บทที่ 8.2 - ซ้ำรอยรัก (ความสุขจากคนเลว) (จบตอน) 25+

1217 คำ

เซนดูดยอดอกอวบอิ่มราวกับเด็กหิวนมมารดา ค่อยๆ ลากไล้ปลายลิ้นหยอกเย้ากับยอดปลายถันสีชมพูสดที่ชูชันรอรับการทักทายจากเขา แม้นว่าจะไม่มีเสียงครางหลุดรอดออกมาจากร่างบาง หากกลไกลแห่งธรรมชาติก็ไม่อาจต้านทานได้ เมื่อเต้างามทั้งสองข้างชูชันเต็งตึงเย้ายวนสายตาให้นักล่าทำการฟาดฟัน ชายหนุ่มหยุดการกระทำทุกอย่างมองใบหน้าหวานที่เอาแต่หลับตานิ่ง หากหางตากลับมีน้ำใสๆ ไหลลงสู่ปอกหมอน เซนขบกรามแน่น นึกโมโหที่เจ้าหล่อนเอาแต่อวดดีไม่ยอมโอนอ่อนไปตามเกมส์ ( พิศวาส ) ของเขา แต่คิดเหรอว่าการที่ทำตัวนิ่งเป็นท่อนไม้แล้วเขาจะหยุด ฝันไปเถอะ ชายหนุ่มจัดการลากไล้ปลายลิ้นลงมาตามส่วนเว้าส่วนโค้งของร่างกาย ผ่านสะดือสวยเขาก็อดไม่ได้ที่จะแวะทักทาย นาเดียสะดุ้งเล็กน้อยไม่คิดว่าเขาจะวุ่นวายกับสะดือของตน แต่แล้วหญิงสาวก็ต้องสะดุ้งสุดตัว เมื่อรับรู้ได้ถึงลมหายใจอุ่นร้อนที่กำลังเป่ารดอยู่ตรงใจกลางระหว่างเรียวขางาม “มะ ไม่นะค

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม