอของตนพร้อมกับออกแรงดูดดุน
“อึก.. คุณเตคะ" ริมฝีปากอิ่มเปรอะลิปกลอสสีชมพูอ่อนเผยอออกเมื่ออุณหภูมิในร่างกายพุ่งสูงขึ้นอย่างไม่มีทีท่าว่าจะลดลง พระจันทร์พยายามฝืนความเสียดเสียวมองดูมือของคนที่ประคองใบหน้าของตนตั้งใจจะให้รับจูบอยู่ “..อ๊ะ มือคุณ"
รอยฟกช้ำที่บางส่วนแตกออกจนได้เลือดปรากฏให้เห็นอยู่บนมือทั้งสองข้างของเตชินทร์ พระจันทร์มองดูด้วยความเป็นห่วง เธอรู้ดีว่าคนที่ว่าจ้างเธอให้เป็นโอสถชั้นเลิศในการบำบัดอาการนอนไม่หลับนั้น มีเรื่องบาดหมางบางอย่างกับใครบางคนที่ไม่อาจเป็นเผยได้
