หลังมื้อค่ำแสนอบอุ่น
ที่เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ
วันวากำลังเก็บจานล้างในครัว
ทานน์ซึ่งนั่งพิงเคาน์เตอร์ข้าง ๆ
พลันแกล้งเอื้อมมาช่วยถือถาด
-แต่จู่ ๆ ซอสครีมสีอ่อน
กลับหยดลงบนเสื้อเชิ้ตตัวแพงของเขา
>“อุ้ย…พี่ทานน์!”
วันวารีบวางจาน ตกใจจนเสียงสูง
>" ซุ่มซ่ามจังเลย เสื้อเปื้อนหมดแล้ว”
เธอรีบหยิบผ้าเช็ดโต๊ะขึ้นมา
เช็ดคราบซอสบนอกเสื้อให้
เขายืนนิ่งยอมให้เธอเช็ด
ใบหน้าเอียงลงมามองคนตัวเล็ก
ที่กำลังตั้งใจถูผ้าเบา ๆ กลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ
จากผิวเธอลอยมาแตะจมูก จนทานน์ต้องกลั้นยิ้ม
>“พี่พอมีชุดกีฬาในรถนะคะ อยู่ด้านล่าง”
เขาพูดเสียงนุ่ม
>“รบกวนวานลงไปหยิบให้พี่หน่อยได้ไหม”
วันวาเงยหน้ามอง ยิ้มบางอย่างเอ็นดู
>“ได้ค่ะ เดี๋ยววานลงไปหยิบให้
แล้วเสื้อตัวนี้วานจะซักให้นะคะ”
ทานน์ยิ้มกว้าง ดวงตาเปล่งประกายขี้เล่น
>“งั้น…พี่ขออาบน้ำที่นี่นะคะ จะได้ใส่ชุดใหม่พอดี”
