EP.5 ความสุขที่ไม่เคยมี
1547 คำ
EP.5 ความสุขที่ไม่เคยมี
พริ้งพราวค่อย ๆ สูดลมหายใจลึกเข้าไปตามคำแนะนำของบากิ เพื่อนของคริส กลิ่นของม้วนสีดำนั้นคล้าย ๆ การเผาไหม้ของใบหญ้า และมันเป็นอะไรที่เธอไม่เคยสัมผัสมาก่อน ทำให้เธอรู้สึกสับสนและแปลกใหม่ ควันสีขาวลอยออกจากปากของเธอช้า ๆ ขณะที่เธอปล่อยลมหายใจออกมา ความรู้สึกที่แปลกใหม่เริ่มเข้ามาครอบงำเธอทันทีที่ควันนั้นเข้าปอด
ช่วงแรก พริ้งพราวรู้สึกเหมือนหัวใจของเธอเต้นเร็วขึ้น ทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวดูชัดเจนขึ้น เสียงเพลงในบาร์ที่ดังอยู่ดูเหมือนจะเข้าถึงลึกลงไปในความคิดของเธอ เธอรู้สึกเหมือนตัวเองสามารถได้ยินเสียงเบสในเพลงที่เต้นผ่านหัวใจของเธอ ทำให้ทุกอย่างดูชัดเจน และสดใสขึ้นอย่างน่าประหลาด
“เป็นยังไงบ้าง?” คริสถามด้วยรอยยิ้ม ขณะมองเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความพึงพอใจ ก่อนจะคว้าม้วนนั้นไปจากมือของเธอ และสูบอัดแบบเต็มที่ ก่อนจะพ่นควันออกมา และคว้าเธอเข้าไปจูบอีกครั้ง
“มัน...มันแปลกจังเลยค่ะพี่คริส” พริ้งพราวตอบพลางหัวเราะคิกคัก รู้สึกเหมือนทุกคำพูดกลายเป็นเรื่องขำขัน เสียงของเธอดังก้องในหัวของเธอเอง ราวกับว่าเธอได้ฟังตัวเองพูดเป็นครั้งแรก
หลังจากนั้นไม่กี่นาที ความรู้สึกมึนงงเริ่มเข้ามาครอบงำร่างกายของเธอ ทุกอย่างรอบตัวเริ่มหมุนไปอย่างช้า ๆ ราวกับเวลาเดินช้าลง เธอรู้สึกเบาสบาย ราวกับว่าร่างกายของเธอกำลังลอยอยู่ในอากาศ มือของเธอเริ่มรู้สึกชาที่ปลายนิ้ว ขณะที่ทุกสิ่งทุกอย่างดูเหมือนจะมีสีสันและชีวิตชีวามากขึ้น
คริสดึงเธอขึ้นมานั่งบตักของเขาพร้อมกับถลกกระโปรงของเธอขึ้นครอบหน้าตักของเขาที่กำลังแข็งขืนอยู่ในตอนนี้
“พี่คริส...พริ้งรู้สึกเหมือนอยู่ในฝันเลยค่ะ” พริ้งพราวพึมพำเบา ๆ ก่อนจะเอนศีรษะลงพิงกับแผ่นอกแกร่งของเขา ขณะที่ความรู้สึกสบายและความสุขเริ่มเข้าครอบงำจิตใจของเธอ
คริสโอบแขนรอบตัวเธอและกระซิบข้างหู
“เหมือนกัน ฮ่า ๆ ๆ ๆ” เขายิ้มตาลอย ๆ เสียงของคริสฟังดูไพเราะและอบอุ่น ราวกับเพลงที่กล่อมให้เธอหลับตาพริ้มลง ทุกสิ่งทุกอย่างเริ่มดูเบลอและหมุนช้า ๆ แต่ในขณะเดียวกัน
“พี่คริส...ทำให้พริ้งมีความสุขมาก ๆ แบบที่ไม่เคยมีมาก่อนเลย” เธอกลับรู้สึกถึงความสุขที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน ความรู้สึกที่ทุกสิ่งรอบตัวดูเหมือนจะเป็นเรื่องตลกและขำขัน ทำให้เธอหัวเราะออกมาโดยไม่รู้ตัว
“แน่นอน...พี่จะทำให้ที่รักมีแต่ความสุขทุกวันทุกคืนเลย” เขาพูดพร้อมกับจับร่างบางขยับตัวบดเบียนท่อนเอ็นที่แข็งขืนของตัวเองซ้ำ ๆ
เธอเริ่มสัมผัสถึงความรู้สึกนั้น แต่ก็ปล่อยตัวปล่อยใจให้ล่องลอยไป ราวกับว่าร่างกายของเธอกำลังอยู่ในความฝันที่ไม่มีวันจบ ทุกคำพูดที่ออกจากปากของเธอดูเหมือนจะกลายเป็นคำถามที่ไม่มีคำตอบ ความรู้สึกของการเป็นอิสระที่แท้จริงเริ่มเข้าครอบงำเธอ
“อื้อ...พี่คริส~” พริ้งพราวรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังตกลงสู่หลุมลึกที่เต็มไปด้วยความสบายและความอิสระ ทุกการสัมผัส ทุกคำพูด ทุกเสียงหัวเราะ ล้วนแต่กลายเป็นสิ่งที่เธอไม่สามารถควบคุมได้อีกต่อไป เธอปล่อยตัวปล่อยใจไปกับความรู้สึกนั้น รู้สึกเพียงแค่ความสุขและความอิ่มเอมที่แผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย
“ครับ...ที่รัก” คริสยิ้มและลูบผมของเธอเบา ๆ ขณะที่พริ้งพราวเริ่มหลับตาลง ร่างกายของเธอรู้สึกเบาและอ่อนโยนราวกับเธอกำลังล่องลอยไปในโลกที่ไม่ต้องกังวลกับสิ่งใด เธอรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นที่แผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย รู้สึกถึงความรักและการปกป้องจากคริสที่ทำให้เธอรู้สึกปลอดภัย
“XXแล้วใช่ไหม?” ขณะที่มือหนาบีบเอวบาง และพยายามขยับให้บางส่วนของพวกเขาเสียดสีกันไปมา ๆ แต่ก็ไม่ได้มีใครสนใจท่าทางของทั้งคู่ เพราะในบาร์ก็เมา และมองพฤติกรรมนี้เป็นเรื่องปกติกันหมด
“อื้อ...หื้อ” คนตัวเล็กพยักหน้ารับ และหันหน้ากลับเข้าไปหาเขาอีกครั้ง ความรู้สึกของการล่องลอย ความสบาย และความสุขที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน ทำให้เธอไม่สามารถห้ามตัวเองได้อีกต่อไป
“…” คริสพ่นควันสีขาวโขมงใส่ใบหน้าของเธอและหัวเราะลั่น เขาสูบเน้น ๆ เต็มม้วนจนตาลอยแทบไม่ได้สติแล้วเช่นกันในตอนนี้
ทุกอย่างดูเหมือนจะเป็นความฝันที่ไม่มีวันจบ ความรู้สึกที่เต็มไปด้วยความสุขและความอิ่มเอมทำให้พริ้งพราวรู้สึกว่า ค่ำคืนนี้เป็นค่ำคืนที่เธอจะไม่มีวันลืมได้เลย
ในขณะที่พริ้งพราวนั่งพิงแผ่นอกของคริส เธอรู้สึกถึงความอบอุ่นและความปลอดภัยที่แผ่ซ่านเข้ามาในหัวใจ แต่ในขณะเดียวกัน เธอก็เริ่มรู้สึกถึงความต้องการที่มากขึ้น ความรู้สึกเร่าร้อนที่เริ่มจะลุกลามไปทั่วร่างกาย
คริสรับรู้ถึงความรู้สึกนั้นจากท่าทางและเสียงหายใจของเธอ เขาโน้มตัวลงมากระซิบข้างหูเธอเบา ๆ ด้วยน้ำเสียงที่อบอุ่นและแฝงความปรารถนา
“กลับห้องกันเถอะ” คริสสะบัดหัวเบา ๆ และวางโยนม้วนสีดำลงพื้นพร้อมกับดับด้วยฝ่าเท้า
“อื้อ” พริ้งพราวพยักหน้าเบา ๆ ด้วยอาการมึนเมาและความรู้สึกที่ถูกครอบงำด้วยความตื่นเต้นและความสุข เธอรู้สึกเหมือนทุกอย่างในคืนนี้เป็นเรื่องที่เธอควบคุมไม่ได้ แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกว่ามันเป็นสิ่งที่เธอต้องการและปรารถนา
คริสค่อย ๆ ช่วยเธอลุกขึ้นจากตักของเขา ก่อนที่จะโอบรอบเอวของเธอ และพาเดินออกไปจากบาร์ ทั้งคู่ต่างคนต่างเซ เดินแทบไม่เป็นเส้นตรง แต่ก็ประคองกันไปจนถึงรถหรูของคริสที่จอดอยู่ด้านในสุด และคันอื่น ๆ ก็ขับออกไปกันหมดแล้วเนื่องจากเลยช่วงเวลาผับปิดมาสักพักใหญ่ ๆ แล้ว
ขณะที่ทั้งสองคนเดินผ่านลานจอดรถที่เงียบสงบ ความเงียบที่มีเพียงเสียงลมพัดเบา ๆ ทำให้บรรยากาศยิ่งเพิ่มความตึงเครียดและความเร่าร้อนในอากาศ ทั้งลานจอดรถทั้งมืดทั้งเงียบ ไม่มีรถคันไหนและไม่มีผู้คนเลยแม้แต่คนเดียว
คริสพาพริ้งพราวมาหยุดที่รถของเขา และอุ้มเธอวางบนฝากระโปรงรถ ก่อนจะโน้มใบหน้าเข้าไปจูบอย่างดูดดื่ม ความรู้สึกที่แปลกใหม่และเร่าร้อนก็เริ่มเข้าครอบงำพวกเขามากขึ้น
“รู้ไหมว่าพี่ติดใจXXเธอมากเลยนะคนดี” คริสกระซิบข้างหูของเธอ และซุกไซ้อย่างดูดดื่มตามซอกคอ และไล่ลงมาถึงเนินอกสวย
ฟุ่บ!! มือหนากระชากชุดสวยของเธอลงต่ำ และประคองยกเต้าข้างหนึ่งขึ้นมาดูดดื่มอย่างบ้าคลั่ง ขณะที่มืออีกข้างก็ถลกกระโปรงขึ้น และก้มลงไปกัดเบา ๆ ที่ต้นขาแล้วมุดศีรษะเข้าไปใต้กระโปรงของเธอ
แผล็บ ๆ ๆ ๆ เขากระดกลิ้นเลียซ้ำ ๆ ๆ ควงปลายลิ้นลึกสุดมุดตวัดกลับมา และขบเม้มติ่งเนื้อสวาทแทบจะหลุดติดเข้าไปในริมฝีปากร้อน ๆ ขณะที่มือทั้งสองข้างเอื้อมขึ้นบีบขย้ำสองเต้าเน้น ๆ ๆ
“ซี้ด...โอ่ย...อื้ออ โอ๊ย...เฮ่อ ๆ ๆ” พริ้งพราวครางเสียงสั่นเทา เรียวขาถ่างอ้าชันตั้งเป็นตัว M มือเล็กกำหมัดแน่น เธอรู้สึกเสียววูบาบ ๆ กับสัมผัสที่คริสมอบให้ แต่ในจังหวะที่เธอกำลังลอยล่องอยู่นั้น สายตาของเธอก็เหลือบไปเห็นบากิ หนุ่มหล่อจากคณะนิเทศที่กำลังยืนสูบบุหรี่มองตรงมาที่ทั้งคู่ด้วยสายตานิ่ง ๆ
จ๊วบ...แจ๊บ ๆ เสียงริมฝีปากของคริสกำลังดูดดื่มร่องสวาทของเธออย่างมูมมามด้วยความเมาจนคุมสติไม่อยู่แล้ว เขาค่อย ๆ เลิกกระโปรงขึ้นเพื่อหายใจก่อนจะกดร่างบางนอนราบไปกับฝากระโปรงรถ และถลกกางเกงลงเพื่อที่จะมีอะไรกับเธอตรงนั้น
สวบ...
“เด็กร่าน!” เขาสบถเบา ๆ พร้อมกับกดกระแทกเข้ามาแบบทีเดียว ทำเอาร่องรักของเธอที่บอบช้ำอยู่แล้วมันเจ็บแปลบขึ้นมา จนหญิงสาวแดดิ้นบนรถหรูด้วยความทรมาน
“อะ...อ๊า” พริ้งพราวสะดุ้งเล็กน้อยในตอนที่ท่อนเอ็นของเขายัดเข้ามาในตัวของเธออย่างไม่ทันได้ตั้งตัวใด ๆ
ฟิดด!! เสียงแผ่นหลังสวยของเธอครูดไปกับกระโปรงรถสุดหรูนั้น
ขณะที่สายตาของเธอก็ยังคงเหลือบมองไปทางบากิอีกครั้ง เขาก็ยังคงจ้องมองดูเธอมีอะไรกับคริสอย่างไม่หลบสายตาไปทางอื่นใด ๆ พร้อมกับพ่นควันสีขาวออกมาเป็นรูปวงกลมเล็ก กลาง ใหญ่ และกระตุกยิ้มมุมปากเล็กน้อย
- ผู้เขียน
