CHAPTER 3
1225 คำ
" สวัสดีครับคุณสุริยัน...ยินดีที่ได้รู้จัก " คอนเนอร์ยื่นมือไปจับทักทายกับสุริยัน ก่อนจะหันไปมองผู้หญิงตัวเล็กที่มีใบหน้ายังกับตุ๊กตาอย่างพินิจพิจารณา การแต่งตัวก็เหมือนกับคนจะไปไร่นาแล้วอย่างงี้เธอจะมาทำหน้าที่คุ้มครองเขาได้ยังไง.. ไม่อยากจะเชื่อจริงๆ ว่าสุริยันจะพาเด็กอย่างเธอมาเป็นบอดี้การ์ดให้เขา หากพามาเป็นคู่นอนก็ยังจะว่าไปอย่าง เพราะดูแล้วเธอน่าจะเหมาะกับคู่นอนของเขามากกว่า
" คุณแน่ใจนะว่าเธอเป็นบอดี้การ์ด " น้ำเสียงเรียบนิ่งแต่กลับแฝงไปด้วยความเย้ยหยัน มิเชลมองผู้ชายตรงหน้าที่ตอนนี้เดาะลิ้นในปากพร้อมกับลูบคางตัวเองไปมาอย่างนึกเคืองเขามันก็แค่คนคนหนึ่งที่มองคนที่ภายนอกสินะ
" ใช่แล้วครับ เห็นเธอตัวเล็กแบบนี้แต่เธอเก่งมากเลยนะครับ
" สุริยันตอบคอนเนอร์อย่างมั่นอกมั่นใจ เขาเชื่อมั่นในฝีมือของมิเชลว่าไม่เป็นสองรองใคร
" ดูเหมือนคุณจะเชื่อมั่นในตัวเธอจริงๆ นะครับ...เจค็อบ..ทดสอบเธอ " สิ้นเสียงสั่งของคอนเนอร์ บอดี้การ์ดตัวใหญ่ยักษ์ก็เดินบิดนิ้วไปมาพร้อมกับเดินตรงมาที่เธอ มิเชลยืนนิ่งไม่โต้ตอบหรือสู้กลับเธอทำเพียงปัดป้องไม่ให้ตัวเองบาดเจ็บพร้อมกับแกล้งร้องโอดโอยเหมือนเจ็บหนัก เธอปล่อยให้ผู้ชายตัวโตจับเธอทุ่มแล้วเหวี่ยงเธอลงสระ จนสุริยันได้แต่ยืนนิ่งค้างอย่างไม่เข้าใจกับการกระทำของเธอ ผู้ชายตัวโตกว่านี้เป็นสิบเธอก็สู้มาแล้วโดยไร้รอยขีดข่วน นี่เธอกำลังจะทำอะไร?
" ฮึ! นี่น่ะหรือคนที่คุณบอกว่าเก่งนักหนา " คอนเนอร์ หัวเราะเย้ยหยันอยู่ในลำคอ จนสุริยันได้แต่ยืนขบปากตัวเองแน่น มองมิเชลที่เดินขึ้นจากสระน้ำ
" ดิฉันคงไม่มีคุณสมบัติที่จะเป็นบอดี้การ์ดให้คุณ..ขอตัวก่อนนะคะ " คอนเนอร์ยืนมองผู้หญิงตรงหน้าอย่างพิจารณาอีกครั้ง เธอโดนเจค็อบบอดี้การ์ดฝีมือดีของเขาทุ่มลงน้ำเต็มแรงแบบนั้นแต่ยังสามารถว่ายขึ้นฝั่งได้อย่างไม่สะทกสะท้าน หากเป็นผู้หญิงทั่วไปคงได้สลบเหมือดไปนานแล้ว แล้วไหนจะดวงตาสีน้ำตาลที่มองเขาแน่นิ่งไม่ไหวติงนั่นอีก เธอคงไม่ธรรมดาสินะ สุริยันถึงได้มั่นอกมั่นใจนัก
" ไป..ไปได้แล้ว " มิเชลดึงตัวสุริยันที่ยืนแข็งค้างมองเธอให้เดินตาม แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเสียงทรงพลังสั่งเธอให้หยุด
" อย่าเพิ่งไป! " มิเชลหันไปมองสบตาเขานิ่ง เพียงครู่อึดใจเดียว คอนเนอร์ก็ดึงปืนจากเอวเจค็อบขึ้นมาจ่อที่สุริยัน มิเชลตกใจกลัวเขาจะยิงสุริยัน เธอกระโดดเข้าเตะปืนออกจากมือของคอนเนอร์อย่างเร็วไว แล้วเยงตัวเข้าประชิดล็อกคอเขาไว้
" คุณรู้อะไรไหม? ฉันไม่เคยปรานีคนที่คิดจะทำร้ายคนที่สำคัญกับฉัน" เธอพูดกับเขาเสียงเยียบเย็นจนทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ถึงกับขนลุก แต่คอนเนอร์กลับหัวเราะออกมาเสียงดังอย่างชอบใจ
" ผมถูกใจคุณจริงๆ ...ฝากตัวด้วยนะครับคนสวย " มิเชลยืนนิ่งงัน เมื่อกี้เขาทดสอบเธออย่างงั้นหรือ? ให้ตายสิ! นี่เธอหลงกลเขาไปได้ยังไง!
" ขอบคุณ คุณสุริยันมากนะครับที่หาบอดี้การ์ดคนเก่งมาให้ผม " คอนเนอร์พูดกับสุริยันที่ตอนนี้ส่งยิ้มที่ไม่ค่อยจะมั่นใจนักมาให้เขา แล้วหันไปพูดกับบอดี้การ์ดสาวที่ตอนนี้ยังล็อคคอเขาไว้อยู่
" ส่วนคุณไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วคุยกับผม " พูดจบเขาก็จับมือเธอออกจากคอเขาแล้วจับจูงมือเธอให้เดินตาม มิเชลหันไปมองสุริยันที่ตอนนี้ยืนโบกมือให้เธออย่างหมั่นไส้ น่าจะปล่อยให้ถูกยิงให้ตาย! เธออุตส่าห์วางแผนมาอย่างดิบดี แต่ต้องมาตกม้าตายเพราะไอ้เพื่อนอย่างมัน!
" ตั้งแต่วันนี้คุณพักห้องนั้น.. อาบน้ำเสร็จแล้วออกมาเจอผมที่ห้องทำงาน.. อ้อ ในห้องนั้นมีชุดที่ผมเตรียมไว้ให้คุณแล้ว "เขาชี้ไปที่ห้องที่อยู่เยื้องจากห้องเขา พอเขาสั่งเสร็จก็เดินหายเข้าไปในห้อง ปล่อยให้เธอได้แต่ยืนมองตามหลังเขานิ่งงันก่อนจะตั้งสติได้แล้วเดินเข้าไปในห้องของตัวเอง แต่พออาบน้ำเสร็จเธอก็ต้องสบถอย่างหัวเสีย เมื่อชุดบอดี้การ์ดที่เขาเตรียมไว้ให้เหล่านั้นมันช่างวับๆ แวมๆ จนเธอซักไม่มั่นใจแล้วสิว่างานบอดี้การ์ดูที่เขาว่ามันคืองานอะไร เธอรีบสวมเสื้อผ้าพวกนั้น ก่อนจะสวมเสื้อคลุมอาบน้ำทับอีกที แล้วเดินออกมาพบเขาที่ห้องทำงาน
" ชุดบอดี้การ์ดบ้าบออะไร นี่คุณจะให้ดิฉันมาเป็นบอดี้การ์ดหรืออะไรกันแน่?! " เธอถามเขาเสียงเขียวอย่างไม่ชอบใจ จนคอนเนอร์ที่นั่งทำงานอยู่ยืดตัวนั่งตรงมองเธอ
" มารยาทแรกที่คุณต้องเรียนรู้คือพูดเพราะๆ กับผม..ผมไม่ชอบให้ใครมาออกคำสั่งหรือตั้งคำถาม" เขาพูดกับเธอน้ำเสียงเรียบนิ่ง จนเธออยากจะสตั้นหน้าหล่อๆ ของเขาเข้าให้สักที
" และเพื่อตอบคำถามของคุณ ผมจะให้คุณเล่นบทผู้หญิงของผม แล้วคอยคุ้มกันผมอยู่ใกล้ๆ เพราะบางที่บางแห่งบอดี้การ์ดชายของผมก็เข้าไปไม่ได้... เพราะฉะนั้นคุณต้องเริ่มทำตัวให้ชิน แล้วอีกอย่างผมชอบความเป็นส่วนตัว หากผมไม่เรียกใช้คุณก็ไม่จำเป็นที่จะต้องคอยติดตามผม " มิเชลมองเขาแน่นิ่ง ใบหน้าเธอเรียบนิ่งมากจนเขาไม่รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ เคยแต่ถูกผู้หญิงมองเขาอย่างเคลิบเคลิ้ม ไม่เคยสักครั้งที่จะถูกมองแบบนี้
" ดิฉันว่าคุณควรจะหาคนมาแทนดิฉันดีกว่าค่ะ ดิฉันไม่เหมาะกับงานนี้ " คอนเนอร์ยกยิ้มมุมปากมองเธอ
" ไม่มีใครคู่ควรเท่ากับคุณแล้วล่ะ " ไม่ว่าจะกี่คนต่อกี่คนที่ลูกน้องเขาหามาให้ ก็ไม่ถูกใจเขาเท่าเธอ เพราะทุกคนที่เข้ามาเป็นบอดี้การ์ดหญิงให้เขานั้นส่วนใหญ่ก็มองเขาด้วยสายตาเคลิบเคลิ้มจ้องจะจับเขากินทั้งนั้น ซึ่งเรื่องนั้นเขาไม่มีปัญหาอยู่แล้ว แต่หลังจากร่วมเตียงกับเขา พวกเธอก็ถูกเขาเขี่ยทิ้งทันที
" แต่ดิฉันไม่เต็มใจที่จะทำงานให้คุณ " เธอบอกเขาไปตามตรง
" เต็มใจหรือไม่เต็มใจคุณก็เซ็นสัญญาว่าจ้างกับผมไปแล้ว "
" ดิฉันยังไม่เคยเซ็นอะไรกับคุณ " คอนเนอร์ยื่นกระดาษให้เธอ
" คุณไม่เช็นแต่เจ้านายคุณเซ็น ลองอ่านดู " มิเชลยืน อ่านกระดาษแผ่นนั้นนิ่ง ในใจอยากจะกระทืบสุริยันให้ตายคาพื้นเขาทำอย่างงี้กับเธอได้ยังไง!
- ผู้เขียน
