บทที่41 พื้นที่ห่างไกล🌳

1430 คำ

“ไปตามเมียสิวะ ถามได้” สิ้นคำ ร่างกำยำก็รีบปรี่ กึ่งเดินกึ่งวิ่งออกไปจากห้อง โดยมีลูกน้องวิ่งตามออกไปติดๆ ..อีกด้านหลังจากที่โซ่ หญิงสาวตัวเล็กเดินสะพายกระเป๋าออกจากมหาลัย เธอไม่มีจุดหมายปลายทางที่จะไปในครั้งนี้ ดวงตาสิ้นหวังพาร่างเล็กเดินตามข้างถนนทอดน่องไปเรื่อย ๆ ผู้คนที่เดินสวนทางมีทั้งที่รู้จักและไม่เคยเห็นหน้า แต่ก็ไม่ใช่เรื่องที่เธอจะทันใด้เก็บมาใส่ใจ จนกระทั่งสายตาไปสะดุดเข้ากับประกาศที่แปะอยู่บนเสาไฟฟ้า โดยมีเนื้อหาข้างต้นว่า.. ‘ประกาศรับสมัคร จิตอาสา มาเป็นครูสอนเด็กกำพร้า ด้อยโอกาส บนพื้นที่ห่างไกล’ ตามด้วยเบอร์ติดต่อเพื่อสอบถามรายละเอียดจากหน่วยงานที่รับผิดชอบ หลังสอบถามข้อมูลเกี่ยวกับรายละเอียด เธอตัดสินใจเดินทางไปยังพื้นที่โดยไม่คิดจะถอยหลังกลับไปที่เดิมอีก เมื่ออยู่ที่นี่แล้วไม่มีความสุขเธอก็เลือกที่จะไปสร้างประโยชน์ให้กับคนที่เห็นค่าเธอแทน รถตู้ออกจากอู่มุ้งหน้าอ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม