ยามเย็นหน้าบ้านสองชั้นของขนม รถลีมูซีนสีดำหรูจอดสนิทตรงหน้าประตูรั้วเล็ก ๆ ขนมยังไม่ทันจะเปิดประตูให้ดี…
“ขนม!!!”
เสียงตะโกนแหลมปานไซเรนดับเพลิงดังขึ้นทันทีที่เธอก้าวขาลงจากรถ
ขนมสะดุ้งโหยง หันขวับไปมอง ก่อนจะพบมิวเพื่อนรัก เพื่อนร้าย เพื่อนตัวแสบ ยืนเท้าสะเอว ดวงตาวาววับจนแทบยิงเลเซอร์ได้
“เอ่อ... ฮะ–หวัดดีจ้ะเพื่อน...” ขนมยิ้มแหย ๆ
“จับได้แล้วว้อย!!!”
มิวตะโกนลั่น พร้อมกระชากแขนขนมแรงระดับลากเข้าสงคราม
“อ๊าย! ยะ–อย่าดึง! ฉันปวดหลังอยู่นะมิววววว~!!”
ปัง!
เสียงประตูบ้านปิดดังสนั่น ยังไม่ทันให้ขนมตั้งตัว ร่างเธอก็ถูกพาไปนั่งที่โซฟานุ่ม ๆ กลางห้องนั่งเล่นเรียบร้อย
“โอ๊ย... ใจเย็นก่อนเพื่อน เดี๋ยวฉันจะเล่าให้ฟังหมดเลยก็ได้…”
ขนมบ่นอู้อี้ พลางค่อย ๆ เอนตัวลงตามสภาพที่ค่อนข้างเหนื่อยล้า
“แต่ขอขยับหลังช้า ๆ ก่อนได้มั้ย ยังจี๊ดอยู่เลยอะ...”
มิวตาโต หัวเราะลั่น
“แหมมม~ แค่สามวันสองคื
