“เสร็จแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะที่มาอยู่เป็นเพื่อน”
เวลาผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมงงานที่เธอรับมาทำก็แล้วเสร็จ ข้าวหอมเอ่ยพลางเก็บกระดาษที่พี่สาวต่างมารดาจดข้อความให้พร้อมกับโทรศัพท์ที่ส่งอีเมลไปให้จันจิเรียบร้อยแล้วเข้ากระเป๋า
“งั้นเรากลับด้วยกันเลยนะ”
“ค่ะ”
หญิงสาวเห็นว่าเริ่มเย็นมากแล้ว ช่วงนี้เป็นเวลารถติด ทั้งนักศึกษาเลิกเรียน คนกลับจากที่ทำงาน และบางส่วนก็เริ่มออกมาจับจ่ายตลาดเพื่อหากับข้าวมื้อค่ำ เธอจึงตอบตกลงอาศัยรถของหนุ่มรุ่นพี่เพื่อเดินทางกลับอะพาร์ตเมนต์
ระหว่างพากันเดินไปขึ้นรถซึ่งจอดอยู่ลานกว้างด้านหลังตึกคณะ ทั้งสองคนก็พูดคุยกันเรื่องทั่วไปเพื่อไม่ให้บรรยากาศมันเงียบเกินไป รวมถึงเรื่องที่เขาชวนเธอไปกินข้าว แต่ทว่ายังรู้สึกแน่นท้องกับเค้กและน้ำปั่นจึงปฏิเสธไป เนื่องด้วยเกรงใจที่เขามานั่งเป็นเพื่อนและยังขับรถไปส่งที่พักด้วย
รถของนทีเคลื่อนตัวออกจากมหาวิทยาลัยไปพร้อมกับคนตัวเล็กที่
