หนึ่งชั่วโมงผ่านไป
เมื่อลูคัสเดินออกมา มาทิลด้าก็รีบวิ่งเข้าไปหาทันที
“ละ ลูก ลูกเป็นยังไงบ้าง”
“เลือดเข้ากันได้ หมอกำลังผ่าตัดให้ลูก... ของเราอยู่”
ฮึก ฮึก!!
“ลูก้า ลูก้าของม้า” มาทิลด้าทุบหน้าอกตัวเองซ้ำ ๆ เธอรู้สึกแน่นชาในอกไปหมด
“ลูก้าจะต้องปลอดภัย เขามีแม่ที่เก่งแบบเธอ พี่เชื่อว่าลูก้ากำลังสู้อยู่”
“…”
“พี่ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหมมิล” อยากจะรอจนอีกคนปลอดภัยก่อน แต่ก็ไม่สามารถรอได้เพราะในใจเขาแทบไม่เป็นสุขเลย
“…”
“พี่ขอคุยแค่แป๊บเดียว พี่อยากถามเรื่องลูก” มาทิลด้ามีท่าทีที่ลังเลเล็กน้อย
“มิลฝากลูก้าด้วยนะคะป๊า เดี๋ยวมิลรีบมา” มาทิลด้าหันไปบอกกับคนเป็นพ่อ ก่อนจะเดินตามคนด้านหน้าที่จูงมือเธอออกไป ทั้งสองเดินไปทางบันไดหนีไฟ
“เรื่องทั้งหมดมันคืออะไรกันแน่มิล” จับหัวไหล่มนแล้วสบตาขณะถาม
“นายคือผู้ชายคนนั้น นายคือคนที่ไม่ได้อยากจะสานต่อ”
“มันเรื่องบ้าอะไรกันมิล” สบถออกมา
