PART LALIN
“คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง” ไม่รู้อะไรดลใจให้ฉันเดินเข้าไปหาเขา และถามถึงสิ่งที่สงสัยในทันที
การที่เขาอยู่ที่นี่ตอนนี้ มันจะบังเอิญเกินไปหรือเปล่า หรือไม่ก็...
“คุณ…” ทันทีที่เขาหันมาเจอกับฉัน เขาแสดงท่าทางตกใจออกมาอย่างกับโดนจับได้อย่างนั้นแหละ
“คุณตกใจที่เห็นฉันงั้นสิ” การที่ได้เจอเขาที่นี่ นอกจากจะทำให้ฉันสงสัยเขาแล้ว
ท่าทางที่แสดงออกมาก็ยิ่งชวนให้ปักใจ
ฉันจ้องมองเขาอย่างจับผิดและเอาเรื่อง เมื่อปะติดปะต่อเรื่องทุกอย่าง
“คุณกำลังเข้าใจผมผิดนะ” เขารีบก้าวเข้ามาหาฉันด้วยสีหน้ากังวล
“คุณรู้เหรอคะว่าฉันกำลังคิดอะไรอยู่…” ฉันถอยห่างออกจากเขา
“อ๋อ…ต้องรู้สินะ เพราะคุณกำลังร้อนตัว คุณทำแบบนี้ไปทำไม” ฉันโพล่งถามอย่างไม่อ้อมค้อมพร้อมกับจ้องหน้าเขาอย่างเอาเรื่อง ในใจฉันกำลังบีบรัดด้วยความรู้สึกผิดหวัง
ทำไมฉันถึงต้องรู้สึกแบบนี้ด้วย ทั้งผิดหวังและรู้สึกเจ็บปวดอย่างที่ไม่เคยเป็นมา
