ทำความรู้จัก
1328 คำ
ผมที่โดนเพื่อนๆลากตัวมาดูสาวด้วย ผมจึงได้มานั่งเล่นอยู่ที่โต๊ะม้าหินอ่อนโต๊ะหนึ่งที่ไม่ไกลจากลานเกียร์รับน้องนัก เพราะวันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรก จะมีการรับน้องแบบเต็มวัน ซึ่งตอนนี้ผมก็ปล่อยให้น้องๆปีสองดูแลรุ่นน้องกันไปก่อน ส่วนผมกับเพื่อนๆก็ดูแลกันอยู่เบื้องหลัง เพราะตอนนี้น้องๆยังไม่รู้หรอกว่าเฮดว๊ากเป็นใคร และมีพี่ว๊ากเป็นใครบ้าง ซึ่งผมก็จะปล่อยให้น้องๆอยู่กันแบบนี้แหละ ถึงเวลาแล้วค่อยแนะนำตัวกันทีเดียว
"เห้ยๆพวกมึง ปีนี้มีแต่สาวๆน่ารักกันทั้งนั้นเลยว่ะ โดยเฉพาะสาวๆสามคนนั้นที่หน้าตาโครตแจ่มแมวเลย" ก่อนที่ไบรท์จะชี้นิ้วให้เพื่อนๆสองคนดูที่เขาได้เล็งสาวๆไว้
"ตาดีจริงๆเลยนะมึง คนแม่งก็เยอะขนาดนี้ ยังเสือกตาดีอีก" นี่เขาล่ะยอมมันเลยจริงๆ ทั้งๆที่สาวๆที่มาเรียนในปีนี้ก็เยอะแยะไปหมด แต่มันก็ยังเสือกตาดีไปเห็นได้อีก
"เอ้า! มันก็ต้องแน่นอนอยู่แล้วปะ นี่ใคร? ไบรท์ตาทิพย์เลยนะครับ อะไรก็เห็นจนทะลุปรุโปร่งไปหมดแหละ" ได้ทีต้องเอาหน่อยอย่าไปหยอง
"ถุ้ย! ไอ้ขี้โม้" แค่นี้ก็พูดจนตัวเองดูดีซะเว้อร์วัง เหอะ!
"อ้าว!ไอ้เรียว เดะมึงก็โดนตีนกูหรอก" ไอ้นี่หนิ เงียบๆปากไปมึงจะตายรึไง
"โอ้ย! พวกมึงหยุดตีกันดิ กูรำคาญ" ดิวที่รำคาญเพื่อนสองตัวที่ทะเลาะกัน จึงเอ่ยห้ามทัพขึ้น ก่อนที่เขาจะหันไปดูน้องๆต่อ ซึ่งตอนนี้เขาก็ปล่อยให้รุ่นน้องสันทนาการดูแลรุ่นน้องกันไปก่อน
"เออ/เออ" โชคยังดีนะไอ้เรียวที่ไอ้ดิวห้ามทัพไว้ก่อน ไม่งั้นนะมึงเจอตีนกูแน่ๆ
พักเที่ยง
Talk แอม
ฉันกับเพื่อนๆที่ถูกปล่อยให้พักเบรคเพื่อมากินข้าว ฉันสามคนจึงเดินเข้ามาในโรงอาหารคณะวิศวะอย่างหิวโหย
"ยัยแอม แกนั่งจองโต๊ะตรงนี้เอาไว้ก่อนนะ คนเยอะแบบนี้เดี๋ยวไม่มีที่นั่ง ส่วนข้าวเดี๋ยวฉันซื้อมาให้แกเอง" พลอยหันมาบอกเพื่อนให้นั่งจองโต๊ะไว้ เพราะตอนนี้คนเยอะมากเลย ทั้งรุ่นพี่และปีหนึ่งที่เยอะจนหนาตา
"เออๆได้ พวกแกรีบไปเถอะ ฉันหิวข้าวจนแสบท้องจะตายแล้วเนี่ย" แค่ให้เธอนั่งรออย่างงี้สบายมาก คิก คิก
"ย่ะ สั่งเก่ง" ก่อนที่พวกมันสองคนจะเดินไปซื้อข้าวและซื้อน้ำ
ตุบ!
"นี่เธอ โต๊ะนี้ฉันจองแล้วย่ะ" อยู่ๆใครที่ไหนก็ไม่รู้มาวางกระเป๋าไว้ แล้วมาบอกว่าตัวเองจองโต๊ะนี้ไว้แล้ว แต่ว่าจองตรงไหนก่อน ก่อนหน้านี้ที่ฉันจะนั่ง ฉันยังไม่เห็นสิ่งแปลกปลอมวางอยู่บนโต๊ะนี้เลย พึ่งมามีกระเป๋าฉันที่วางก่อน และพึ่งมีกระเป๋าของยัยนี่ที่วางเมื่อกี้นี้เอง
"จองตอนไหนอ่ะ ฉันมานั่งโต๊ะนี้ก่อน ไม่เห็นคนหรือของวางจองโต๊ะนี้เอาไว้เลยนะ" ยัยนี่คิดว่าตัวเองเป็นใคร คิดจะมาเอาเปรียบกันง่ายๆแบบนี้หรอ ฝันไปเถอะ
"แต่โต๊ะนี้มันเป็นโต๊ะประจำของพวกฉัน เธอน่ะต้องออกไปนั่งโต๊ะอื่น" ไม่รู้ยัยคนนี้เป็นใครนะไม่เคยเห็นหน้าเลย ไม่รู้เป็นเด็กปีหนึ่งรึป่าว
"แต่ฉันมาก่อน แล้วที่สำคัญโต๊ะในโรงอาหารเป็นโต๊ะของส่วนรวม สามารถใช้กันได้ทุกคน เธอไม่ใช่เจ้าของ ไม่มีสิทธิ์มาไล่คนอื่นแบบนี้เข้าใจป่ะ มารยาทน่ะมีไหม" ใครมันจะยอมออกไปง่ายๆกัน ไปตอนนี้แล้วจะให้ไปนั่งที่ไหน โต๊ะอื่นๆคนก็เต็มกันหมดแล้ว
"กรี๊ดดดด แกว่าใครไม่มีมารยาทห๊ะ! พูดจาแบบนี้อยากโดนตบสั่งสอนหรือไงยะ!" ถ้าที่นี่ไม่ใช่โรงอาหาร ฉันคงจัดการยัยเด็กนี่ไปแล้ว
"มิ้นต์! เกิดไรขึ้น" เพื่อนของผู้หญิงคนนั้นเข้ามาหา ซึ่งตอนนี้มันก็ยืนทำหน้าบูดเป็นตูดลิงอยู่
"ก็ยัยเด็กนี่สิ มันไม่ยอมออกไปจากโต๊ะเราอ่ะ ฉันก็พูดกับมันดีๆแล้วนะ แต่มันกลับมาด่าฉันว่าไม่มีมารยาทอ่ะ" ยัยนี้มันน่าโดนตบสั่งสอนซะจริงๆ
"นี่น้องเด็กปีหนึ่งใช่ปะ จะพูดอะไรก็ให้เกียรติพวกรุ่นพี่บ้างสิ พวกพี่น่ะก็ปี 2 กันแล้วนะ" ยัยเด็กนี่ไม่มีมารยาทเลย ไม่รู้พ่อแม่มันได้อบรมสั่งสอนบ้างรึป่าว ถึงได้มาพูดจาหมาไม่แดกขนาดนี้
"ใช่! ยัยพรายพูดถูก น้องน่ะมีมารยาทมั้งเถอะ พูดจากับรุ่นพี่ก็ให้มันดีๆหน่อย" เป็นรุ่นน้องริ่จะมาลองดีกับรุ่นพี่ ไม่หัดเจียมตัวซะมั้งเลย
"ยัยแอม! เกิดอะไรขึ้นเนี่ย" พลอยกับหวานที่พากันกลับมาจากการซื้อข้าวซื้อน้ำ ก่อนที่จะมาเห็นว่าเพื่อนตัวเองกำลังจะโดนรุมอยู่ จึงรีบเดินเข้ามาหาเพื่อน
"ก็รุ่นพี่พวกนี้ดิมาไล่โต๊ะพวกเราอ่ะ ทั้งๆที่พวกเราก็มาก่อน" ซึ่งเรื่องนี้ฉันไม่ผิดนะ
"แต่โต๊ะนี้มันเป็นโต๊ะประจำของพวกพี่ พวกน้องต้องออกไปจ่ะ" มิ้นต์เอ่ยขึ้นอีกครั้งจนเสียงดัง จนรุ่นพี่รุ่นน้องในโรงอาหารต่างหันมามองกัน
"เกิดอะไรขึ้น! รู้ไหมว่าเสียงดัง จนรบกวนคนอื่นไปหมดแล้ว" ดิวที่เห็นเหตุการณ์ตรงหน้าไม่ค่อยสู้ดีนัก จึงเดินนำเพื่อนๆทั้งสองคนมาตรงจุดเกิดขึ้น ก่อนที่จะมาเห็นน้องๆทั้งห้าคนยืนหน้าบึ้งอยู่ ก่อนที่สองในห้าคนนั้นจะยิ้มเจื่อนส่งมาให้เขาพร้อมพูดเสียงตะกุกตะกักอย่างกับเห็นผี
"พะ.. พี่ดิว" พี่ดิวมาอยู่ตรงนี้ได้ไงวะ ซวยแล้วมึงเอ้ย!
"ไหนมีอะไรกัน บอกพี่มาดิ" เขาที่เห็นว่ามันต้องมีเรื่องอะไรสักอย่าง เขาจึงเอ่ยถามขึ้น
"อ่ะ.. อ๋อ ไม่มีไรค่ะ พอดีหนูแค่มาทักทายรุ่นน้องเฉยๆค่ะ" ไม่รู้ว่าพี่ดิวจะมาทำหน้าดุอะไรขนาดนั้น เขาจะรู้ตัวบ้างไหมว่าทำให้พวกฉันสองคนกลัวจนหัวจะหดแล้ว
"ไม่มีกับผีน่ะสิ เมื่อกี้ยังจะกินหัวฉันกันอยู่เลย" ถ้ารุ่นพี่สามคนนี้ไม่มาอ่ะ
"ยัยแอม! เงียบ" ยัยนี่ก็ปากสว่านจริงๆ เห้อ!
"งะ.. งั้นพวกหนูขอตัวกันก่อนนะคะ พอดียังไม่ได้กินข้าวกันเลยค่ะ" ก่อนที่รุ่นพี่ทั้งสองจะรีบวิ่งหนีไปไกลลิบ อย่างกับเมื่อกี้นี้ไม่ได้อยู่ตรงนี้เลย
"งั้นไม่มีไรแล้วพวกน้องกินข้าวกันนะครับ ว่าแต่น้องๆชื่ออะไรกันหรอครับ พี่ชื่อไบรท์นะครับ คนนี้ชื่อเรียว ส่วนไอ้นี่ชื่อดิวนะครับ พวกพี่อยู่ปี 3 กัน" ไบรท์เอ่ยแนะนำตัวเองกับเพื่อนๆอย่างยิ้มๆ เพราะอยากทำความรู้จักกับพวกเธอ
"หนูชื่อพลอยค่ะ" เธอจึงเอ่ยตอบรับรุ่นพี่ยิ้มๆอย่างมีมารยาท
"หวานค่ะ" เธอก็ตอบรับรุ่นพี่อย่างยิ้มๆเช่นกัน เพราะเธอคิดว่ารู้จักรุ่นพี่ไว้ก็ดี มันก็ไม่ได้เสียหายอะไร
"แอม"
- ผู้เขียน
