Chapter 18
1008 คำ
ความรู้สึกที่ถูกเก็บกดไว้ตั้งแต่เห็นเธอถูกไอ้พวกผู้ชายพวกนั้นห้อมล้อม ความหวงระดับสิบริกเตอร์จู่โจมผมอย่างไม่เคยเป็น ไม่น่าเชื่อเลยว่าผมจะชอบนาเนียร์ขนาดนี้
“อื้อ...พี่กาย”
ตัวเล็กทุบอกผม เสียงลมหายใจหอบรัวของเธอทำให้ผมรู้สึกตัว ยอมผละปากออกห่างอย่างอ้อยอิ่งก่อนเธอจะขาดใจ หลังดื่มด่ำความหอมหวานที่โคตรถูกใจอย่างไม่บันยะบันยัง
แก้มปลั่งก่ำแดงทันตา สีหน้าไปไม่เป็นของเธอทำผมยิ้ม แต่แค่ไม่กี่นาที นาเนียร์ก็ปรับสีหน้า ซ้ำยังเริ่มยิ้มเสมือนว่าไม่เคยมีท่าทางเมื่อกี้
“เรายังไม่ได้ตกลงกันเลยนะ จูบก่อนได้เหรอ”
“ไม่ดีเหรอ เธอจะได้ตัดสินใจได้ง่ายขึ้น”
“ชิมก่อนค่อยซื้องี้อะ”
“คงงั้น”
“ใจป้ำนะเนี่ย แล้วถ้าเราไม่ติดใจล่ะ ชิมแล้วไม่ชอบ ไม่ซื้อก็ได้ใช่ไหม”
รอยยิ้มยั่วเย้าปั่นหัวที่เธอชอบทำกับใครต่อใครเป็นการหว่านเสน่ห์ระบายอยู่บนหน้าใส ผมไล้ปลายนิ้วไปบนแก้มนวลเบา ๆ ไม่เร่งรีบแต่ไม่ปล่อยให้เธอยั่วกันสบายใจเกินไปนัก
“ฉันเหมือนคนที่ร้อนเงิน?”
“หมั่นไส้ ถ้าเราไม่ยอมคบก็จะไม่เอาว่างั้น”
“งั้นก็ตกลงคบกัน”
“คบแบบโอเพ่นดีไหม เจอกันครึ่งทาง เราจ่ายค่าขนมให้พี่ ไม่มีภาระผูกพัน แค่เอากัน ห้ามรู้สึกเกินกว่านั้น ห้ามยุ่มย่ามเรื่องส่วนตัวของกันและกัน”
ผมกระตุกยิ้ม น้องมันร้ายจริง เข้าใจความหมายเธอ คบของเธอคือ เธอยอมคบกับผม ขณะเดียวกันถ้าผมหรือเธออยากไปเล่นกับใครก็ทำได้ห้ามผมโวยวาย
ผมหลุบตาลงมองกลีบปากสีเรื่อ เลื่อนนิ้วลงมาลูบคลึงมัน
“แน่ใจนะว่าโอเค”
“เราต้องโอเคอยู่แล้ว ไม่งั้นจะยอมมาอยู่ที่นี่เหรอ พี่เหอะ โอเคตามนี้ไหม อย่าบอกนะว่านี่ครั้งแรก”
ผมมองหน้าตาจิ้มลิ้มพริ้มเพราที่เอียงคอช้อนตามองกัน แววตาคมขำติดรอยยิ้มยั่วยวนและประเมินอย่างน่าฟาดให้ก้นลาย
“เป็นครั้งแรก... ที่มีผู้หญิงขอซื้อ”
“ได้ข่าวว่าคุณชายเล็กไม่ค่อยสุงสิงกับผู้หญิงเท่าไหร่ เรามั่นใจได้ไหมว่าจะคุ้มค่าเงิน”
“อยากรู้?”
“...”
“อ้าขาให้พี่สิ”
คนตัวเล็กเลิกคิ้ว ยกมือขึ้นมาวางบนอกผม ปากอิ่มสวยคลี่ยิ้ม มือเริ่มไล้วนตรงยอดอกกว้าง
“ก็อยู่ที่ว่า...”
“...”
“พี่มีดีแค่ไหนแล้วล่ะ”
ใบหน้าที่มีรอยยิ้มท้าทายลอยหน้าลอยตายั่ว กลีบปากสีสดทำให้ผมนึกอยากขยี้ ครู่เดียว คนสวยแสร้งถอนหายใจยาว ตบฝ่ามือบนอกผมเบา ๆ
“แต่ถ้าพี่ไม่มั่นใจ เราทำเองก็ได้นะ”
ดื้อแล้วก็อวดดี ท่าทางคุณหนูเอาแต่ใจ ผมดันชอบ
“ยังไม่ถึงเวลาให้คุณหนูลงมือเองหรอก”
“อ๊ะ! พี่กาย อื้อ...”
เสียงใสขาดหายเพราะถูกผมยกตัวเธอขึ้นใส่เอว ปิดปากช่างยั่วด้วยจูบหนัก ๆ บดขยี้เร้ารุกด้วยลิ้นที่พุ่งเข้าโจมตีลิ้นนุ่ม ดูดดึงความฉ่ำหวานโดยไม่ปล่อยให้เธอตั้งตัวได้อีก ขณะก้าวยาว ๆ ผ่านโซฟาตัวใหญ่ไปยังบันไดเพื่อขึ้นชั้นบน
จูบของผมเปิดเปลือยความต้องการและล่อหลอกให้น้องเผยความรู้สึก เธอเองก็สนใจและต้องการในสิ่งเดียวกัน ปากอิ่มขยับบดเบียด เรียวลิ้นนุ่มถูกล่อลวงให้ขยับเข้ารัดเลียลิ้นสากหนา โรมรันรูดเร้าตวัดไล้เลียกันและกันไปมา ผลักดันความรุ่มร้อนให้พลุ่งพล่านในร่างกาย
มือเล็กบีบขยุ้มลำไหล่ ผมขย้ำบั้นท้ายกลมกลึงหนักมือ เธอลมหายใจกระเส่า ได้ยินแล้วโคตรเร้าอารมณ์ ปากจึงนัวเนียแนบชิดไม่ห่าง กลืนปาก ระรานลิ้น ขณะวางร่างนุ่มลงบนเตียงกว้าง ตามลงไปคร่อมร่างเล็ก หลังจูบจนเธอแทบใจขาด หายใจกระเส่าแรง ก็เคลื่อนหน้าพรมปากไปตามใบหน้าสวย ซุกเข้าที่ลำคอขาว เม้มปากดูดผิวละมุม ทั้งเลียไล้จนน้องมันสะท้านเพราะซ่านสยิว
“อืม...”
เสียงครางแผ่วหลุดลอดจำลำคอเล็ก ผมไซ้จูบมาทางซอกคออีกฝั่ง ทำให้มันเปียกชื้นเหมือนกัน ความนุ่มละมุนของนาเนียร์ทำให้ผมเหมือนจะคลั่งขึ้นทุกนาที
ยิ่งคิดถึงตอนที่เธอเกือบจะออกปากแข่งกับพวกเหี้ยนั่น โดยมีตัวเธอเป็นเดิมพัน ความฉุนเฉียวรุมเร้าโพรงอกขึ้นมาจนอยากสั่งสอน
เธอเองก็ต้องการผม แต่ปากแข็ง หาเรื่องต่อรองไปเรื่อย ก็ทำให้ผมอยากสั่งสอนเหมือนกัน
ความคิดนั้น ทำให้ผมผละปากจากเรือนร่างหอมกรุ่นนุ่มละมุนปาก เอี้ยวตัวไปดึงเนกไทเส้นหนึ่งที่วางอยู่บนโต๊ะใกล้ ๆ ทาบมันลงไปบนดวงตาคู่สวย
“จะทำอะไร”
“ทำให้เธอติดใจ ละมั้ง...”
“พี่...”
“กลัวเหรอ”
“หึ”
เสียงสะบัดของคนที่ขาดทัศนวิสัยในการมองเห็นทำให้ผมยิ้มกว้างขึ้น
“เด็กดื้อต้องถูกทำโทษ รู้ไหม...”
“ชักตื่นเต้นแล้วสิ พี่จะทำโทษอะไรเราน้า...”
ผมลากมือจากบั้นท้ายหนั่น ขึ้นมาตามเอวบาง แตะไล้เรียวนิ้วไปตามลวดลายฟินิกซ์สวย ลูบคลึงผิวเนื้อขาวที่มี Belly Chain คาดทับ จงใจกดปลายนิ้วตามรอยของสร้อยสวย ทำให้เธอสะดุ้งน้อย ๆ ทุกการเลื่อนปลายนิ้ว ก่อนถือสิทธิ์สอดมือเข้าใต้ชายเสื้อเอวลอย กอบกุมนุ่มเนื้ออวบหยุ่นเกินตัวล้นมือ ตูมเต้าเต่งตึงไร้สิ่งหุ้มห่อ มีแค่ซิลิโคนเล็ก ๆ ปิดตรงปลายยอด ผมบีบฐานเต้าทีละข้าง เคล้าคลึงมันเบา ๆ เพื่อเร้าอารมณ์คนตัวบาง พร้อมกับเคลื่อนปากดูดเม้มติ่งหูนิ่ม กระซิบข้างใบหูเล็ก
“ทำให้ครางลั่นห้องละมั้ง...”
End Talk.
- ผู้เขียน
