คนเจ้าเล่ห์
กันติชาเบิกตากว้างขึ้นอย่างแปลกใจเอื้อมมือหมายหยิบกระจกในมือชายหนุ่มมาตรวจสอบ ทว่าอีกฝ่ายกลับชักหนีพร้อมกับพูดออกมาว่า
“ผมเช็ดให้!”
หญิงสาวผงะหน้าหนีแต่ยังช้ากว่ามือใหญ่ที่แตะคางเรียวให้หันไปอีกด้านหนึ่งพร้อมดึงกระดาษทิชชูมาถือไว้ แต่สิ่งที่แต้มลงมาบนแก้มนุ่มและกดลึกลงกลับกลายเป็นปลายจมูกโด่งกับริมฝีปากร้อนรุ่มของเขาแทน!
กันติชาชาวูบหัวใจกระตุกวาบหันขวับมามองใบหน้ายิ้มๆ แววตาเจ้าเล่ห์ด้วยความรู้สึกร้อนไปทั้งหน้า และก่อนที่อีกฝ่ายจะได้พูดอะไรออกมาหญิงสาวก็สะบัดมือลงบนแก้มเขาเต็มแรง
เพียะ!!!
“ทุเรศ! คุณมัน…”
ร่างระหงผุดลุก เสียงเก้าอี้ดังครืดเมื่อหญิงสาวถอยห่าง ริมฝีปากสั่นระริกเพราะความโกรธ ใบหน้านวลแดงก่ำแล้วหมุนตัวก้าวออกจากโต๊ะทำงาน ร่างสูงลุกยืนและรั้งแขนกลมกลึงเอาไว้เสียก่อน
“จะไปไหน!”
กันติชาสะบัดหน้ากลับมามองอย่างขุ่นเคืองใบหน้างามยังร้อนผะผ่าวเมื่อยามสบตาคมกริบ
