ค่ำคืนอันเร่าร้อน

2523 คำ
Chapter 02 ค่ำคืนอันเร่าร้อน (18+) ….. ภายในห้องนอนของแก้ม ทุกอย่างภายในห้องดูมืดสนิท มีเสียงลมหายใจแผ่วเบาของผู้ชายที่นอนหลับอยู่บนที่นอนนุ่มๆ ของฉัน ส่วนฉันที่เป็นเจ้าของก็ต้องเอาผ้ามาปูรองที่พื้นแล้วนอนแทน อันนี้เลือกที่จะลงมานอนเองอะนะ ที่จริงก็อยากจะนอนบนเตียงแล้วนอนกอดพี่นายไว้แน่นๆ แต่ใจดันไม่กล้าพอน่ะสิ ฉวยโอกาสตอนเมามันก็รู้สึกไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่นักหรอก อยากให้ตอนนี้พี่เขามีสติขึ้นมาบ้างจัง “แค่ได้นอนในห้องเดียวกันก็พอทำให้รู้สึกดีขึ้นมาบ้าง” บ่นพึมพำกับตัวเองเบาๆ พลางดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดหน้าไว้แล้วหลับตาพริ้มลงหวังจะนอน แต่ก็ต้องสะดุ้งโหยงเมื่ออยู่ๆ ก็มีอะไรบางอย่างมาเบียดเสียดอยู่ข้างๆ กาย ตอนนี้นอนตัวสั่นไปหมดคิดว่าจะเป็นอะไรไปไม่ได้... นอกจากผี! นี่ฉันโดนผีอำเหรอเนี่ย ตอนไม่คลุมโปงยังไม่มาหรอก พอคลุมโปงปุ๊บมาปั๊บ เจ้าผีบ้าเอ๊ย! “แก้มนอนตัวสั่นทำไม” เสียงเข้มของผู้ชายพูดขึ้น ก่อนจะเอามือมาแตะที่ผ้าห่มของฉัน กรี๊ด!!! นี่ผีมันเรียกชื่ออะ มันรู้จักชื่อฉันได้ยังไง “แก้ม...” “ปะ...ไปที่ชอบๆ เถอะนะ เดี๋ยวเช้าจะทำบุญไปให้ ยะ...อย่ามาหลอกกันเลย” พูดไปสั่นไป “ไปไหน แล้วทำบุญอะไร?” “กะ...ก็ไปที่ที่ผีควรอยู่ไงเล่า” ตัวสั่นไม่หยุด “หึ เดี๋ยว...นี่พี่นายเอง ไม่ใช่ผี เปิดผ้ามาดูสิ” “จะ...จริงเหรอคะ” “จริงสิ” “แล้วพี่ลงมาทำไมกัน” ถามพลางค่อยๆ เปิดผ้าห่มออกจากหน้า จากนั้นก็ลืมตาช้าๆ เพื่อมองดูว่าใช่พี่นายจริงๆ หรือเปล่า ทันทีที่รู้ว่าเป็นพี่นายทุกอย่างก็โล่ง ความกลัวก็หายไป “เฮ้อ...” ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก “เคยเจอผีในห้องเหรอ แก้มถึงได้กลัวขนาดนี้” “ไม่เคยหรอกค่ะ ก็พี่นายมาแบบไม่ให้ซุ่มให้เสียงแก้มก็คิดไปไกลว่าเป็นผีนิคะ” “เหรอคะ...ก็พี่รู้สึกเคว้งๆ ที่ต้องนอนอยู่คนเดียว เลยอยากลงมานอนกับแก้ม” ปากหวานอีกแล้วพี่นายเนี่ย “เวลาพี่นายเมานี่เป็นคนละคนกับตอนยังไม่เมาเลยนะคะ ตอนไม่เมาแทบจะไม่ชายตามามองแก้มเลยสักนิด พอเมานี่หยอดเก่ง อ่อยเก่งจัง” “เหรอคะ แล้วแก้มชอบแบบไหน?” “ชอบแบบ...” “แบบไหนคะ” “แบบที่เป็นพี่” ตอบกลับพลางสบตากับพี่นาย “แก้มอายุสิบเก้าใช่มั้ย?” “ใช่ค่ะ” “คงโตพอที่จะทำเรื่องอย่างว่าได้แล้วสินะ” หะ...หา! นี่พี่นายพูดอะไรออกมาเนี่ย ทำเรื่องอย่างว่านี่คือเซ็กซ์ใช่ปะ บางทีคำถามแบบนี้ก็ทำฉันเขินแบบไปไม่เป็นเหมือนกันนะ o//o “อยากทำหรือเปล่า ทำกับพี่” “คือ...” “เดี๋ยวพี่จะรับผิดชอบเอง” “แก้มอยากทำกับพี่ก็ต่อเมื่อพี่ชอบแก้มจริงๆ และเราสองคนเป็นแฟนกัน” หยัดตัวลุกขึ้นนั่ง แล้วใช้มือข้างหนึ่งเสยผมที่หล่นมาเกะกะหน้าตัวเองออก ก่อนที่มือทั้งสองข้างจะกุมเข้าหากันแล้วบีบแน่นด้วยความตื่นเต้น หัวใจก็เต้นแรงจนแทบจะหลุดออกมา ตึก ตัก “ถ้าแบบนั้นเรามาเป็นแฟนกันเลยดีมั้ย แบบว่าตอนนี้เลย” พี่นายพูดขึ้นก่อนจะหยัดตัวลุกนั่งอยู่ข้างๆ “นี่พี่กำลังหลอกแก้มอยู่รู้ตัวมั้ย พี่ก็แค่อยากได้อยากนอนกับแก้มแก้ขัดเฉยๆ ใช่หรือเปล่า ถ้าเป็นแบบนั้นคนที่เจ็บก็จะคือแก้มนะคะ เจ็บทั้งกาย เจ็บทั้งใจ” “.....” พี่นายนิ่งเงียบไป “แก้มว่าพี่นายตั้งสติดีๆ นะ ไม่ใช่ว่าแก้มไม่อยากจะทำแบบนั้น แต่แค่อยากให้พี่ทำกับแก้มในตอนที่พี่มีสตินึกคิดได้มากกว่า ทำแบบที่เราสองคนต้องการกันทั้งคู่” “พี่ต้องการแก้ม ต้องการมาก มากแบบที่ว่าจะข่มใจไม่ได้อยู่แล้วในตอนนี้” “พี่นายว่าอะไรนะคะ” “พี่ชอบแก้มนะ ชอบมากแต่ไม่กล้าจะบอกเพราะว่าแก้มเป็นน้องสาวของไอ้เกมส์ที่เป็นเพื่อนสนิทที่พี่รัก มันเคยบอกกับพี่ว่าอยากได้คนดีๆ มาดูแลน้องสาวของมัน ซึ่งพี่ไม่ใช่คนดีคนนั้นไง” “พะ...พี่นาย” “พี่ลองคุยลองคบกับผู้หญิงคนอื่นดูแล้วนะ แต่มันก็ไม่ได้อยู่ดี พวกเธอส่วนมากจะเข้าหาพี่เพราะเงินทั้งนั้นไม่ใช่เพราะรัก” “นี่พี่นายพูดจริงๆ หรือว่าหลอกให้แก้มตายใจกันคะ” เชื่อดีไหมนะ หรือจะยังไม่เชื่อ? หันไปจ้องหน้าพี่นาย มองลึกเข้าไปในแววตาของเขาดูเหมือนคนที่ไม่ได้โกหกแถมยังดูมีความเศร้านิดๆ ด้วยแฮะ นี่พี่เขาชอบเราจริงๆ อย่างนั้นเหรอ ที่ผ่านมาไม่เคยรู้สึกได้ถึงความรักความชอบที่พี่นายมีให้ต่อฉันเลย เวลาเจอกันเขามักจะทักทายแค่ไม่กี่คำเองและก็เมินใส่ตลอด เวลาเข้าใกล้ก็มักจะออกห่างเสมอ ตาแทบจะไม่ได้สบกันเลยด้วยซ้ำ หรือว่าพี่เขาเก็บอารมณ์และความรู้สึกเก่ง หรือนี่จะเป็นลูกเล่นของผู้ชายที่ชอบพูดให้ผู้หญิงแบบเราตายใจและหลงกลกันนะ “พี่รู้ว่าแก้มต้องไม่เชื่อ และพี่ก็จะไม่ขอให้มาเชื่อหรอกค่ะ แค่คืนนี้แก้มไม่ผลักไสพี่ก็พอ เพราะกว่าพี่จะหาช่วงเวลานี้ได้มันยากมากเลยนะรู้มั้ย” พูดจบเขาก็โอบเอวฉันไว้ แล้วโน้มหน้าลงมาพรมจูบที่ซอกคอขาวเบาๆ สองสามทีก่อนจะผละออก “ถ้าพี่ทำแล้วแก้มไม่ชอบก็ผลักพี่ออกได้เลยนะคะ” ฉันจะตายก็กับคำว่าคะขาที่พี่นายเขาพูดออกมานี่แหละ มันฟังแล้วรู้สึกดีเป็นบ้า ^^ “ตะ...แต่ พี่บอกไว้ว่าจะเป็นเมียพี่ได้เอวต้องดีนี่นา แต่แก้มเอวไม่ดี...” “ของแบบนี้มันต้องฝึกไง ถ้าเกิดว่าแก้มทำกับพี่บ่อยๆ แล้วเรียนรู้ไปเรื่อยๆ พี่ว่าคงจะไม่ใช่เรื่องยากเลยค่ะ” “บะ...บ่อยๆ เลยเหรอคะ” แบบนั้นคงจะหมดแรงแน่ๆ “ใช่ค่ะ บ่อยๆ ทุกวัน หรือทั้งวันทั้งคืน” พี่นายกระซิบข้างใบหูอย่างแผ่วเบาด้วยน้ำเสียงอ่อนนุ่ม ลมหายใจอุ่นๆ รดรินอยู่แถบต้นคอระหง “แก้มโอเคมั้ย?” โอเคไหมอย่างนั้นเหรอ เอาไงดีล่ะ แบบว่านี่มันเป็นเรื่องเซ็กซ์เชียวนะ และเอาจริงๆ คนบ้าอะไรจะทำกันได้ทุกวันและทั้งวันทั้งคืน พี่นายในเวอร์ชันเมานี่ทำให้ฉันได้เห็นมุมมองใหม่ในตัวเขาอีกแบบจริงๆ “เงียบทำไม แก้มไม่อยากจะเป็นเมียพี่แล้วเหรอ” ฝ่ามือหนาเชยปลายคางมนให้หันไปประจันหน้ากับหน้าเขา “พี่สัญญาว่าจะไม่ฟันแล้วทิ้งแน่นอน เชื่อใจพี่ได้ค่ะ” เอ๊ะ! คำว่าจะไม่ฟันแล้วทิ้งมันฟังดูยังไงๆ อยู่นะ “ถ้าพี่นายไม่เมาแก้มก็อยากเชื่อใจอยู่หรอกค่ะ แต่นี่พี่เมาเลยทำให้ความลังเลใจมันอัดแน่นมากกว่าความเชื่อใจ พี่นายช่วยทำอะไรก็ได้ที่ทำให้แก้มมั่นใจว่าจะไม่ฟันแล้วทิ้งหรือหลอกลวงกัน” พี่นายปลดสร้อยเส้นหนึ่งที่ห้อยอยู่บนคอของเขาออก ก่อนจะยื่นมาให้ฉัน “ถ้าอย่างนั้นแก้มเก็บสร้อยเส้นนี้ของพี่ไว้นะ มันสำคัญกับพี่มากๆ เพราะว่าแม่พี่ให้ไว้ก่อนท่านจะเสียน่ะ” “ให้แก้มเก็บไว้ทำไม นี่มันสำคัญกับพี่ไม่ใช่เหรอคะ” “ก็ของสำคัญฝากไว้ที่คนสำคัญน่ะถูกแล้ว” “แต่...” “แต่อะไรอีก พี่ชอบแก้มนะ” เมื่อสิ้นเสียง พี่นายก็ยกตัวฉันไปนั่งคร่อมอยู่บนเขาอย่างง่ายดาย อาจจะเป็นเพราะพี่เขาตัวใหญ่กว่ามาก การอุ้มฉันตัวลอยแบบนี้ไม่ใช่เรื่องยาก อีกอย่างหน้าคิตตี้บอดี้มาเวลเคยได้ยินปะคะ พี่แกเล่นกล้ามและออกกำลังกายด้วย ฉันที่อยู่ใกล้พี่เขาก็เหลือตัวแค่นิดเดียว “พี่นายจะทำอะไรคะ” “เปล่าค่ะ แค่อยากจะดูว่าแก้มตัวหนักหรือเปล่า” “แล้ว...” “ตัวเบาหวิว” “ถ้ารู้แล้วก็ปล่อยแก้มสิคะ จะได้ไปนอน นี่ก็ดึกมากแล้วด้วย” “มาถึงขนาดนี้แล้วจะให้ปล่อยเหรอคะ” “ถ้าไม่ปล่อยแล้วเราจะนอนยังไงล่ะคะ” “ยังไม่ต้องนอนไง” พี่นายถือวิสาสะก้มมาดูดที่ซอกคอฉันโดยที่ไม่ขออนุญาตแต่อย่างใด เขาดูดวนๆ ซ้ำๆ อย่างแรงจนรู้สึกเจ็บจี๊ดที่คอเล็กน้อย ฉันเองก็พยายามใช้สองแขนดันอกแกร่งพี่เขาเพื่อให้ผละออก แต่ก็ไม่เป็นผล มือใหญ่ทั้งสองข้างกลับกดเอวเล็กไว้แน่นแบบที่ว่าขยับแทบจะไม่ได้ “พี่นายอย่าทำแบบนี้เลยค่ะ แก้มว่าพี่ตั้งสติก่อนจะดีกว่านะคะ ไม่อย่างนั้นจะมาเสียใจในภายหลัง” พยายามพูดเตือนสติ แต่ก็ดูเหมือนพี่เขาจะไม่ได้สนใจเลยสักนิด แถมยังเลื่อนไล้ริมฝีปากไปดูดซอกคออีกข้างหนึ่งอย่างเมามัน ที่สำคัญสัมผัสได้ถึงท่อนแข็งขึงภายในกางเกงของเขาที่ดุนดันแถบกึ่งกลางร่องฉันอยู่ ตอนนี้ขนลุกซู่ไปหมด ทำอะไรก็ไม่ได้ จะขัดขืนก็สู้ แรงเขาไม่ได้อีก คืนนี้ฉันจะต้องเสียตัวให้พี่นายในแบบที่เขายังเมาอยู่จริงๆ เหรอวะเนี่ย Y-Y “ตะ...ตรงนี้ไม่ได้นะคะ” รีบค้านขึ้นทันทีเมื่ออยู่ๆ พี่นายจะใช้ปากเลื่อนต่ำลงมายังเนินอกอวบ “ทำไมไม่ได้ล่ะ” “แก้มว่าพอแค่นี้จะดีกว่านะคะ” “แก้มยังคงไม่รู้สินะ ว่าผู้ชายน่ะถ้าอารมณ์พลุ่งพล่านมากๆ มันไม่สามารถหยุดได้หรอก มีแต่ยิ่งห้ามจะเหมือนยิ่งยุซะมากกว่านะคะ อยู่เฉยๆ เถอะเด็กน้อย” ฝ่ามือหนาไม่นิ่งเฉย ลูบไล้เนินอกอิ่มไปมา จากนั้นก็เลื่อนต่ำลงไปยังเต้าอวบที่ซ่อนอยู่ภายในสาบเสื้อบางๆ และการที่ฉันไม่ได้ใส่เสื้อในนอนนั้นมันทำให้พี่นายบีบขยำเต้าได้อย่างเต็มมือแบบไม่ติดขัดใดๆ อื้อ อื้ม เสียงครางเล็ดลอดออกมาจากปากอย่างแผ่วเบาเมื่อโดนผู้ชายมาสัมผัสหน้าอกเป็นครั้งแรก เกิดมาสิบเก้าปีนี่เป็นครั้งแรกของฉันจริงๆ จะบอกว่ารู้สึกดีก็ไม่เชิง จะรู้สึกแย่ก็ไม่ใช่นะ มันบอกไม่ถูกจริงๆ “รู้สึกดีหรือเปล่าที่พี่ทำแบบนี้” “มะ...ไม่รู้สิคะ มันบอกไม่ถูก” “แบบนี้อาจจะรู้สึกดียิ่งกว่า” พี่นายถกเสื้อนอนตัวบางฉันขึ้น จากนั้นก็ก้มลงมาให้ใบหน้าพอดีกับเต้าข้างหนึ่งก่อนจะใช้ปากครอบงับจุกสีสวยแล้วดูดขบเม้มเบาๆ ส่วนเต้าอีกข้างก็ถูกบีบเคล้นคลึงไปด้วย จากที่ตอนแรกไม่แน่ใจกับความรู้สึก เมื่อโดนกระทำแบบนี้แล้วปฏิเสธไม่ได้เลยว่ารู้สึกดีแถมยังมีความเสียวปะปนกัน ส่วนหนึ่งก็อาจจะเป็นเพราะพี่นายเป็นคนกระทำด้วย มือทั้งสองจับที่บ่ากว้างอย่างอัตโนมัติ ใบหน้าสวยเชิดขึ้นแหงนมองเพดาน ริมฝีปากอวบอิ่มเม้มเข้าหากันแน่นแล้วหลับตาพริ้มเคลิบเคลิ้ม จ๊วบ! เสียงลามกที่เกิดจากการดูดเต้าดังขึ้นเมื่อพี่นายเพิ่มแรง เต้าทั้งสองถูกปากอันหื่นกระหายดูดสลับกันไปมาอย่างบ้าคลั่ง และดูเหมือนว่าไม่มีทีท่าที่เขาจะหยุดเชยชมกับหน้าอกคู่สวยของฉันเลย “อื้อ...พี่นาย แก้มว่ามันแรงไปแล้วนะคะ” ร้องบอกกับคนตรงหน้าที่ดูดจุกแบบไม่ปรานี แฮ่ก พี่นายยอมถอนริมฝีปากออกตามคำที่ขอแล้วดึงเสื้อลงให้ตามเดิม เขาไม่พูดอะไรเอาแต่จ้องมองหน้าด้วยสายตาที่มีความต้องการจะกลืนกินฉัน ถึงภายในห้องจะปิดไฟไว้แต่ก็ยังพอมีแสงไฟสลัวๆ จากภายนอกเล็ดลอดผ่านช่องหน้าต่างเข้ามา ทำให้เราสองคน พอมองเห็นกันได้ “ต่อขั้นตอนต่อไปเลยมั้ยคะ” พี่นายพูดขึ้น “ขะ...ขั้นตอนอะไรคะ” ถามกลับอย่างตะกุกตะกัก “เข้าด้ายเข้าเข็ม” “หมายความว่าอะไรคะ แก้มไม่รู้” “หมายความว่า...” “ว่าอะไรคะ” พี่นายไม่ยอมตอบ กลับพลิกตัวฉันให้ไปนอนราบอยู่ภายใต้อาณัติของเขา ใบหน้าคมคายค่อยๆ โน้มลงมาเรื่อยๆ จนปลายจมูกเราทั้งสองแตะกัน จากนั้นเขาก็เขี่ยไปมาทำเอารู้สึกจั๊กจี้เป็นบ้า คิก คิก ฉันหลุดหัวเราะออกมาเพราะเป็นคนบ้าจี้อยู่ด้วย “แก้มจั๊กจี้เหรอ พี่แค่เขี่ยจมูกเองนะคะ” เขายังคงเขี่ยไปมาเหมือนจะแกล้ง “พอแล้วค่ะ พอแล้ว แก้มจั๊กจี้” โอ๊ะ จั๊กจี้เป็นบ้า “โอเค พอก็พอ ทีนี้เรามาเริ่มขั้นตอนต่อไปได้หรือยังเอ่ย” มือหนาข้างหนึ่งลูบไล้ขาอ่อนฉันไปมา “.....” ไม่ได้ตอบเพราะครุ่นคิดอะไรบางอย่างอยู่ “มันไม่เจ็บเลยพี่รับประกัน” “ไม่จริงหรอกค่ะ แก้มเคยศึกษาเรื่องพวกนี้มาบ้าง ครั้งแรกที่ผู้หญิงเราโดนเปิดซิงมันจะเจ็บ และจะเจ็บมากน้อยแค่ไหนก็ขึ้นอยู่กับขนาดไอ้นั่นของฝ่ายชายด้วย” “ไม่ต้องกลัวของพี่พอดีตัว ไม่เล็กไม่ใหญ่” โห นี่เล่นตอบมาแบบตรงๆ เลยเรอะ พี่นายนี่ก็ +o+ “.....” “ไม่ห้าสิบเจ็ดก็...ห้าสิบแปด” “คะ...นะ...นี่มันเกินไปแล้ว!” ฉันนี่ถึงกับต้องตกใจทันทีเมื่อพี่นายบอกถึงขนาดไอ้นั่นของเขา พูดมาได้ว่าไม่เล็กไม่ใหญ่ ขนาดห้าสิบแปดนี่เขาเรียกว่าใหญ๊ใหญ่แล้วนะนั่น ห้าสิบสองถึงห้าสิบหกก็จุกแล้วนะเท่าที่เคยไปหาอ่านมาน่ะ “อย่าไปกลัวสิ แก้มแค่ทำใจให้สบายๆ ทุกอย่างจะได้ราบรื่นไงคะ” พี่นายใช้มือลูบผมฉันเบาๆ ด้วยความอ่อนโยน “พี่ไม่เคยร้องขอผู้หญิงคนไหนนอกจากแก้มเลยนะ เพราะฉะนั้นให้พี่เป็นคนแรกของแก้มจะได้มั้ย”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม