ผู้เฒ่ากัวเฉิงหรือนายท่านกัว ยามก่อนนั้นเป็นบัณฑิตมากความรู้สามารถ สอบจอหงวนได้ในอันดับต้นๆ แต่ทว่าที่บ้านนั้นขาดคนดูแลกิจการ จึงสละตำแหน่งจอหงวนทิ้งไปและออกมาควบคุมการค้าของตนเอง จนร่ำรวยมีทรัพย์อยู่มากนัก
ผู้เฒ่ากัวมีบุตรสองคน
คนโตนั้นเก่งกาจเป็นสุภาพชน รักอิสระเดินทางไปค้าขาย ลงท้ายก็หายไปมิกลับมาอีกเลย จนผู้เฒ่ากัวเสียใจนัก คนรองนั้นมิเอาถ่านชอบเล่นการพนัน แต่เพราะบิดามีทรัพย์มาก เล่นอย่างไรก็มิกลัวเกรงจะสิ้นเนื้อประดาตัว และอีกทั้งยังผยองนัก ยามเหลือตนเป็นทายาทเพียงหนึ่งเดียว ผู้เฒ่าเคยแสดงอิทธิฤทธิ์ใช้ไม้เท้าทุบบุตรกลางเมืองหลวงมาแล้ว
ยามนี้ผู้เฒ่ากัวมีหลานชายสืบสกุลถึงห้าคน และทั้งยังมีหลานสาวที่กำลังจะออกเรือน มีหน้ามีตาไปสู่สกุลอ๋าว ผู้ใหญ่คับเมืองหลวง นับว่าแต่งไปมิไกลจวน นั่งรถม้ารอบหนึ่งก็พบกัน น่ายินดีนัก ผู้เฒ่าจึงมิขัดใจอันใดนาง
ผู้เฒ่ากัวพบว่าหลานสาวช่างประจบยิ่ง ยา
