สามสิบนาทีต่อมา...
ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูจากด้านนอกดังขึ้นอีกครั้ง
“พี่ลลินคะ รู้ตัวคนทำแล้วค่ะ” คราวนี้เป็นน้อง ๆ ในทีมที่พากันเดินเข้ามาอย่างหน้าตาตื่นและดูมีความหวัง
“ใคร”
ไม่ใช่แค่คนที่เดินเข้ามา แต่ก็เป็นเธอด้วยเช่นกัน
เมื่อได้ยินสายป่านบอกว่ารู้ตัวคนทำแล้ว ลลินก็รีบลุกจากเก้าอี้เดินไปหาพวกน้อง ๆ อย่างนั่งไม่ติด
“คนที่ทำออกไปแล้วครับ เข้ามาทำงานได้เพียงอาทิตย์เดียว วันเกิดเรื่องเป็นวันสุดท้ายที่มาทำงานครับ” นทีบอกพร้อมกับนำประวัติที่ใช้สมัครงานมาให้เธอดู
ลลินรับมา เธอดูรูปก่อนเป็นอันดับแรก เธอจำเด็กผู้หญิงคนนี้ได้
อีกฝ่ายเข้ามาในตอนที่บริษัทกำลังต้องการพนักงานตำแหน่งแอดมินเป็นจำนวนมาก
“แสดงว่าเป็นจุดประสงค์ที่เข้ามาทำงานตั้งแต่แรก” ใบหน้าสวยราบเรียบพูดสิ่งที่คิดออกมา
เด็ก ๆ ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วย เพราะพวกเขาก็คิดเหมือนกันกับเธอ
“เอายังไงดีครับ” สกายถามเพราะไม่รู้ว่าจะทำอ
