พันธการร้ายนายนักแข่ง

บทที่ 4 ไม่มีทางเลือก

เช้าวันต่อมา

มาริสาพยายามแต่งตัวให้ดูดี ให้เป็นทางการที่สุด ก่อนจะเดินทางไปธนาคาร เพื่อติดต่อขอกู้เงิน แต่เจ้าหน้าฝ่ายสินเชื่อกลับบอกเธอว่า

"น้องต้องมีสลิปเงินเดือนย้อนหลังหกเดือนนะคะ แล้วต้องมีหลักฐานสเตทเม้นท์การเดินบัญชีอีกหกเดือน"

"แต่หนูก็มีโฉนดบ้านเป็นประกันแล้วนี่คะ"

"โฉนดบ้านเป็นชื่อคุณแม่ของหนูค่ะ ต้องให้คุณแม่เป็นผู้มายื่นกู้ด้วยตัวเอง"

"ตอนนี้แม่หนูป่วยอยู่ที่โรงพยาบาลค่ะ ให้หนูทำเรื่องแทนจะได้ไหม" เจ้าหน้าที่มองเมิน เจ้าของบ้านกำลังป่วยอยู่โรงพยาบาล งานการไม่มีทำ ให้กู้ไปกลายเป็นหนี้เน่าแน่นอน

"ถ้าอย่างนั้น พี่ก็ทำเรื่องให้ไม่ได้ค่ะ ทำไปก็ไม่ผ่าน เราดูจากหลักฐานการงานบวกการเดินบัญชีธนาคารค่ะ" เธอบอกมาริสาเสียงเย็นชา และกดผ่านคิวต่อไปให้เข้ามาคุยเสียที แต่มาริสายังจะถามอีกว่า

"แล้วถ้าหนูจะฝากขายล่ะคะ" ทั้งๆ ที่ไม่รู้จะไปอยู่ที่ไหน ถ้าหากขายบ้านหลังนั้นไปก็เท่ากับไม่มีที่อยู่ แต่ถ้าหากจำเป็น มาริสาก็ต้องขายมันออกไป

"ฝากขายต้องเป็นเจ้าของโฉนดค่ะ โฉนดใบนี้เป็นชื่อคุณแม่ของหนู "

เจ้าหน้าที่ฝ่ายสินเชื่อบอกออกมาอย่างนี้ เป็นอันว่าจบ สมบัติชิ้นสุดท้ายที่เหลืออยู่ไม่สามารถขายทอดตลาด มาช่วยชีวิตคุณแม่ของเธอได้เลย มาริสาเดินออกมาจากธนาคารออย่างเหม่อลอย เธอต้องตัดสินใจแล้วสินะ

หากมันเป็นทางเลือกเดียวที่เหลืออยู่ หญิงสาวก็จะทำ เพื่อเยื้อชีวิตคุณแม่ เพราะตอนนี้มันมีทางรอดแค่ทางเดียว เมื่อตัดสินใจได้อย่างนั้น มาริสาจึงกดโทรศัพท์ไปหาพลอยใส

" เราสนใจจะรับงาน ทางนั้นเขาเปลี่ยนใจหรือยัง" บอกพลอยใสออกไป น้ำเสียงไม่ค่อยมั่นคงนัก แต่ถ้าหากว่า มันเหลือทางเลือกเพียงทางเดียว มาริสาก็จำเป็นต้องทำ

" งั้นคืนนี้ ไปที่คลับพี่คริสเตียนโน่ด้วยกัน" พลอยใสบอกกับเพื่อนรัก ทำให้คืนนั้นหลังเลิกงาน เธอพามาริสา ไปตกลงเรื่องค่าตัวกับ

คริสเตียนโน่ที่ไนท์คลับของเขา ซึ่งเป็นไนท์คลับใหญ่โต แถมยังมีบ่อนคาสิโนอยู่ในนั้น อีกต่างหาก

คริสเตียนโน่เป็นมาเฟียอิตาลี่ แต่ชอบการแข่งขันรถยนต์เป็นชีวิตจิตใจ เขาจึงลงแข่งเป็นงานอดิเรก มาเฟียหนุ่มรูปหล่อ นั่งรอสองสาวอยู่ในห้องวีไอพี และวันนี้ อีริค ลูกพี่ลูกน้องของไต้ฝุ่น ก็มานั่งร่วมรับฟังด้วยเหมือนกัน

"มันเป็นครั้งแรกของริสา ริสาขอหนึ่งแสนค่ะ" สาวน้อยบอกออกไปอย่างกล้าๆ กลัวๆ หากไม่ได้หนึ่งแสน มันไม่พอกับค่าผ่าตัดคุณแม่ของเธอ

" เลี่ยมทองหรือไงวะ ถึงได้แพงนัก แพงกว่าดาราบางคนเสียอีก" ทันทีที่ได้ยินราคาค่าตัวที่มาริสาเรียกร้องมา คริสเตียนโน่โวยวายทันที จ้างนางเอกช่องดัง ยังไม่ต้องจ่ายขนาดนี้เลย แล้วเด็กกะโปโลอย่างนี้ เขาต้องจ่ายถึงหนึ่งแสนบาทเชียวเหรอ

" แต่เพื่อนพลอยจำเป็นต้องใช้เงินนะพี่ แล้วอีกอย่าง คนที่หน้าตาเหมือนกับแฟนพี่ไต้ฝุ่น น่าจะมีแค่คนเดียว" พลอยใสให้เหตุผลนี้ไป เธอบอกกับคริสเตียนโน่ ว่ามาริสาต้องการใช้เงินด่วน เป็นค่าผ่าตัดคุณแม่ของเธอ ถ้าหากว่าไม่ได้ราคานี้ มาริสาก็จะไม่ทำ

"ไม่ทำก็ไม่ต้องทำสิวะ ถ้าหากเรียกราคานี้ พี่ไปจ้างดาราดีกว่า ดีกว่าพริตตี้หางแถวอย่างพวกเธอ" คริสเตียนโน่บอกออกไปอย่างไม่แคร์

แต่..ทว่า

"แต่คนที่หน้าตาเหมือนเอลิเซีย มันมีแค่คนเดียวนะเฮีย แล้วอีกอย่าง เฮียไต้ฝุ่นไม่ยอมนอนกับดาราแน่ๆ เพราะเขาตกหลุมรักเอลิเซียเพียงคนเดียว จ่ายๆ ไปเถอะ เงินหนึ่งแสน มันก็แค่เศษเงินของพวกเรา น้องเขาอาจมีความจำเป็นจริงๆ ก็ได้ "

อีริคบอกคริสเตียนโน่ไปอย่างนั้น เงินแค่แสนเดียว มันก็แค่เศษเงินสำหรับพวกเขา บางทีเปิดเหล้าหนึ่งคืนหมดไปครึ่งแสนก็มี ถ้าหากมาริสามีความจำเป็นต้องใช้เงิน เพื่อยื้อชีวิตของคุณแม่จริงๆ ก็ถือว่าได้ช่วยคน

ทั้งพลอยใสและอีริคต่างกล่อมให้คริสเตียนโน่ยอมจ่ายตามนั้น โดยมาริสนั่งฟังตาปริบๆ รู้สึกเหมือนตัวเอวกำลังเป็นสินค้าที่กำลังโดนต่อราคา แต่เพื่อคุณแม่ มาริสาจึงยอม

" ถ้าอย่างนั้น พรุ่งนี้สามทุ่มตรงเธอไปที่คอนโดของไต้ฝุ่น และแต่งตัวให้เหมือนผู้หญิงคนนี้ที่สุด"

คริสเตียนโน่ ยื่นรูปแผ่นหนึ่งให้มาริสาดู หญิงสาวมองรูปแผ่นนั้นแล้วหยุดชะงักทันที หน้าตาของผู้หญิงคนนั้น เหมือนกันกับเธอไม่มีผิด แล้วเหมือนกันได้ยังไง หน้าตาออกทรงลูกครึ่งขนาดนี้ ตอนเด็กๆ ใครๆ ก็ล้อมาริสาว่าเป็นลูกแขกลูกครึ่ง แต่ศรีประพาไม่เคยบอกเลยว่า คุณพ่อของเธอคือใคร บอกแต่ว่าตายไปแล้ว และไม่ต้องพูดถึงมันอีก

หญิงสาวเก็บรูปแผ่นนั้นอย่างสงสัย แต่เขาว่าในโลกนี้มีคนหน้าตาเหมือนกันได้ โดยไม่ต้องมีสายเลือดเดียวกัน มาริสาก็คิดอย่างนั้น มันคงไม่บังเอิญขนาดนั้นหรอก สาวน้อยสะพายกระเป๋าขึ้นบ่า และเดินตามพลอยใสไปขึ้นรถทันที

วันต่อมา

เวลาสามทุ่มตรง มาริสามายืนอยู่หน้าห้องภายในคอนโดหรูแห่งหนึ่ง ตามที่ได้ที่อยู่มา เธอต้องใส่ชุดเกาะอกเซ็กซี่สีแดง และแต่งหน้าแต่งตาเหมือนกับใครบางคนที่ได้รับข้อมูลมาทุกอย่าง

แต่แปลกตรงที่ว่า

ผู้หญิงคนนั้นหน้าตาเหมือนกันกับเธอมาก เหมือนจนคิดว่าเป็นคน คนเดียวกัน หญิงสาวไปยืนกดออดหน้าประตูด้วยมืออันสั่นเทา ไม่นานประตูบานนั้นก็ถูกเปิดออกมา

"ลืมของหรือเปล่าวะ"

ไต้ฝุ่นเปิดประตูออกมา แต่ภาพที่เห็นตรงหน้ามันทำให้ชายหนุ่มถึงกับตะลึงงึงงัน ผู้หญิงคนนี้..

"เอลิเซีย" ปากหยักเอ่ยชื่อผู้หญิงตรงหน้า ความรู้สึกโหยหาจู่โจมเข้ามาในหัวใจเขา

มาริสาไม่รู้จะทำยังไง ในเมื่อเขาให้เธอเล่นบทนี้ 'เธอก็จะทำ'

หญิงสาวส่งรอยยิ้มแสนหวานให้ชายหนุ่มตรงหน้า ก่อนที่จะก้าวเข้าไปหาเขาช้าๆ สองแขนเรียวสวมกอดเอวสอบเอาไว้แน่น ก่อนที่จะซบใบหน้าลงกับแผ่นอกกว้างใหญ่ ทำเหมือนกับว่าผูกพันกันมานานแสนนาน

พลันมือหนาอกยกขึ้นลูบกลุ่มผมของเธออย่างเผลอไผล พร้อมเอื้อนเอ่ยออกมา ด้วยเสียงอันสั่นเคลือ เหมือนตกอยู่ในห้วงภวังค์แห่งความฝันว่า..

"เอลิเซีย" เขาเรียกชื่อนี้อีกครั้งอย่างโหยหา พร้อมโอบใบหน้างามขึ้นมามองสบตา

"เธอกลับมาหาพี่จริงๆ ใช่ไหม เธอยังไม่ตายใช่ไหม?"

ชายหนุ่มกำลังเมา เพราะคริสเตียนโน่ นำไวน์มาเปิดฉลองกับเขาก่อนหน้านี้ ก่อนที่มาริสาจะเดินเข้ามาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง และความเมา ทำให้ไต้ฝุ่นหลงคิดไปว่าผู้หญิงตรงตรงหน้าคนนี้ คือคนรักของเขาจริงๆ

"แฮปปี้เบิร์ดเดย์นะคะ" มาริสาทำใจกล้าโน้มคอไต้ฝุ่นเข้ามาจูบ ก่อนที่ทั้งคู่จะจูบแลกลิ้นกันที่หน้าประตู

+++++++++++++

ถ้าหายเมาแล้วจะเป็นยังไงต่อไปนะ ไรท์อยากจะรู้จัง 🤭🤭