สองซ่านักล่าผี

ช่วยวิญญาณดวงแรก

บลู๊………บลู๊……..บลู๊

แคว๊ก………แคว๊ก……..แคว๊ก

หลังจากที่แก้วกับหนูนากินก๋วยเตี๊ยวกันเสร็จเรียบร้อย ด้วยความที่เป็นซอยเปลี่ยวบวกับเธอรู้สึกเหนื่อยล้ากับการเดินทางมาที่นี้ นั้นเยทำให้ทั้งคู่ไม่ได้คุยกันกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นเลย เพราะ ทั้งคู่ตอนนี้ต่างก็แยกย้ายกันไปนอนห้งอของใครของมัน ด้วยความเหนื่อยล้า แต่ระหว่างที่ทั้งสองคนหลับอยู่นั้น อยู่ๆเสียงหมาแล้วก็เสียงเหมือนกับว่ามีอะไรบางอย่างขูดที่พื้นไม้กระดาน แก้วกับหนูนาที่นอนกันคนละห้องอยู่ๆทั้งคู่ก็โดนเสียงของหมาและก็เสียงของอะไรบางอย่างขูดอยู่ที่พื้นบ้าน พอแก้วได้ยินแบบนั้นด้วยความที่เธอเห็นตั้งแต่เข้ามาที่นี้แล้วเธอก็นั่งตัวสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว ผิดกับหนูนาเธอไม่เห็นแต่เธอไม่กลัวอะไรทั้งนั้นไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน พอเธอได้ยินแบบนั้นเธอก็ลุกงัวเงียตื่นขึ้นมาพร้อมกับขยี้ตา ก่อนจะเดินมาเปิดประตูดูว่าเสียงนั้นเป็นเสียงของอะไรกันแน่ทำไมมาดังรบกวนเวลาเธอนอน

ขู๊ด……..แคร๊ก……..ขู๊ด…..แคว๊ก……..ขู๊ด บลู๊……..บลู๊………บลู๊

“ เงียบหน่อยได้ไหมว่ะ ทั้งหมาทั้งผีเลย ไม่รู้เหรอว่าคนเหนื่อย แม่งเอ้ย…….” หนูนาที่นอนหลับอยู่ของเธอดีๆ พอเธอโดนรบกวนเวลานอนแบบนั้นเมื่อเธอเปิดประตูออกมาได้เธอก็จัดการด่าทั้งหมาทั้งผีออกมาอย่างคนหัวเสียทันที แก้วที่อยู่อีกห้องหนึ่งเมื่อเธอได้ยินแสียงของหนูนาด่าแบบนั้นเธอก็เบิกตากว้างพร้อมกับรีบลุกออกมาจากเตียงแล้วเดินตรงดิ่งมาเปิดประตูดูทันที

“ หนูนา “ แก้วที่เปิดประตูห้องออกมาก็เรียกชื่อเพื่อนทันที แล้วก็ต้องหน้าเจียนเมื่อภาพที่อยู่ตรงพื้นเป็นภาพของผู้หญิงที่ร่างเต็มไปด้วยเลือด เธอคลานเหมือนกับว่าเธอเจ็บปวดแล้วก็ทรมานเอาง่ายๆภาพตรงหน้าเหมือนกับเธอหนีจากการตามฆ่าหรือว่าทรมาน แก้วเมื่อเห็นแบบนั้นเธอก้เบิกตากว้างด้วยความตกใจ หนูนาที่เห็นเพื่อนเป็นแบบนั้นเธอก็ถามเพื่อนออกมาทันทีว่าแก้วเห็นอะไร

“ แก้วเธอเห็นอะไร “ หนูนาเดินตรงเข้ามาหาแก้วพร้อมกับถามแก้วออกมาด้วยความสงสัย เพราะตอนนี้หน้าตาของเธอดูตื่นกัวเป็นอย่างมาก ผีตัวนั้นเมื่อรู้ว่าแก้วมองเห็นตัวเองเธอก็เงยหน้าขึ้นมามองหญิงสาวทันทีด้วยสายตาเหมือนกับว่าเธออยากให้ช่วย แก้วพอได้เห็นแบบนั้นเธอก็รีบบอกหนูนาทันทีพร้อมกับมองหนูนากับผีตัวนั้นสลับกันไปมา

“ หนูนาเราเห็นผู้หญิงเหมือนกับว่าเธอคลานหนีอะไรมา เลือดเต็มตัวเต็มหน้าของเธอเลยหนูนา “ แก้วเธอบอกเพื่อนออกมาพร้อมกับมองผีตรงหน้าสลับกันไปมา หนูนาพอได้ยินแบบนั้นเธอก็ถามขึ้นมาอีกว่า

“ เอาละ พูดมาว่าตอนนี้ผีตัวนี้เป็นยังไง แล้วเธอต้องการอะไรฉันจะได้ช่วยแล้วก็จะได้ไปนอนง่วงฉะมัด หาว……….” หนูนา ให้แก้วดูแล้วก็บอกเธอด้วยว่าผีตัวนี้ต้องการให้เธอช่วยอะไรเพราะตอนนี้เธอง่วงมากเธออยากนอน แก้วพอได้ยินแบบนั้นเธอก็มอไปที่ผี ผีตัวนั้นเมื่อได้ยินว่าจะมีคนช่วยเธอก็พูดกับแก้วทันทีว่าต้องการอะไร

“ ช่วยด้วย…..ช่วยฉันด้วย…..ทรมานเหลือเกิน…..ช่วยด้วย…..พวกมันทรมานฉันมันฆ่าฉันแล้วก็กักขังวิญญาณฉันเอาไว้ที่นี้……..ช่วยฉันด้วย…..ไอ้เข้ม…..ลูกชายของอีเขียว…..มันข่มขื่นฉันแล้วก็ฆ่าฉันตายอย่างกับหมา……มันฝังฉันเอาไว้หลังบ้าน…..ช่วยบอกพ่อแม่ฉันทีว่าฉันอยู่ที่นั้น…..ฮือออออออ ฮือออออ ฮืออออออ “ ผีสาวพูดออกมาพร้อมกับร้องไห้ ด้วยความเจ็บปวดและก็ทรมานที่โดนกักขังวิญญาณและที่สำคัญเธอยังโดนไอ้คนชื่อเข้มลูกชายของคนชื่อเขียวข่มขื่นกระทำชำเรา แก้วพอได้ยินแบบนั้นเธอก็รู้สึกสงสารวิญญาณดวงนั้นอย่างจับใจ เธอไม่คิดเลยว่าที่ผ่านมาทำไมคนที่อยู่ที่นี้กลัวกันทั้งที่ผีตัวนี้มาขอให้พวกเขาช่วยแล้วเธอก็ออกมาทำแบบนี้ทุกวันเมื่อได้เวลาที่เธอโดนฆ่าตาย พอคนที่มาเช่าได้ยินเสียงขูดที่พื้นพวกเขาก็กลัวกัน ทั้งที่ความจริงแล้วพวกเขาหน้าจะเอะใจอะไรสักอย่าง พอแก้วเห็นแบบนั้นเธอก็บอกหนูนาทุกคำที่ผีตัวนั้นพูด เมื่อหนูนาได้ฟังเธอถึงกับกำหมัดแน่นด้วยความโกรธแล้วก็สงสารผีตัวนี้เป็นอย่างมาก

“ ไอ้สารเลว…….ฉันจะลากคอแกไปลงนรกให้ได้ “ หนูนา กำมัดแน่นด้วยความโกรธแค้นเมื่อได้ยินทุกสิ่งที่เพื่อนพูดเกี่ยวกับผีตัวนี้ให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ พอหนูนาได้ยินแบบนั้นความโมโหความโกรธแค้นก็ประเดประดังเข้ามาในหัว

“ เราจะทำยังไงกันดีหนูนา “ แก้วถามเพื่อนรักออกมาด้วยความกลัว เธอไม่ได้กลัวผีแต่เธอกลัวว่าคนที่ฆ่าหญิงคนนี้จะมาฆ่าเธอกับหนูนาอีกด้วยเมื่อหนูนาเห็นสีหน้าของเพื่อนแบบนั้นด้วยความที่เธอเป็นจอมวางแผนเธอก็ยกยิ้มมุมปากอย่างกับคิดอะไรได้ขึ้นมาบางอย่าง

ตื๊ด…..ตื๊ด…..ตื๊ด

“ สวัสดีคะไม่ทราบว่าคุณป้าชื่อพิกุลใช่มั้ยคะ “ หนูนาเมื่อให้แก้วสือสารกับวิญญาณตัวนั้นว่าเธอชื่ออะไร บ้านของเธออยู่ที่ไหน แล้วแม่ของเธอชื่ออะไรพอหนูนาได้รายละเอียดเป็นที่เรียบร้อยแล้วเธอก็จัดการโทรหาแม่ของผีตัวนี้ทันที ดีที่ในยุคนี้มีไอโฟนที่สามารถซ้อนเบอร์โทรของตัวเองได้ นั้นเลยทำให้เบอร์โทรที่เธอโทรหาแม่ของผีตัวนี้ไม่โชว์เบอร์

*ใช้มีอะไรถ้าแกเป็นสแกมเมอร์ไม่ต้องโทรมาอีกนะ ฉันไม่มีอะไรให้แกทั้งนั้นแหละมีแต่**กูเนี่ยเอาไหม * เสียงของหญิงวัยใกล้เลข5พูดออกมาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเพราะเธอคิดว่าคนที่โทรหานั้นเป็นสแกมเมอร์ หนูนาพอเธอได้ยินแบบนั้นเธอก็รนรานรีบพูดออกมาทันทีเพื่อให้เรื่องมันจบเร็วขึ้น

“ คุณป้าคะฟังหนูดีๆนะคะ “ หนูนา เธอรีบพูดเอาเนื้อเท่านั้นกับปลายสายเธอไม่สนว่าเธอจะเชื่อหรือไม่เชื่อ สิ่งเดียวที่เธอจะทำได้คือเธอต้องบอกความต้องการของผีสาวออกไปเท่านั้น ปลายสายตอนแรกที่ได้ยินแบบนั้นก็ด่ากราดหนูนาว่าเธอเป็นบ้า ว่าเธอเป็นคนชั่วอยู่ดีๆมาแช่งลูกสาวเธอตาย พอหนูนาได้ยินแบบนั้นเธอก็พูดออกมาคำหนึ่งก่อนจะกดวางสายทันที

“ ถ้าคุณป้าไม่เชื่อพรุ่งนี้ก็พาคนมาขุดดูที่ได้ต้นไทรข้างสระน้ำบ้านไอ้เข้มสิคะ “ ติ๊ดๆ เมื่อหนูนาพูดจบเธอก็กดวางสายทันที จากนั้นเธอก็หันมามองแก้วพร้อมกับถามเพื่อนรักออกมาว่า ผีสาวตนนี้okกับสิ่งที่เธอพูดไปใช่มั้ย

“ ว่าไง หล่อนokไหม ฉันช่วยนางเต็มที่แล้วนะ ถ้าไม่พอใจไม่รู้จะให้ฉันทำยังไงอีกก็อยู่ๆโทรไปบอกแม่ของเธอว่าเธอตาย ถ้าฉันเป็นแม่เธอฉันก็ไใม่เชื่อหรอกจะบ้ารึไงอยู่ๆใครก็ไม่รู้อยู่ๆโทรมาบอกว่าลูกสาวถูกผู้ชายฆ่าตายตอนดึก เป็นฉันก็ไม่เชื่อ เห้อ….ขอโทษด้วยแล้วกันถ้าไม่สำเร็จ “ หนูนาเธอพูดออกมาด้วยความออ่นใจเธอจนปัญญาจริงกับเรื่องนี้ เพราะเธอเป็นแค่เด็กนักศึกษาถ้าเธอแสดงตัวว่าเธอรู้เรื่องการตายของผู้หญิงคนนี้รับรองว่าเธอกับแก้วอยู่ไม่สุขแน่ แล้วอีกอย่างใครจะเชื่อว่าพวกเธอสื่อสารกับวิญญาณได้ นี้มันยุกคไหนแล้ว ผีสาวเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็รู้สึกทราบซึ่งใจแล้วอย่างน้อยเธอก็ได้บอกกับแม่ของเธอแล้วว่าเธออยู่ที่ไหน เธอยิ้มทั้งน้ำตาให้แก้วกับหนูก่อนจะค่อยๆหายตัวไป แก้วที่เห็นแบบนั้นเธอก็เอามือมาจับที่ไหล่ของเพื่อนแล้วก็บอกกับหนูนาว่า

“ เธอไปแล้วส่วนเราก็ไปนอนเถอะพรุ่งนี้มีลงทะเบียนเรียนแต่เช้า “ แก้วเมื่อเห็นว่าวิญญาณไปแล้ว เธอก็เดินเข้ามาตบบ่าของเพื่อรักพร้อมกับบอกให้หนูนาไปนอนเพราะพรุ่งนี้มีลงทะเบียนเรียน หนูนาพอโดนบอกให้ไปนอนเธอก็ทำหน้าตางงๆว่าอะไร นึกจะมาก็มา นึกจะไปก็ไป เธอก็เลยเกาหัวอย่างงงๆก่อนจะเดินไปนอนที่ห้องตัวเอง ด้วยความเหนื่อยล่าแล้วก็สงสัยว่าที่นี้เกิดอะไรขึ้นกันแน่