ห้องทำงานของวันวาเงียบกริบ
มีเพียงเสียงเครื่องปรับอากาศเบา ๆ
ธัตทานนท์ เปิดประตูเข้ามา
สายตากวาดมองทั่วห้องอย่างร้อนรน
โต๊ะทำงานของเธอเรียบร้อยเหมือนเดิม
แต่…-ไม่มีเจ้าของ
.
เขาเดินไปหยุดตรงหน้าต่าง
สายตาเหลือบไปเห็น ช่อดอกไม้ ช่อใหญ่
ตั้งอยู่หน้าห้อง กลีบดอกกุหลาบสีครีมอ่อน
ส่งกลิ่นหอมจาง ๆ พร้อมการ์ดใบเล็กไร้ชื่อผู้ส่ง
หัวใจทานน์กระตุกทันที
- อีกแล้วเหรอ…?
ใครกันแน่ที่กล้าส่งดอกไม้ให้เมียกู
ขากรรไกรเกร็งแน่น
ความหึงแล่นพล่านขึ้นมาจนรู้สึกถึงชีพจรเต้นถี่
.
ทานน์ทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าอี้ของวันวา
เอนหลังพยายามควบคุมลมหายใจ
แต่ในหัวกลับเต็มไปด้วยคำถาม
ที่รอเพียงเจ้าของห้องมาคลี่คลาย
.
ไม่นาน เสียงเปิดประตูเบา ๆ ดังขึ้น
วันวา ก้าวเข้ามาในชุดสูทเรียบหรู
ใบหน้านิ่งเรียบตามแบบฉบับของเธอ
>“พี่ทานน์…?”
เธอขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อเห็นเขานั่งรออยู่
ทานน์ลุกขึ้นยืน สู
