"ก๊อก ๆ "
เสียงเคาะนิ้วมือดังระรัวบนโต๊ะ
หลันฮวาต้องขมวดคิ้วแน่น หน้าตาเรียบตึง ไม่รู้ว่าวันนี้เป็นวันอับโชคหรือไรถึงมีเทพเจ้าแห่งโรคระบาดมาเยือนถึงสององค์
หญิงสาวมองบุรุษหน้าหวานที่มาปรากฏตรงหน้า จินเช่อ ยืนวางท่า พลางลูบหยกพกห้อยเอวเนื้อดี คิดว่าท่านี้อาจจะพอดูสง่างามขึ้นมาได้บ้างในสายตาเขา
นางหรี่ตามองตั้งแต่หัวจรดเท้า ไม่รู้เขามาทำไมและต้องการอะไร แววตาเต็มไปด้วยความสงสัยและหวาดระแวง
“ท่านมีธุระอะไร”
“อาหารของข้าเล่า” จินเช่อทวงถามขึ้นคล้ายว่าเป็นเรื่องชอบธรรมของตน แล้วเปลี่ยนท่ายืนให้ดูดีอีกท่าหนึ่ง ตามตำรา ‘กลวิธีพิชิตใจสาวงาม’ บทที่หนึ่ง ได้พูดถึงการแต่งกายให้ดูดี และท่าทางที่ดึงดูดสายตาเพื่อสร้างความประทับใจ
“อาหารของท่านอะไร? ทำไมต้องมาถามข้า”
นางรู้สึกว่าความจำเขาน่าจะมีปัญหา ถึงกับจำไม่ได้หรือว่าอาหารของตนเองอยู่ที่ไหน
หญิงสาวรู้สึกไม่อยากเสวนาด้วย ความทรงจำนางยังดีอย
