ผมนั่งมองถ้วยข้าวต้มที่เธอทำมาให้ แม้จะรู้สึกดีแต่กลับรู้สึกเหมือนมันเป็นการสั่งลาครั้งสุดท้าย ความรู้สึกจุกหน่วงๆ อึดอัดกลางหน้าอก ปวดหนึบความรู้สึกแปลกๆที่สั่งให้น้ำตาไหลทั้งที่ไม่คิดอยากจะร้องไห้ อาการแบบนี้เหรอที่เขาเรียกว่าอกหัก เสียใจเหรอ ใช่ผมเสียใจที่โซ่พูดกับผมแบบนั้น เสียใจที่โซ่บอกไม่ชอบผม ไม่มีทาง! ผมจะไม่ยอมอกหัก ในเมื่อเธอเป็นคนทำให้ผมรู้จักความรักครั้งแรก อีกอย่างผมก็เป็นผู้ชายคนแรกของเธอ
“พี่ไม่ยอมให้ครั้งแรกของเราจบลงแค่นี้เด็ดขาด” น้ำเสียงหนักแน่น สีหน้ามั่นใจ ความเชื่อมั่นทำให้เขามีรอยยิ้มกลับมาอีกครั้ง ก่อนจะเช็ดน้ำตาแล้วกินโจ๊กในถ้วยจนหมด
เวลาผ่านไปหลายชั่วโมงจนถึงตอนเที่ยง คนตัวเล็กที่รับหน้าที่ในการดูแลคนป่วยก็กลับมาอีกครั้ง เธอเข้ามานั่งข้างๆก่อนจะจับที่หน้าผากแต่ความร้อนในตัวกลับยังไม่ดีขึ้นและรู้สึกเหมือนจะร้อนขึ้นกว่าเดิม
“ยาก็กินแล้ว ข้าวก็กินได้ ทำไมไข้ยังไ
