แคร๊ก….แคร๊ก……แคร๊ก
“ โอ๊ยยยยย อะไรกันเสียงดังแต่เช้าเลย….” หนูนาที่นอนหลับไ/ปหลังจากที่เธอจัดการกับผีและก็ของที่เธอย้ายเข้ามาด้วยความเหนื่อยล้าเธอก็นอนหลับสนิทอย่างกับซ้อมตายก็ว่าได้ แต่ระหว่างที่เธอนนอหลับโดยที่ไม่มีอะไรมารบกวนตลอดทั้งคืน แต่เธอก็ต้องสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะเสียงรบกวนที่อยู่ข้างบ้าน
“ เจอแล้ว เจอแล้วครับสารวัตร “ เสียงของใครบางคนเรียกผู้เป็นเจ้านายให้มาดูบางบางที่พวกเขากำลังขุดอยู่ แก้วที่ตื่นมาเจอกับเหตุการณ์ทางนอกหน้าต่างเพราะเสียงรบกวนของกลุ่มคนกลุ่มใหญ่ เธอก็เลยตื่นขึ้นมาเจอกับคนกลุ่มใหญ่กลุ่มหนึ่งและก็กองทัพตำรวจที่มาทำอะไรก็ไม่รู้ที่ใต้ต้นไทรที่อยู่ติดกับบ้านที่เธฮเช่าอยู่
ก๊อกๆ ก๊อกๆ
“ หนูนาตื่นเร็วเข้า หนูนา “ เสียงเคาะประตูที่ดังอย่างกับจะพังเข้ามาในห้อง หนูนาเมื่อได้ยินเพื่อนรักเรียกเสียงดังและก็เคาะประตูเสียงดังอย่างกับว่ามีคนตายเธอก็เกาหัวด้วยความหงุดงิดก่อนจะเดินมาเปิดประตู
ปัง ปัง ปัง
“ โอ๊ยยยยยยย แก้วนี้มันอะไรกันห่ะ ฉันเพิ่งได้นอนตอนที่3เองนะ เธอจะมาเคาะปลุกฉันทำไมแต่เช้าเนี่ย “ หนูนา ที่นอนเมื่อตอนเช้ามืดนี้เองเมื่อโดนรบกวนการนอน เธอก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา ก็เลยบ่นให้เพื่อนซะ เมื่อประตูเปิดออกแก้วที่ทำหน้าตาตื่นด้วยความตกใจเธอก็ไม่สนว่าเพื่อนจะด่าหรือว่าบ่นอะไรเธอ แต่สิ่งหนึ่งที่เธอรู้ตอนนี้คือ สิ่งที่เธอกับเพื่อนทำกันเมื่อคืนนี้ตอนนี้เกิดผลแล้ว
“ หนูนา เธอเห็นอะไรที่อยู่ใต้ต้นไทรหรือเปล่า ตำรวจกับเช้าบ้านเขามาขุด “
“ เจอแล้วครับสารวัตร “
“ ปิ่น…..ปิ่น…กรี๊ส……..” ระหว่างที่แก้วกำลังจะบอกเรื่องที่เกิดขึ้นใต้ต้นไทรใหญ่ที่บ้านไอ้เข้มอยู่นั้น อยู่ๆเสียงของชายคนหนึ่งเหมือนกับเรียกตำรวจให้มาดูว่าเขาขุดเจออะไรบางอย่าง ก่อนจะได้ยินเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งเรียกชื่อของคนชื่อปิ่นจากนั้นก็กรีดร้องออกมาเสียงดัง แก้วกับหนูนาที่ได้ยินแบบนั้นทั้งคู่ก็วิ่งมาที่หน้าต่างเพื่อดูสิ่งที่เกิดขึ้นทันที ว่าข้างนอกเกิดเรื่องอะไรขึ้น
“ เชี้ย……..” หนูนาที่เห็นเหมือนอะไรบางอย่างที่อยู่ในถุงดำ แต่หนูนาก็ต้องสบถออกมาพร้อมกับอ้าปปากค้างด้วยความตกใจเมื่อเธอเห็นอะไรบางอย่างที่โผล่ออกมาจากถุงดำ ที่ดูคลายร่างของมนุษย์
“ หนูนา เป็นพี่ผีตนนั้นจริงๆด้วย “ หวิว…….ฟิ๊ว……….วิ๊ว……. แก้วที่อ้าปากค้างด้วยความตกใจ เมื่อเธอเห็นร่างที่อยู่ในถุงดำอย่างชัดเจนเธอก็บอกหนูนาทันทีว่าใช่ผีตนนั้นจริงๆด้วย แต่ระหว่างที่แก้วกับหนูนา ตื่นตกใจอยู่นั้น มีสายตาของใครบางคนดูเหมือนว่าจะเงยหน้าขึ้นมามองบนบ้านที่พวกเธออยู่ แต่ก็ไม่ทันที่คนสนใจพวกนั้นจะมองมาที่พวกเธอได้ อยู่ๆลมมาจากที่ไหนก็ไม่รู้ก็พัดเข้ามาอย่างกับพายุ แก้วกับหนูนาก็เลยต้องหลบลม ผู้คนที่อยู่ใต้ต้นไทรนั้นต่างก็โบกไม้โบกมือเอามือมาบังฝุ่นไม่ให้มเข้าตาเข้าจะมูก
ปึง
“ หนูสองคนอย่ามองออกไปนะ เดี๋ยวคนที่มันฆ่าฉันจะเห็นหน้าพวกเธอ “ ประตูหน้าต่างที่เปิดอยู่เมื่อกี่ เมื่อโดนลมพายุพัดโหมกระหน่ำหน้าต่างก็ถูกปิดอย่างแรง ก่อนจะมีเหมือนเสียงของใครบางคนพูดออกมา
“ พ พะ พี่ พี่ พี่สาว “ แก้วที่เห็นผีสาวอยู่ทางด้านหลังเธอก็ต้องตกใจอ้าปากค้างด้วยความตกใจ ที่อยู่ๆผีสาวที่มาขอความช่วยเหลือจากพวกเธอก็โผล่มาอย่างไม่บอกไม่กล่าว นั้นเลยทำให้แก้วตกใจแทบเป็นลม พร้อมกับเรียกผีสาวว่าพี่ด้วยเสียงตะกุกตะกัก หนูนาที่ไม่ได้เห็นผีแต่สัมผัสของเธอก็คือความรู้สึกและก็สัมผัสถึงกลิ่นของผี เมื่อเธอได้ยินเพื่อนพูดแบบนั้นเธอก็ถามเพื่อนไปว่า
“ พี่ผีมาเหรอแก้ว // พี่เขาว่ายังไงบ้าง “ หนูนาที่เห็นเพื่อนทำหน้าตาตื่นแล้วก็เหมือนคุยกับใคร หนูนาก็เลยถามเพื่อนออกมาด้วยความอยากรู้ว่าผีสาวมาที่นี้เธอพูดอะไรบ้าง แก้วที่ได้ยินแบบนั้นเธอก็หันมามองหน้าของหนูนาก่อนจะบอกเพื่อนรักไปว่า
" พี่ปิ่นนะ พี่เขามาบอกว่าเธอกลัวไอ้ฆ่าตกรมาเจอพวกเรา พี่เลยมาห้ามให้เราโผล่หน้าออกไปนะ หนูนา" แก้วเธอหันมาบอกเพื่อนรักด้วยหน้าตาตื่น หนูนาเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็อ้าปากค้างตกใจตาโตด้วยความตกใจเหมือนกัน ด้วยความที่เธอคิดว่าถ้าเจอศพแล้วเรื่องจะจบลงแค่นั้น แต่เปล่าเลยเพราะมันแค่การเริ่มต้นเท่านั้น
ก๊อกๆ ก๊อกๆ
ระหว่างที่แก้วกับหนูนากำลังหน้าตาตื่นอยู่นั้นเสียงประตูหน้าบ้านก็ถูกเคาะขึ้น หนูนากับแก้วหันหน้ามองกันเลิ่กลักด้วยความตกใจ แก้วที่เห็นผีสาวเพียงคนเดียวเธอก็หันมามองผีตนนั้นเหมือนกับว่าอยากให้เธอช่วยว่าคนข้างนอกเป็นคนดีหรือว่าคนชั่ว ผีสาวที่เห็นแบบนั้นเธอก็ทำหน้าตาตกใจเช่นเดียวกัน ก่อนจะพูดออกมาว่า
" ตำรวจหน้าจะมาสอบปากคำ พวกเธอบอกเขาไปเลยนะว่าไม่รู้ไม่เห็นเพราะเพิ่งย้ายมาอยู่ เข้าใจไหม" แว๊บ..... ผีสาวเมื่อพูดจบเธอก็หายแว๊บไปในทันที
ก๊อกๆ ก๊อกๆ
" มีใครอยู่ไหมครับ.... เปิดประตูให้พวกเราหน่อยครับ พวกเราเป็นตำรวจมาขอสอบปากคำนิดๆหน่อยครับ...." แก้วกับหนูนาที่มองหน้ากันอยู่นั้นเธอก็รีบบอกเพืรอนตามที่ผีบอกทันที เมื่อหนูนากับแก้วพูดกันเสร็จเรียบร้อยแก้วกับเธอก็รีบเดินออกมาเปิดประตูทันที เพื่อให้ตำรวจมาสอบปากคำ
" สวัสดีครับผม หมวดเอกสิทธิ์และนี้หมวดดินแดนครับ " เมื่อประตูเปิดออกตำรวจหนุ่มรูปหล่อสองคนก็กล่าวสวัสดีพร้อมกับแนะนำตัวว่าตัวเองเป็นใคร แก้วกับหนูนาที่เปิดประตูออกมาเจอกับตำรวจรูปหล่อ ทั้งคู่ก็ตกตะลึงงันรวมทั้งสองตำรวจหนุ่มรูปหล่อด้วย พอเห็นสองสาวหน้าตาน่ารักอย่างกับตุ๊กตาบาบี้ สองหนุ่มก็ตกตะลึงเช่นเดียวกัน
" เอ้อ เอ้อ สะ สะ สวัสดีคะ" แก้ว ที่เป็นคนเปิดประตูเมื่อเธอได้สติจากการตกอยู่ในภวังค์แห่งความหล่อ เธอก็กล่าวสวัสดีทั้งสองหนุ่มด้วยเสียงตะกุกตะกัก ส่วนหนูนาเมืรอเห็นเพื่อนกล่าวทักทายเธอก็ทักทายกลับไปเช่นเดียวกัน
" สะ สะ สวัสดีคะ เข้ามาก่อนสิคะ " หนูนาที่ได้สติเธอก็กล่าวสวัสดีพร้อมกับไหว้สองตำรวจหนุ่มแล้วก็เชิญพวกเขาเข้ามา สองหนุ่มเมื่อได้รับคำเชิญแบบนั้นก็เดินเข้ามาตามคำเชิญของเด็กสาว ด้วยสัญชาตญาณของการเป็นตำรวจเมื่อเข้ามาถึงทั้งสองก็มองสำรวจไปมาที่บ้านหลังนี้ด้วยความสงสัย ว่าต้องมีอะไรบางอย่างเกี่ยวกับคดีนี้แน่ๆ แก้วกับหนูนาที่เห็นแบบนั้นทั้งคู่ก็มองตำรวจหนุ่มด้วยสายตาที่มีแต่คำถาม สารวัตรแดนดิน เมื่อเห็นสองสาวมองพวกตนด้วยความสงสัยแบบนั้น เขาก็รีบเบียงเบนความสนใจทันที เพื่อให้สารวัตรเอกสิทธิ์ ผู้เป็นเพื่อนไปหาหลักฐานที่ต้องสงสัยว่าอาจจะมีส่วนเกี่ยวข้อง
" เอ้อ พวกคุณสองคนมาทางนี้ดีกว่านะครับผมมีเรื่องจะรบกวนไม่นานหรอกครับ เชิญครับ" แดนเมื่อเห็นแบบนั้น ก็เบี่ยงเบนความสนใจของสองสาวทันที หนูนาและก็แก้วเมื่อได้ยินแบบนั้นก็หันมองทางด้านตำรวจอีกคนแต่ก็ต้องตามตำรวจอีกคนมา ถึงแม้ว่าในความรู้สึกจะเป็นกังวลอยู่บ้าง