ตอนที่3 อาจารย์ที่ปรึกษา

806 คำ
เขมมินตรา “เปิดเทอมวันแรกก็สายเลยเหรอห๊ะ” เสียงของวิวเพื่อนสนิทของฉันพูดขึ้นเมื่อกล้าเดินมานั่งข้างๆ “พูดมากจริง อาจารย์ยังไม่เห็นเข้าสักหน่อย” กล้า หรือ กล้าหาญ เพื่อนสนิทอีกคนของฉันตอบกลับ สองคนนี้เวลาอยู่ด้วยกันก็มักจะตีกันแบบนี้ตลอด มีฉันเป็นคนกลางคอยห้ามทับ “ไม่เอาหน่า ทะเลาะกันแต่เช้าเลย” ฉันพูดขึ้นอย่างขำๆ เพราะชินกับสิ่งที่เป็นอยู่แล้ว ถึงยังไงสองคนนี้ก็แค่เล่นสงครามน้ำลาย ไม่ได้ลงมือตีกันจริงๆ “เออ ได้ข่าวอาจารย์ใหม่ไหม เห็นว่าเป็นที่ปรึกษาเรา แล้วเป็นอาจารย์ประจำวิชานี้ด้วย” วิวพูดขึ้นหลังจากเลิกทะเลาะกับกล้า “ก็ได้ยินมาบ้าง แต่ยังไม่รู้ว่าชื่ออะไร” เพราะก่อนปิดเทอมอาจารย์ที่ปรึกษาเก่าบอกว่าจะลาออก พวกฉันเลยต้องมีอาจารย์ที่ปรึกษาคนใหม่ “ฉันได้ยินมาว่าหล่อมาก!” วิวพูดขึ้นด้วยความตื่นเต้น “รักษาอาการด้วยครับ นางวิภาดา นั่นอาจารย์” แล้วกล้าก็พูดขึ้น “นางสาวย้ะ! ไม่ใช่นาง อีกอย่างอาการฉันยังออกน้อยกว่าพวกข้างหน้าอีก” วิวหันไปว่าให้กล้า แล้วพยักเพยิดหน้าไปทางข้างหน้าห้อง ที่ตอนนี้มีแต่นักศึกษาผู้หญิงนั่งอยู่ ทั้งที่ปกติบางคนคอยหาแต่ด้านหลังนั่ง แต่วันนี้แทบจะหน้าสุด แล้วพวกเราก็นั่งคุยกันไปเรื่อยเปื่อย จนผ่านไปสักพัก ก็มีคนเดินเข้าห้องมา ทำให้เกิดเสียงกรี๊ดขึ้นเบาๆ อย่างเก็บอาการ(แต่มันก็ยังถือว่าเสียมารยาทอยู่ดี) เป็นเหตุให้พวกฉันที่คุยกันอยู่ต้องเงยหน้าไปดู ก็ได้เห็นกับผู้ชายคนหนึ่ง ที่หล่อมาก หล่ออย่างกับว่าเป็นดาราหรือนายแบบเลย หุ่นที่สูงหนึ่งร้อยแปดสิบกว่าเซนฯได้ หน้าตาที่หล่อเหลา สะอาดสะอ้านอย่างกับสวรรค์สรรสร้างเขามาโดยเฉพาะ “สวัสดีครับ นักศึกษาทุกคน ต้องขอโทษด้วยที่ผมมาช้า” เสียงของผู้ชายคนนั้นพูดขึ้น “สวัสดีค่ะ” แล้วเสียงของนักศึกษาในห้องโดยเฉพาะผู้หญิงก็ดังขึ้นด้วยความระริกระรี้ “ผมอัครวินท์ หรือจะเรียกอาจารย์วินท์ก็ได้ ผมมาเป็นอาจารย์ประจำชั้นของพวกคุณจนกว่าพวกคุณจะจบการศึกษา และเป็นอาจารย์ประจำวิชานี้ด้วยครับ” อาจารย์ข้างหน้าพูดขึ้น แต่เป็นอาจารย์อย่างนั้นเหรอ นี่เหรออาจารย์ใหม่ที่ว่ากัน ทำไมหล่อแบบนี้นะ “แกกกก! อาจารย์หล่อมากอ่ะ ฉันจะมาเรียนวิชานี้ทุกคาบเลย” นอกจากเสียงของผู้หญิงคนอื่นๆ ก็ยังมีเสียงของวิวดังขึ้นเบาๆ ข้างหูฉัน “นั่นสิ ไม่คิดว่าอาจารย์จะหล่อขนาดนี้” ฉันเองก็ยอมรับเหมือนกันว่าอาจารย์วินท์หล่อมาก หล่อจนไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะมาเป็นอาจารย์ “เอาเป็นว่าวันนี้เรามาทำความรู้จักกันและทำความเข้าใจกับรายละเอียดวิชานี้ก่อนนะครับ” อาจารย์วินท์พูดขึ้น ก่อนจะเริ่มอธิบายรายละเอียดต่างๆ ให้นักศึกษาฟัง แต่ไม่รู้ว่านักศึกษาพากันฟังหรือเปล่า เพราะฉันเห็นท่าทางของแต่ละคนเหมือนกำลังพากันเพ้อฝันอะไรอยู่ หลังจากอาจารย์แนะนำรายละเอียดวิชาเสร็จ ก็เริ่มให้ทุกคนแนะนำตัวทีละคนไปเรื่อยๆ แล้วดูนักศึกษาผู้หญิงทุกคนจะนั่งอยู่กับที่ไม่ลุกไปไหนเลย ต่างจากปกติที่นั่งได้ไม่เกินครึ่งชั่วโมงก็ขอไปเข้าห้องน้ำแล้ว “สวัสดีค่ะ ดิฉันเขมมินทรา รุ่งไพลิน” พอถึงคิวฉัน ก็ลุกขึ้นแนะนำตัวพร้อมกับมองสบตากับอาจารย์ นั่นทำเอาฉันเกือบชะงักไป ก่อนจะนั่งลงคืน แล้วเพื่อนคนที่เหลือก็แนะนำตัวจนหมด ใครไม่ชะงักล่ะ สายตาอาจารย์ที่มองสบกับเรา มันมีพลังทำลายล้างสูงมากเลย มันรู้สึกหัวใจสูบฉีดเลือดไปเลี้ยงร่างกายแทบไม่ทัน “เอาเป็นว่าวันนี้พอแค่นี้นะครับ” แล้วอาจารย์วินท์ก็พูดขึ้นหลังจากสอนจบไป “นักศึกษาทำความเคารพ” เสียงตัวแทนห้องพูดขึ้น “ขอบคุณครับ/ค่ะ อาจารย์” พวกเราทำความเคารพอาจารย์ แล้วอาจารย์ก็แยกออกจากห้องไป ทีนี้แหละ เสียงอย่างกับผึ้งแตกรัง “แกกก เห็นอาจารย์ไหม หล่อมากกก!” “เห็นเต็มตาเลย ฉันละสายตาไปไหนไม่ได้เลย” “หืมม ทำไมฉันรู้สึกว่าเทอมนี้ฉันจะมีปัญหาต้องขอคำปรึกษาจากที่ปรึกษาเยอะแยะไปหมดเลยนะ” “อร้ายยยย! ฉันก็เหมือนแกเลย” บลาๆ อีกมากมายที่ดังขึ้นไม่หยุด แต่ก็นะ อาจารย์หล่อขนาดนี้ ไม่แปลกที่นักศึกษาจะกระชุ่มกระชวย
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม