“คุณฉัตรฉายโทรศัพท์มาเมื่อครู่บอกว่าให้พาคุณกันยกรเข้ามาพบคุณทัตค่ะ นี่คือเอกสารที่คุณกันยกรนำมา” นิดารัตน์ส่งเอกสารให้นายจ้าง พลางมองไปยังมิ่งขวัญที่ก้มหน้าทำงานด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความริษยา
ฉันท์ทัตอ่านเอกสารครู่เดียวก็เงยหน้าขึ้น ดวงตาสีเข้มมีอำนาจเต็มมองกันยกร ก่อนหันไปบอกกับนิดารัตน์ว่า
“ขอบคุณมากคุณนิว แต่คราวหน้าช่วยเคร่งครัดเรื่องการเข้าพบผมหน่อยก็ดี และหวังว่าคุณคงจะไม่เปิดประตูพรวดพราดเข้ามาแบบวันนี้อีก”
นิดารัตน์หน้าเจื่อน รับคำเบาๆ ก่อนจะหมุนตัวก้าวออกจากห้องทำงานของนายจ้าง กันยกรหันกลับมามองฉันท์ทัตอย่างไม่แน่ใจนักว่าคิดผิดหรือคิดถูกที่ยอมมาทำงานกับเขาตามคำขอร้องของคุณฉัตรฉาย แต่เมื่อสบตาเป็นคำถามจากอีกฝ่ายหญิงสาวก็รีบทำความเคารพเขาทันที
“สวัสดีค่ะพี่ทัต”
คำทักทายจากสาวสวยตรงหน้าทำให้ชายหนุ่มหรี่ตาลงเช่นเดียวกับมิ่งขวัญที่นั่งอีกด้านต้องเงยหน้าขึ้น
“พี่?” คิ้วหนาเข้ม
