หรูอันฉีแบกร่างเล็กเดินเข้ามาภายในบริเวณที่เป็นเตียงนอนของเขา
“ท่านจะทำอะไร หรูอันฉี ท่านจะบ้าหรือไง ปล่อยข้านะปล่อยสิ “เซียวอี้ถงยังคงดิ้นเตะขาเพื่อที่จะให้เขาปล่อยร่างเล็กของเธอ
“ปล่อยแน่ เฟยฮวาเจ้าไม่ต้องห่วง “พูดจบเขาก็วางร่างเล็กของเธอลงที่พื้นและกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น
“ท่านจะทำ เหมือนบุรุษคนอื่นอย่างนั้นเหรอ หรูอันฉี ปล่อยข้านะ “ เซียวอี้ถงเอ่ยเสียงดังและดิ้นให้หลุดจากมือหนาของเขา
“ข้าไม่เหมือน “
“ที่ทำอยู่นี่ละหมายความว่าอะไร “
“เพราะเจ้าดื้อไม่ยอมฟังอะไรทั้งนั้น เฟยฮวา “
“ฮึ ท่านจะพูดอะไรก็แล้วแต่ท่าน และจะบอกท่านตรงนี้เลย ว่าข้าจะไปจากที่นี่ “
“ข้าไม่อนุญาตยังไงเจ้าก็ต้องอยู่ที่นี่ เจ้าจะออกไปเสี่ยงอันตรายทำไม “
“ข้า ว่ามันคงไม่ต่างจากคนอื่น ๆ หรอกนะ ยังไงก็เห็นผู้หญิงเป็นเครื่องบำเรอบุรุษอย่างพวกท่าน เหมือนกัน”เซียวอี้ถงเอ่ยเสียงเข้มและไม่พอใจ
“ไม่เหมือนข้าไม่เคยคิดแ
