ในค่ำคืนที่ ฟ้า..นั้นไม่มีดาว อยู่ตรงนี้ ฉันยังคงก้าวไป... ก้าวไปหาแสงรำไรที่เปิดภายในบาร์ของโรงแรมค่ะ ฮ่า ๆๆ
ฉันเดินมาด้วยความมั่นกับชุดชิค ๆ ที่โคตรเปรี้ยว เดินมานั่งที่บาร์ท่ามกลางสายตาของคนที่มองอย่างตกตะลึงในความสวยแล้วพูดเสียงเซ็กซี่บอกบาร์เทนเดอร์ว่า...
“น้ำส้มค่ะ” ฮึ ๆๆ ไม่ได้อยากดื่มเลยจริง ๆ แต่ทำยังไงได้ล่ะคะ เห็นเปรี้ยวมาเที่ยวคนเดียวแต่ก็ห่วงตัวเองนะ เอาเป็นว่านั่งตอแหลจิบน้ำส้มฟังเพลงและส่องผู้ชายก็พอนะจูนสำหรับค่ำคืนนี้
“ดื่มน้ำส้ม?” นั่งดื่มด่ำบรรยากาศมาพักใหญ่ก็มีผู้ชายหล่อเวอร์ เวอร์แบบเวอร์มากบรรยายไม่ได้เดินเข้าทัก
“เฮ้อ! นึกว่าเวลานี้จะอยู่ในวงสวิงกิ้งแล้วนะคะ” ฉันถามกลับด้วยคำพูดที่มีหางเสียง แต่หน้าตาไม่ได้มีมารยาทหรอกนะคะ กรอกตาเอือมระอาใส่เขาตรง ๆ ไปเลยต่างหาก
“เพิ่งสามทุ่มเองจะให้พี่รีบไปไหน ต้องดึก ๆ จ้ะที่รักมันถึงจะคึกคัก” เฮ้อ! สาดน้ำส้มใส่หน้ายังสงสารน้ำ
