นายตัวร้ายกับยัยจอมแก่น

ช่วงรองงาน

“ ฮือ…….อึก อึก อึก “ จุ๊บแจง เอามือปิดปากเดินร้องไห้มาตามถนน ด้วยความรู้สึกที่เสียใจและไร้ค่า เมื่อโดนผู้ชายเห็นแก่ตัวคนนั้น ข่มขื่นจนสำเร็จเธอหยิบเสือผ้าของชายหนุ่มที่มีอยู่ในตู้เสือผ้าออกมาใส่และก็โบกแท็กซี่ ให้มาส่งที่โรงแรมที่เธอจองไว้ เพราะมีกระเป๋าเสือผ้าของเธอที่เธอเอามาไว้ที่นั้น

ติ่ง

ร่างบางเดินออกมาจากลิฟต์ อย่างกับคนที่ไม่มีวิญญาณ

“ ฮือ…..ฮือ….. นิ่ม นิ่มช่วยเราด้วย “ จุ๊บแจง กดโทรหาเพื่อนสนิทที่เธอเจอตอนที่อยู่อังกฤษ ที่บอกว่าสนิทเพราะหญิงสาวไปฝึกงานที่ประเทศอังกฤษ เลยทำให้จุ๊บแจงสนิทกับนิ่มที่ตอนนี้เป็นเมียมหาเศษฐี เกาะไข่มุกที่ใหญ่ที่สุดในเอซีย แลบะที่สุดในโลก

( เป็นอะไร จุ๊บแจงเธอเป็นอะไร ) นิ่มถามเพื่อนรักออกมาด้วยน้ำเสียงที่ร้อนรน และเป็นหห่วงเพราะเธอไม่เคยเห็นผู้หญิงที่สดใสร่าเริงจิตรใจดีอย่าง จุ๊บแจงจะร้องไห้หรือว่าเศร้าได้

“ กระซิก กระซิก อึก อึก ช่วยพาฉันไปจากที่นี้ที ฮือ…..ฮือ..” จุ๊บแจงร้องไห้ออกมาอย่างน่าเวทนา สก่อนจะเล่าเรื่องทุกอย่างให้เพื่อนรักอย่างนิ่ามฟัง นิ่มที่ได้ยินแบบนั้นเธอก็โมโหแทบฟิวขาด เพราะเธอเกลียดผู้ชายเจ้าชู้มาก มากอย่างไม่อยากจะพูดอะไรออกมาอีก

( รออยู่ที่นั้นเดี๋ยวเราไปรับ ) นิ่ม บอกเพื่อนรักของตัวเองก่อนจะ วางสายแล้วขับรถหออกมารับ ด้วยหัวใจที่สุดแสนจะห่วงเพราะเพื่อนไม่มีใครอยู่ที่เมืองไทยเลยแม้แต่คนเดียว นอกจากเธอแล้ว จุ๊บแจงไม่มีญาติที่ไหนเลย

บรื้น…….บรื้น…….บรื้น……..

เวลาต่อมา

รถหรูของนิ่มก็วิ่งเข้ามาจอดที่ หน้าโรงแรมหรูแห่งหนึ่งก่อนจะเห็นจุ๊บแจงนั่งอย่างหมดสภาพ ก่อนจะเห็นชายหนุ่มหน้าตาคุ้นๆเดินเข้ากระชากแขนคนตัวน้อยที่นั่งร้องไห้อยู่

“ จุ๊บแจง “ นิ่มเดินเข้ามาเรียกชื่อเพื่อนที่โดนชยหนุ่มหน้าตาดี และเธอก็รู้จักดีอีกด้วย

“ แบรดดี้ นี้นายมาทำบ้าอะไรที่นี้ นี้อย่าบอกนะว่า……” นิ่ม ตกใจอ้าปากค้างเมื่อเห็นเพื่อนพี่ชายของเธอมายุ่งกับจุ๊บแจง ก่อนที่เธอจะเรียบเรียงคำพูดที่บลอกว่าจุ๊บแจงโดนข่มขืน

“ นิ่ม มาทำอะไรที่นี้ “ แบรดดี้ หันไปมองเสียงที่เรียกหญิงสาวอย่างหัวเสียก่อนจะเห็นว่าเป็นใครเดินเข้ามาทางเขา

“ จุ๊บแจงมานี้ แล้วเชิญพี่ออกไปห่างๆเพื่อนของนิ่มด้วยค่ะ คนนิสัยไม่ดี “ นิ่มดึงแขนจุ๊บแจงให้ออกห่างจาก แบรดดี้เพื่อนของพี่หนึ่งพี่ชายของนิ่ม

“ ดะ เดี๋ยว “ แบรดดี้ยังไม่พูดจบ นิ่มก็ลากแขนเรียวที่เป็นรอยแดงของเพื่อนเดินออกมาก่อนจะเดินมา

ลากกระเป๋าเดินทางเพื่อนเอาไปขึ้นรถหรูของเธอ

“ อย่ามายุ่งกับจุ๊บแจงอีก พี่แบรดดี้ถือซะว่าหนูขอร้องนะคะ สงสารจุ๊บแจงเถอะนะคะ ชีวิตของนางไม่เคยมีความสุขกับใครเขาเลย ถือซะว่าน้องคนนี้ขอนะคะ “ นิ่ม บอกเพื่อนพี่ชายด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง ก่อนจะเดินหันหลังมาขับรถออกจากโรงแรม …

บรื้น……..บรื้น………บรื้น……..

“ เธออยู่ที่คอนโดของฉันได้เลยนะจุ๊บแจง อยากอยู่นานแค่ไหนก็อยู่ได้เลย “ นิ่มขับรถเข้ามาจอดที่คอนโดหรูของเธอ ที่อยู่ใจกลางเมืองหลวงจุ๊บแจงจับมือเรียวบางของเพื่อนรักขึ้นมากุม ก่อนจะยิ้มออกมาทั้งน้ำตาอย่างขอบคุณ

“ ขอบคุณนะนิ่ม ถ้าฉันไม่ได้เธอฉันก็ไม่รู้จะทำยังไงต่อไป “ จุ๊บแจง พูดออกมาด้วยน้ำเสียง ที่สั่นเครือพร้อมกับยิ้มออกมาอย่างขอบคุณ จากนั้นทั้งสองก็เดินมาที่ รีเซฟชั่นของคอนโดในเครือของพ่อเธอ พร้อมกับฝากให้พนักงานทุกคนดูแลเพื่อน หรือว่าจุ๊บแจงต้องการอะไรก็ช่วยด้วย พอนิ่มสั่งทุกคนหมดแล้วเธอก็เดินออกมาที่รถ ก่อนจะปล่อยให้เพื่อนตัวน้อยของเธอเดินขึ้นไปที่คอนโด เพราะเธอออกมานานไม่ได้ เพราะสามีหวงมาก และอีกเรื่องเธอต้องรีบไปจัดการคือพี่ชายและเพื่อนพี่ชายตัวแสบ ที่บังอาจกล้าดียังไง มาข่มแหงเพื่อนผู้หน้าสงสารของเธอ

ติ๊ด ติ๊ด

เสียงประตูคอนโดถุกเปิดออก ที่ชั้นที่35 โซนวีไอพีเท่านั้น และที่โซนนี้มีแค่2ห้องเท่านั้น และก็ไม่ต้องบอก ก็รู้ว่า คงจะเป็นห้องของพี่ชายหรือพี่สาวหรือใครซักคนในครอบครัวของเพื่อนรักของเธอ

กริ๊ง……กริ๊ง……กริ๊ง…….

เสียงโทรศัพท์เครื่องหรูของจุ๊บแจงอยู่ๆก็ดังขึ้นมา จุ๊บแจงมองที่หน้าจอแบบนั้นก็ทำหน้างุนงง แต่ก็ยอมกดรับสาย เพราะเธอไม่รู้ว่าเป็นใครหรืออาจะเป็นเบอร์เจ้าของบริษัทผลิตครีมที่เธอติดต่อไว้ เพราะเธอคิดว่าเธอจะขายของออนไลท์ ระหว่างอยู่ที่ไทยเธอจะทำรอวีซ่าเพราะเธอคิดว่าเธอจะกลับไปที่อังกฤษอีกครั้ง เพราะเธอคิดว่าแบรดดี้คงไม่ตามมารังครวญเธออีกแน่นอน เพราะเขาได้สิ่งที่เขาอยากได้จากเธอไไปแล้ว

“ ฮัลโหล สวัสดีค่ะจุ๊บแจงพูดค่ะ “ จุ๊บแจงเอามือปาดน้ำตา ก่อนจะเอานิ้วเรียวสวยกดรับสายโทรศัพท์ โดยในหัวไม่ได้คิดอะไรเลย

( สวัสดีคร๊าบบบบบบบ คุณเมีย……หยุดฉันรู้ว่าเธอจะวางสาย ถ้าเธอวางสายฉัน ฉันสาบานเลยว่าเธออยู่อย่างไม่มีความสุขแน่ ) แบรดดี้ พูดออกมาขัดจังหวะเธอที่กำลังจะกดวางสายของชายหนุ่มที่อยู่ในสาย

“ คุณต้องการอะไร คุณก็ได้สิ่งที่ต้องการไปหมดแล้วนี่ แล้วคุณต้องการอะไรจากฉันอีก “ จุ๊บแจง พูดออกมาทั้งวน้ำตาอย่างคนเหลืออด เมื่อเธอโดนผู้ชายที่เห็นแก่ตัวโทรมาขู่เธออีกครั้ง

( ฉันต้องการเธอ ถ้าฉันยังไม่เบื่อเธออย่าฝันว่าเธอจะหนีฉันพ้น เธอคิดว่าเธอเป็นใครถึวงได้สำคัญตัวนอนกับฉันแล้ว ทำมาเป็นหนีออกมาง่ายๆแบบนั้น เธอไม่คิดจะขอบคุณหรือสัมณาคุณลูกค้าเลยรึไง ) แบรดดี้ พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ดูเรียบนิ่ง ส่วนคนที่ฟังก็หูอื้อเหมือนกันเพราะเธอไม่คิดว่าชายที่เลวอย่างแบรดดี้ ที่เขาต่างก็บอกว่าเป็นเพลบอยพอเอาผู้หญิงเสร็จก็เอาเงินฝาดหัวผู้หญิงคนนั้น แล้วไม่เคยสานต่อเพราะเขากลัวว่าผู้หญิงพวกนั้นจะมาตามรังครวญเขา และแก๊ะไม่ออกเพราะว่าแบรดดี้โคตรรวย

“ คุณแบรดดี้ คุณมันเลวอย่างที่คนเขาพูดกันจริง “ จุ๊บแจงพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่ยนเครือเพราะความโมโหมีมากกว่า ความเศร้า แบรดดี้ได้ยินหญิงสาวพูดแบบนั้นก็แสยะยิ้มออกมา

( เรียกผัวให้มันดีๆหน่อย นึกถึงตอนที่เธอครางดังลั้นห้องนอนฉันบ้าง ฉันทำให้เธอเสร็จไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง รู้จักสำนึกบุญคุณบ้างสิ ) แบรดดี้ พูดเอาแต่ได้เพราะเขาไม่เคยโดนผู้หญิงคนไหนทำแบบนี้กับเขาหรือปฎิเสธเขา แบรดดี้เลยรู้สึกเสียหน้าอย่างบอกไม่ถูก

จุ๊บแจงพอได้ยินชายหนุ่มพูดแบบนั้นเธอถึงกับอึ้งกริมกรี่จนพูดอะไรไม่ออก เพราะเธอไม่คิดว่าเธอจะได้ยินอะไรแบบนี้จากปากไอ้เลวได้

“ หึหึหึ เอาครั้งเดียวไม่เรียกบุญคุณ เขาเรียกช่วงรองงาน “ จุ๊บแจงพูดจบเธอกดว่างสาย ก่อนจะเดินเข้าห้องนอน แล้วอาบน้ำเพื่อชำระร่างกายก่อนจะพักผ่อนตามอัธยาศัย เพราะเธอรู้สึกเหนื่อยและร่าเต็มทนแต่คนที่จะไม่ทนคงเป็น แบรดดี้พอหญิงสาวกดวางสายเขาก็อึ้งหน้าชาวูบเมื่อคำที่เธอพูด เหมือนกับคำพูดที่เขาเคยได้ยินพนักงานที่ร้านอาหารของแม่เขาพูดกัน เวลามีคนมาสมัครงานที่ร้านอาหารไทย

“ หึหึหึ ดี…….จะเอาแบบนี้ใช่ไหม” แบรดดี้ แสยะยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ พร้อมกับมองมายังห้อง350 เพราะเขาอยู่ที่ห้อง360 ห้องข้างๆนี่เองแบรดดี้ โทรไปขอกุญแจเพื่อนรักอย่างหนึ่งพร้อมกับบอกแผนการต่างๆเพื่อที่จะให้เพื่อนกันน้องสาวออกห่างจากจุ๊บแจงแม่เสือสาวปากกล้าที่กล้ามาเล่นลิ้นกับเขา เขาแสยะ

ยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ และรู้สึกสนุกกับสิ่งที่หญิงสาวกำลังจะมอบให้ แบรดดี้เดินเข้าไปในนห้องก่อนจะล้มตัวลงนอนที่เตียงราคาแพงพร้อมกับภาพร่างบาง สุดเซ็กซี่ขาวโพรนหน้าอกโตหัวนมสีชมพู กลิ่นตัวหอมอย่างยัวยวน แบรดดี้พอหลับตาภาพต่างก็ลอยเข้ามาเป็นฉากๆแก่นกายใหญ่ก็แข็งขึ้นมา จนปวดหนึบ

“ แม่ง เอ้ย…… มาแข็งเชี้ยอะไรตอนนี้ว่ะ “ แบรดดี้ นอนมองแก่นกายใหญ่ที่ดุนดันกางเกงราคาแพงขึ้นมา พร้อมกับเอามือตบที่แก่นกายใหญ่

“ เห้อ……. อดทนไว้เพื่อนใจเย็นๆเดี๋ยวยัยตัวดี ก็มาหาแกเพื่อนรัก “ แบรดดี้ พูดกับแก่นกายใหญ่ของตัวเองพร้อมกับถอนหายใจออกมา

“ หึหึหึ แม่ตัวดีเธอกล้ามาก….บังอาจว่าเป็นช่งทดลองงาน หึหึหึ แสบมาก “ แบรดดี้ พูดออกมาด้วยรอยยิ้มที่เจ้าเล่ห์ พร้อมกับคลาดโทษหญิงสาวตัวน้อยข้างห้องของตัวเอง