22.00น ร้านเหล้า66
“ สวัสดีค่ะ ฉันจุ๊บแจงคุณ….เอ้อ..” จุ๊บแจงไม่แน่ใจว่า ใช่คนที่นัดเธอให้มารับครีมหรือเปล่า เพราะเธอไม่เคยเห็นหน้าเจ้าของมาก่อน
“ ออ่ สวัสดีครับผมโรฮานครับ “ ชายหนุ่มรูปหล่อ ใส่สูทที่ก้มมองโน๊ตบุ๊คก่อนจะเงยหน้ามองหน้าหญิงสาวที่เดินเข้ามาทักทายเขา โรฮานตะลึงงันไปเล็กน้อยเมื่อหญิงสาวที่เขากำลังจะดิวธุรกิจด้วยเป็นหญิงสาววัยรุ่นหน้าตาน่ารัก สวยสง่าอย่างกับนางเอกเกาหลีหลุดออกมา
“ สวัสดีค่ะ “ จุ๊บแจงยกมือไหว้ชายหนุ่มหน้าตาดี ก่อนจะนั่งลงฝั่งตรงข้ามชายหนุ่ม โรฮานลูกครึ่งไทยจีนหน้าตาหล่อเหลาเอาเรื่อง นั่งยิ้มหวานมองหน้าหญิงสาวร่างบางตัวน้อยด้วยสายตาที่ดุจะอบอุ่นอย่างที่ไม่เคยเป็นกับใครมาก่อน เพราะเขาเคยเจอแต่ผู้หญิงแรงๆ
“ คุณจุ๊บแจงต้องการผลิตภัณฑ์ รูปแบบไหนเหรอครับผมจะได้จัดการเหลือกไว้ให้ “ โรฮานถามหญิงสาวร่างบางออกมาด้วยน้ำเสียงที่ดูจะ อบอุ่นและรอยยิ้มที่ดูดีเหมือนกับหน้าตาและท่าทาง
“ คือว่าฉันอยากได้ ผลิตภัณฑ์ที่ดูแลผิวให้ดูเด็ก ขาวกระจ่างใจและปลอดภัยไม่ทราบว่าคุณโรฮานมีอะไรแนะนำไมค่ะ “ จุ๊บแจงถามออกมาด้วยน้ำเสียงที่น่ารักสดใสและอ่อนหวาน และด้วยนิสัยส่วนตัวของเธอแล้ว เธอเป็นคนอ่อนน้อมท่อมตนและจิตรใจดี โรฮานพอได้เห็นรอยยิ้มแบบนั้นเข้า เขาก็ถึงกับชะงักตะลึงในความน่ารักของเธอ ก่อนจะได้สติแล้วเริ้่มเสนอโปรเจ็ทให้เธออย่างจริงจังและจริงใจ จุ๊บแจงก็ตั้งใจฟังอย่างสนใจ ก่อนที่ทั้งสองจะหันไปสนใจเสียงของคนที่เดินเข้ามาใหม่ ที่ทำให้จุ๊บแจงต้องหัวใจหนักอึ้งขึ้นมา เมื่อเห็นว่าเป็นใครเดินมากับหญิงสาวสวยหน้าตาดีหุ่นดี
“ เฮียแบรดดี้ ค่าาาาาาาไม่ทราบว่าที่รักอยากดื่มแบบไหนเหรอค่ะ” หญิงสาวปากแดงและร้อนแรงระดับนางเอกแถวหน้าของเมืองไทย เดินเข้ามากับแบรดดี้ จุ๊บแจงพอได้ยินว่าเป็นชื่อของใครที่หญิงสาวเรียกเธอก็หันไปมองก่อนที่หัวใจดวงน้อยจะหนักอึ้งขึ้นมา แบรดดี้ที่กำลังเดินเข้ามาปูเปรี้ยว นางเอกแถวหน้าเขาถึงกับชะงักรอยยิ้มก่อนจะมองร่างบางที่นั่งกับชายหนุ่มหน้าตาดี ด้วยสายตาเรียบนิ่งดูแล้วเหมือนจะเอาเรื่องมากกว่าอย่างอื่น
“ คุณจุ๊บแจงครับมีอะไรรึเปล่าครับ “ โรฮานถามหญิงสาวตรงหน้าออกมาด้วยน้ำเสียงที่ดูจะเป็นห่วงเมื่ออยู่ๆหญิงสาวก็เปลี่ยนท่าทีจากเมื่อสักครู่ไป
“ เปล่าค่ะเชิญคุณโรฮานพูดต่อได้เลยค่ะ “ จุ๊บแจงหันมายิ้มบางๆกว่าตอนแรกก่อนจะบอกให้ชายหนุ่มอธิบายงานให้เธอฟังต่อ โรฮานที่กำลังจะอ้าปากอธิบายก็ต้องชะงักและหุบปากนิ่งเมื่ออยู่ๆชายหนุ่มหน้าตาดีที่ในหมู่นักธุรกิจจะรู้จักดีว่าเขาเป็นใคร
“ สวัสดีครับคุณจุ๊บแจง คุณโรฮาน “ แบรดดี้เดินเข้ามาทักทั้งสองคน ด้วยรอยยิ้มที่ดูสดใสแต่สำหรับโรฮานเพียงคนเดียวแต่กับจุ๊บแจงสายตาของเขากับไม่ใช่แบบนั้น จุ๊บแจงพอเห็นแบบนั้นเธอก็ถึงกับกลืนน้ำลายลงคออย่างอยากลำบาก เพราะความรู้สึกที่เธอเจอเข้ากับสายตาของชายหนุ่มที่เธอเพิ่งจะด่าเขาเมื่อตอนกลางวันนี้ดูน่ากลัวเหมือนตอนที่เขาโมโหเธอ
“ สวัสดีครับคุณแบรดดี้ ไม่ทราบว่ามากับแฟนเหรอครับ “ โรฮานตั้งใจกันท่า แบรดดี้ที่เดินคู่กันมากับนางเอกสาวสวยที่ใครๆในวงการบันเทิงและไฮโซต่างให้สมญานามของเธอว่า หน่วยบริการความสุขเคลื่อนที่ ซึ่งนั้นหมายถึงว่า ใครโทรหรือให้เงินเธอเธอไปหมดและยิ่งเป็นของแบรนเนมเธอยิ่งวิ่งเร็วเหมือนขี่บังไฟล้านเลยแหละ
“ แหม……คุณโรฮานพูดเหมือนไม่เคยใช่บริการเธอมาก่อนเลยนะครับ “ แบรดดี้รู้ว่าโรฮานตั้งใจกันท่าเขา แบรดดี้เสืออย่างเขาทำไมจะไม่รู้ว่าคนตรงหน้าก็เสือเหมือนเขาเช่นเดียวกัน
“ เอ้อ ….. ว่าแต่คุณจุ๊บแจงเถอะครับรู้จักคุณโรฮานดีแล้วเหรอครับถึงได้ออกมาค่ำมืดๆแบบนี้ “ แบรดดี้หันมาถามหญิงสาวด้วยรอยยิ้มแต่สายตาของเขากับเอาเรื่องอย่างเห็นได้ชัด จุ๊บแจงที่หน้าซีดเผือดอยู่แล้วยิ่งหน้าซีดยิ่งกว่าเดิมเข้าไปอีก เมื่อสายตาที่มองเธอดุดันยิ่งกว่าตอนโกรธเธอซะอีก
“ ว่าไงครับ สามีคุณรู้รึเปล่าว่าคุณออกมาหาผู้ชาย เอ๊ะรึว่าไม่รู้ เอ๊ะหรือว่าคุณแอิบคบชู้ “ แบรดดี้ตั้งใจทำให้จุ๊บแจงเสียหน้าแล้วตั้งใจกันท่าไม่ให้ โรฮานมายุ่งกับหญิงสาวที่เขายังไม่เบื่อ
“ คุณจุ๊บแจง นี้คุณมีสามีแล้วเหรอครับ “ โรฮานถามออกมาด้วยน้ำเสียงที่ดูสุดแสนจะเสียดาย เมื่อได้ยินว่าสาวน้อยที่น่รักตรงหน้ามีสามีแล้ว จุ๊บแจงได้ยินคำถามของโรฮานเธอก็ทำท่ากำลังจะอ้าปากปฎิเสธ แบรดดี้ ที่รู้ว่าหญิงสาวยังไงต้องปฏิเสธอย่างแน่นอน เขาเลยรีบมองหน้าร่างบางอย่างเอาเรื่องเพื่อเป็นสัญญาณบอกให้เธอหุบปากซะ อะไรประมาณนั้น
“ คุณแบรดดี้ค่ะ “ ปูเปรี้ยวเดินเข้ามาหา แบรดดี้พร้อมกับเอามือข้องแขนชายหนุ่มอย่างเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ เพราะเธอคิดว่าไม่ว่าจะยังไงเธอก็จะจับชายคนนี้ให้ได้ถึงแม้ว่าเขาจะแค่ซื้อบริการเธอทุกครั้งที่เค้ามาเที่ยวที่ไทย หรือมาดูธุรกิจที่ไทย ด้วยแท่งเอ็นขนาดใหญ่ เอาอึดเอาทน เอาดุเอาดัน เอาได้ทั้งวันทั้งคืน และที่ยิ่งไปกว่านั้น แบรดดี้รวยกว่าผู้ชายทุกคนที่เธอเคยนอนด้วย
“ คุณปูเปรี้ยวครับ คุณกลับไปก่อนนะครับเดี๋ยวผมให้ผู้จัดการคุณโทรไปนัดอีกที ค่าตัวผมโอนให้ตามบัญชีเดิมนะครับ “ แบรดดี้ ที่ตอนแรกเ****นเพราะว่าคิดถึงคนตัวน้อยที่ครางได้เสียงหวานมาก เขาเลยโทรหาผู้จัดการของนางเอกสาวเพื่อนัดให้นางเอกสาวมาบริการเขา แต่ไม่ทันที่เขาจะได้กินปูเปรี้ยวก็ต้องมาเจอกับอะไรที่เขาไม่อยากจะเจอ ( อาจจะ ) 5555
“ ก็ได้ค่ะ “ ปูเปรี้ยวรู้ดีว่าชายหนุ่มเคยบอกเธอไว้แล้วว่า เธอไม่ใช่แฟนหรือเจ้าของของเขา ห้ามมาทำตัวเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ ห้ามมายุ่งเรื่องส่วนตัวไม่งั้นเรื่องที่เธอจะได้เข้าใกล้แบรดดี้อีก เป็นอันสิ้นสุดลง
พอปูเปรี้ยวเดินตูดบิดออกจากตรงนั้น แบรดดี้ก็หันมาสนใจคนตัวน้อยกับไอ้ไฮโซหน้าหล่ออีกครั้ง
“ คุณโรฮานค่ะ เดี๋ยววันนี้เราพอแค่นี้ก่อนนะคะ เอาเป็นว่าเอาตามที่คุฯโรฮานเห็นชอบเลยค่ะ ขอบคุณมากๆนะคะ “ จุ๊บแจงยก
มือไหว้ชายหนุ่มก่อนจะหยิบกระเป๋าแล้วเตรียมจะเดินออกมา โรฮานเห็นแบบนั้นก็รู้สึกเสียดาย อย่างบอกไม่ถูกเพราะเขาอยากรู้จักหญิงสาวมากกว่านั้น แบรดดี้เห็นท่าทางและสายตาของโรฮาน เขาก็รู้สึกงุดงิดคนตัวน้อยและไอ้เจ้าของบริษัทผลิตครีมยักษ์ใหญ่เป็นอย่างมาก
“ เดี๋ยวซิครับคุณจุ๊บแจง “ โรฮานร้องทักคนร่างบางโดยที่เขาไม่สนใจเลยว่าแบรดดี้จะมองด้วยสายตาแบบไหน แบรดดี้พอได้ยินเสียงเรียกของโรฮานที่สั่งให้ร่างบางหยุด เขายิ่งงุดงิด แทบบ้า อย่างที่เขาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน
“ มึงอย่ายุ่งกับเมียกู ไอ้สัสกูถือว่ากูเตือนมึงแล้วนะ “ แบรดดี้จับแขนเรียวของร่างบาง ก่อนจะกัดฟันพูดกับโรฮานเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ เมื่อเห็นว่าฝ่ายชายยังไงก็ไม่ลดละจากร่างบางอย่างแน่นอน โรฮานได้ยินแบบนั้น เขาถึงกับอึ้งตะลึงงัน แบรดดี้พอพูดจบ เขาก็กระชากเรียวแขนของหญิงสา่วให้เดินตามมาอย่างที่เธอปฏิเสธไม่ได้ เพราะเธอรู้ดีว่าผู้ชายคนนี้เอาแต่ใจไม่ว่าเธอจะขัดขืนหรือต่สู้ยังไงเขาก็ไม่มีทางยอมเป็นอันขาด เธอเลยได้แต่ก้มหน้าทั้งน้ำตาเดินตามแรงฉุดกระชากของเขาไป โรฮานเห็นแบบนั้นเขาก็รู้ได้ทันทีว่าฝ่ายหญิงไม่ได้เต็มใจ
“ กูจะเอาคุณจุ๊บแจงมาเป็นของกูให้ได้ไอ้ แบรดดี้คนเลวแบบมึงไม่เหมาะกับคุณจุ๊บแจงเลยซักนิด “
โรฮานที่มองตามแผ่นหลังของคนทั้งคู่ที่เดินออกไปพร้อมกันเขากูพูดกับตัวเองออกมาเบาๆด้วยน้ำเสียงที่สุดแสนจะเสียดาย เพราะเขาเป็นเสือทำไมจะไม่รู้ว่าผู้หญิงแต่ละคนเป็นยังไง
ปึก
“ โอ้ยเจ็บนะคุณ “ จุ๊บแจงโดนมือหนาของคนตัวโตโยนเขาไปในรถ เธอก็ร้องออกมาด้วยความเจ็บที่วิ่งเข้ามาที่แขนของเธอ
“ อย่ามาสำออยจุ๊บแจง ทำไมฉันทำไม่ถึงใจเหรอทำไมเธอถึงได้ออกมากินข้างนอกอีก ห่ะ “ แบรดดี้ที่เดินเข้ามานั่งด้านคนขับก่อนจะกดล็อกปรตูรถพร้อมกับตวาดเสียงดังถามร่างบางออกมาด้วยน้ำเสียงที่ดุดันอย่างเอาเรื่อง จุ๊บแจงที่เห็นท่าทางแบบนั้นเธอก็สั่นกลัวเพราะเธอไม่เคยเห็นด้านมืดของชายหนุ่มด้านนี้ซักที
“ ฉันถามก็ตอบ” แบรดดี้กัดกรามแน่นเมื่อ ร่างบางเงียบไม่ยอมตอบ ทำให้เขาเริ่มรู้สึกอารมณ์เดือดปุดๆอย่างยากจะอธิบายเพราะเขาก็ไม่เคยเป็นแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อน
“ ฉ/ฉันมาสั่งให้คุณโรฮานทำครีมให้เฉยๆค่ะ “ จุ๊บแจง พูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือด้วยความสั่นกลัว เมือเจอสายตาและน้ำเสียงดุดันแบบนั้นของชายหนุ่มที่เธอรู้จักเขามาตั้งแต่เด็ก
แบรดดี้พอได้ยินแบบนั้นความโกรธก็เริ่มจางลง เมื่อนึกถึงนิ่มที่คุยโทรศัพท์ลอดเข้ามาตามสายที่เขาคุยกับพี่ชายของเธอ เขาก็รู้ได้ทันทีว่าจุ๊บแจงรู้จักโรฮานได้อย่างไร
“ แน่นะ ไม่ใช่แอบไปกินกับมันถ้าฉันจับได้ตายคู่ ฉันขอเตือนไว่ก่อน เดี๋ยวเกิดตายขึ้นมาแล้วจะหาว่าไม่เตือน “ แบรดดี้ พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ดูจะอ่อนลง จุ๊บแจงพอได้ยินแบบนั้นก็หันไปมองหน้าชายหนุ่มที่กำลังขับรถออกมา พร้อมกับคำถามที่มีอยู่มากมายในหัวว่าทำไมเขาต้องมาสนใจ และมายุ่งกับเธอด้วยในเมื่อเขาก็ได้ในสิ่งที่เขาอยากได้แล้ว แล้วทำไมถึงต้องมายุ่งวุ่นวายกับเธออีก