“จูบฉัน…”
“…”
“ตอนนี้… ตรงนี้… และเวลา… อื้อ”
พูดยังไม่ทันจบทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก… เสียงของฉันถูกริมฝีปากร้อนกลืนหายโดยไม่ทันตั้งตัว สัมผัสจากฝ่ามือหนาทั้งสองข้างเหนี่ยวรั้งท้ายทอยและเอวของฉันเข้าหาร่างแกร่งอย่างแนบชิด ความร้อนแรงเริ่มทวีมากขึ้นเรื่อย ๆ ยามเขาส่งเรียวลิ้นเข้ามาดูดดึงสติฉัน จากตอนแรกเป็นแค่ปากแตะปากกลับกลายเป็นจูบลึกซึ้งจนสมองของฉันเบลอไปชั่วขณะ
ฉันปล่อยให้เวฬามอมเมาด้วยจูบอันเร่าร้อนต่อไปอย่างไร้การขัดขืน ฉันเคลิ้มไปโดยไม่รู้ตัว และหลงลืมไปหมดทุกสิ่งทุกอย่าง สมองขาวโพลนว่างเปล่าคล้ายกำลังล่องลอย… ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจูบของเวฬาจะสามารถทำให้ฉันลืมเรื่องแย่ ๆ ไปได้ แม้จะเพียงแวบเดียวก็เถอะ…
หากรสชาติของเหล้ากำลังเผาผลาญสติฉัน… จูบของเวฬาก็ไม่ต่างกัน…
ไม่รู้ว่าเขาจูบฉันนานเท่าไหร่ รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่เวฬาบดขยี้ริมฝีปากฉันซ้ำ ๆ ก่อนจะผละออกเพียงเล็กน้อย สองขามันอ่อ
