บทที่ 6
1322 คำ
พ่ายรักสามีเก่า บทที่ 6
เห็นว่าฝนเหมือนจะไม่ตกแค่ปรอยๆ แล้ว น้ำมนต์ก็เริ่มเป็นกังวลกลัวว่าฝนจะตกหนักเพราะสถานที่อยู่มันไม่ปลอดภัยเลย ถ้าฝนตกหนักก็ต้องมีพายุด้วย
"น้ำจะไปไหน"
"เราอิ่มแล้วจะเข้าไปข้างใน"
"สงสัยหนาวแน่เลยถ้างั้นก็เข้าไปนอนเถอะ" ตอนที่พูดประโยคนี้สายตานิวเยียร์แอบมองไปตำหนิปลัดสุดสาครที่เอาเสื้อตัวเดียวที่มีอยู่ให้ผู้หญิงคนอื่นใส่
น้ำมนต์เลยลุกเดินออกจากโต๊ะที่กำลังนั่งดื่มกินกันอยู่ พอเข้ามาเธอก็มองหาบางอย่างที่สามารถช่วยให้เธอปลอดภัยในที่แห่งนี้ได้ นั่นก็คือเสื้อชูชีพ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นขอไม่ให้จมน้ำก็พอแล้ว
ใส่เสื้อชูชีพไว้แล้วเธอก็เข้านอนหวังว่าตื่นขึ้นมาทุกอย่างจะปกตินะ
"ชนแก้วกันหน่อยครับคุณปลัด" คนที่ขอชนแก้วก็คือต้องตา ปลัดสุดสาครเลยยกแก้วเหล้าตัวเองยื่นไปชนด้วย "ผมไม่รู้นะครับเนี่ยว่าคุณปลัดคบกับพนักงานในบริษัทผม"
"อึก" ปลัดสุดสาครกำลังจะกลืนเกือบสำลักออกมา ส่วนทางด้านเอวาเริ่มยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แล้ว ..ที่ต้องตารู้ว่าเอวาเป็นใครเพราะได้ยินตอนที่แนะนำตัวกับน่านฟ้า
"น้องง่วงแล้วค่ะจะเข้านอน" พลอยทำให้นิวเยียร์โกรธนาคราชไปอีกคน ทีแรกคิดว่าอยากจะคบหากับเพื่อนเราจริงๆ ถึงให้ชวนมาล่องแพด้วย แต่ที่ไหนได้นัดสาวอีกคนมา
นาคราชเลยเดินเข้าไปส่งเธอเข้านอนก่อนแล้วก็ออกมา
"มาคุยกับกูหน่อย" ออกมานาคราชก็เดินตรงไปหาสุดสาครแล้วชวนให้ขึ้นมาบนดาดฟ้าของเรือ บนดาดฟ้ามีหลังคาครอบเลยไม่ต้องกลัวฝน "มึงกำลังทำอะไร" คนฉลาดแบบนาคราชนี่หรือจะมองไม่ออกแต่เขายังไม่มีโอกาสได้ถามเพื่อน
"กูทำอะไรวะ"
"มึงไม่ใช่เหรอที่บอกกูชวนคุณน้ำมนต์มาด้วย แล้วทำไมมึงถึงมีสาวติดสอยห้อยตามมาด้วยอีกคน"
"สาวที่ไหนนั่นพนักงานบริษัทมึงเองนะ"
"แล้วไง" นาคราชรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าเอวาคือใคร นอกจากเขาจะเก่งและฉลาดแล้วเขาก็จำคนได้แม่น เอวาเป็นพนักงานเดินเอกสารทำไมเขาจะไม่รู้ล่ะ
"ก็วันนั้นน่ะสิ อนันต์ไพศาลมายื่นเอกสารกูเลยชวนคุณเอวามาเที่ยวด้วย"
"แค่นั้นจริงนะ"
"แล้วมึงคิดว่าแค่ไหนล่ะ"
"แต่กูเห็นมึงสนิทสนม"
"ก็กูชวนเธอมาด้วยจะให้กูปล่อยทิ้งหรือไง"
"ตอนนี้ผู้หญิงเข้าใจผิดอยู่ ถ้ามึงคิดว่าจะจริงจังกับคุณน้ำมนต์มึงก็อย่าเข้าใกล้ผู้หญิงอีกคนมากนัก"
"ครับคุณด็อกเตอร์" กลุ้มใจเลยมีเพื่อนฉลาด
"แล้วคุณปลัดล่ะคะ" เอวาที่รออยู่ข้างล่างเห็นแค่นาคราชลงมาเลยถามหาปลัดสุดสาคร
"มันบอกจะนอนข้างบน" ข้างบนมีเต็นท์สำหรับนักท่องเที่ยว เผื่ออยากขึ้นไปนอนรับลมทางแพก็จัดเตรียมไว้ให้
อ้าวไม่ลงมาแล้วเหรอ? จะขึ้นไปหามันก็เกินงาม แถมตอนนี้ก็ดึกแล้วเลยขอเข้าห้อง พอเข้ามาก็เห็นว่าน้องอีกคนก็เข้ามาแล้วเหมือนกัน แต่พอมองไปดูคนที่นอนอยู่บนเตียงก็เห็นใส่ชูชีพนอน "บ้าหรือเปล่า"
"คะ?" สายบัวที่เข้ามาก่อนได้ยินเลยหันไปถาม
"ฉันไม่ได้ว่าเธอหรอก ว่าแต่ทำไมเธอหน้าคุ้นๆ" แต่พอมองหน้าเด็กคนนี้ดีๆ แล้ว ก็เหมือนจะคุ้นหน้าอยู่นะ
คิดว่าจะจำเราไม่ได้เสียอีก อุตส่าห์ทำตัวนิ่งๆ ไว้แล้วนะเนี่ย
"เธอทำงานที่บริษัทอนันต์ไพศาลเหรอ"
"ใช่ค่ะ"
"ฉันจำเธอได้แล้ว ใช่ธุรการฝ่ายผลิตไหม"
"ใช่ค่ะ" ก่อนมาเธอไปทวงเอกสารอยู่แผนกธุรการพอดี ก็คิดอยู่แล้วล่ะว่าต้องจำเธอได้แน่
"หึ! เป็นแค่พนักงานเดินเอกสารกล้ามาเที่ยวกับผู้บริหารเลยหรือ"
อะไรวะเนี่ยพนักงานเดินเอกสารก็เป็นคนนะ และอีกอย่างตัวเองก็ทำงานแผนกเดียวกับเราแค่นั่งอยู่ในออฟฟิศเฉยๆ
อย่างที่รู้กันอยู่ว่าเตียงนอนมันกว้างมากตีลังกานอนได้เลย แต่สายบัวเลือกที่จะมานอนฝั่งเดียวกับน้ำมนต์เพราะเริ่มไม่ชอบหน้าอีกคนแล้ว
เช้าวันต่อมา..
น้ำมนต์ค่อยๆ หรี่ตาขึ้นมองเพราะแสงสว่างมันแยงตา และพอลืมตาขึ้นมาเห็นว่าตัวเองยังนอนอยู่บนเตียงก็รู้สึกโล่งใจที่ไม่ได้เกิดพายุ
พอลุกขึ้นมาก็เห็นว่าอีกสองคนลุกแล้วกำลังจะเตรียมตัวออกไปเล่นน้ำกันมั้ง
"พี่กลัวมากเลยเหรอคะ" สายบัวเห็นว่าพี่เขาถึงขนาดใส่ชูชีพนอนนี่คงไม่กลัวธรรมดาแน่
"ป้องกันไว้ดีกว่า เมื่อคืนนี้พี่กลัวว่ามันจะเกิดพายุ"
"จริงด้วยพี่รอบคอบดีจังเลยค่ะ เราออกไปข้างนอกกันค่ะ"
"ไปก่อนเถอะจ้ะพี่ยังไม่แปรงฟันเลย"
"ถ้างั้นบัวออกไปเล่นน้ำก่อนนะคะ ว่าแต่พี่จะกล้าลงน้ำไหมเนี่ย"
"พี่ไม่ลงน้ำหรอก"
สายบัวเลยออกจากห้องไปก่อน ส่วนน้ำมนต์ก็หยิบเอายาสีฟันแปรงสีฟันออกไปห้องน้ำ
เธอเดินออกมาจะไปล้างหน้าโดยใส่ชูชีพออกมาด้วยคนที่นั่งอยู่เลยมองตามกันเป็นแถว
"แปลกใช่ไหมล่ะคะ เมื่อคืนใส่ชูชีพนอนทั้งคืนเลย" พูดแล้วเอวาก็ขำออกมาด้วย
และคนที่เอวาคุยด้วยก็คือปลัดสุดสาคร ทำไมเขาไม่รู้ว่าเธอกลัวน้ำขนาดนี้ หรือเพราะทั้งสองอยู่ด้วยกันไม่นาน เพราะเขากับเธอรู้จักกันแค่ปีเดียวเอง ตอนไปอยู่ต่างประเทศแรกๆ ก็ยังไม่รู้จักกับเธอหรอก มารู้จักกันก็ช่วงเรียนมาได้ครึ่งทางแล้ว พอรู้จักก็คิดว่าผู้หญิงคนนี้แหละใช่เลยเขาเลยตามจีบจนเธอใจอ่อน การแต่งงานของทั้งสองที่ต่างประเทศแต่งกันในโบสถ์ไม่มีพิธีรีตองอะไรมาก แค่สาบานว่าจะรักและดูแลกันตลอดไป แต่เธอก็ผิดคำสาบานก่อนโดยมีผู้ชายคนใหม่
กึก!
"อุ๊ย" เอวาถึงกับสะดุ้งเพราะอยู่ดีๆ แก้วในมือของปลัดสุดสาครก็วางกระแทกลงกับโต๊ะ
"แก้วเขาจะแตกไหมนั่น" ธันวานั่งอยู่ข้างๆ ก็ตกใจ กำลังนั่งชมวิวอยู่ดีๆ ก็มีคนวางแก้วกระแทกลง
"บัวเธอจะไปไหน" เพียงฝันออกมาจากห้องก็เห็นสายบัวเดินไปทางท้ายแพ
"จะไปนอนเล่นตาข่ายด้านหลัง" ด้านหลังมีตาข่ายยื่นออกไปเพื่อให้นอนชมวิวหรือเซลฟี่ตามแต่ลูกค้าสะดวกเลย
"?" ตอนที่ทั้งสองยืนคุยกันอยู่ธันวาก็มองไปพอดี เมื่อคืนนี้มืดและไฟบนแพก็สลัวเลยไม่ได้สังเกต แต่พอตอนกลางวันแสงมันทำให้มองเห็นชัด เลยเห็นว่าเพื่อนของเพียงฝันรูปร่างหน้าตาคล้ายกันมาก ถ้าบอกว่าเป็นพี่น้องหรือลูกพี่ลูกน้องกันก็จะเชื่อนะเนี่ย
และไม่นานก็ได้ยินเสียงเรือลากจูงขับมาใกล้แพเพราะถึงเวลาที่จะเคลื่อนแพออกไปแล้ว
"เรือจะมาย้ายแพแล้วหรือคะกลัวจังเลย" เอวาที่นั่งอยู่ข้างๆ กำลังจะเอื้อมมือไปเกาะแขนของปลัดแต่สุดสาครรีบลุกขึ้นก่อนเพราะอีกคนยังอยู่ในห้องน้ำ
🖋ชะนีติดมันส์ @มัดหมี่
- ผู้เขียน
