อย่าเล่นกับระบบ
1311 คำ
เวลาต่อมา
หลังจากที่แอนนี่ทานอาหารเสร็จแล้ว สติของเธอก็ค่อยๆกลับมาเธอเอาบุหรี่ขึ้นมาจุดพร้อมกับกำลังใช้ความคิดว่าจะเอาตัวรอดจากเกาะนี้ยังไงดี เพราะเธอมองไปทางไหนก็มีแต่น้ำกับน้ำเท่านั้น แต่ก้อย่างว่าแหละในเมื่อโลกใบนี้มีเทคโนโลยีมีโทรศัพท์และก็อินเตอร์เน๊ตแอนนี่ที่ดูดบุหรี่อยู่ เมื่อนึกถึงโทรศัพท์เธอก้หยิบออกมาจากกระเป๋าสะพายของเธอทันทีพร้อมกับกดเปิดเครื่อง ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความจากนังมาร์กโทรเข้ามาเกือบ100สาย
ตู๊ด…….ตู๊ด……ตู๊ด……
เสียงจากข้อความที่ดังมาจากโทรศัพท์ของเธอจนแทบสายไหม้ แอนนี่เมื่อเห็นข้อความจากมาร์ที่แท๊คมาด่าเธอจนสายแทบไหม้ เมื่อเธอเห็นแบบนั้นเธอก็กดต่อสายหาผู้จัดการส่วนตัวของเธอทันที
( อีแอนกูนึกว่ามึงตายตามแม่มึงไปแล้วอีเวร กูโทรหาเป็น100สายมึงก็ไม่รับนี้มึงกะว่าจะลงไปต่อรองกับยมบาลว่าอย่าเอาชีวิตพ่อฉันไปเลยอย่างนั้นเหรอ อีดอก เห้อๆ ) มาร์ก สาวสองที่เป็นหญิงเต็มตัวเมื่อเห็นว่าสายที่โทรมาเป็นใครนางก็ด่าก่อนเลยอันดับแรก แอนนี่รู้อยู่แล้วว่านางต้องด่าเธอก็เอาโทรศัพท์ออกห่างหูเมื่อเสียงของเพื่อนรักเงียบเธอก็พูดแทรกขึันมาทันทีด้วยน้ำเสียงร้อนรน แต่ก็กลัวว่าจะมีคนได้ยิน
“ อีมาร์กมึงเงียบปากก่อนอย่าเพิ่งด่ากู ตอนนี้กูต้องการให้มึงช่วยกูโดนลูกชายของพ่อกูจับตัวมาไว้ที่ไหนก็ไม่รู้แถมไอ้บ้านั้น ยังฆ่าคนเป็นผักปลาอีก ช่วยฉันด้วย ฮือออออ ฉันไม่รู้จะออกจากที่นี้ยังไง “ แอนนีพูดออกมาทั้งน้ำตา มาร์กที่ได้ยินน้ำเสียงแบบนั้นตอนแรกนึกว่าเพื่อนโกหกกะว่าจะด่าอีกแต่ฟังจากน้ำเสียงและเหมือนเสียงนั้นจะร้องไห้อีกด้วย เพราะปกติแล้วแอนนี่ไม่เคยร้องไห้แล้วก็ไม่เคยเหลวไหลแบบนี้ มาร์กเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็ตกใจจนแทบล้มทั้งยืนเพราะเรื่องที่เธอได้ยินมาจากวงในว่าลูกชายเจ้าสั่วเอนกเป็นมาเฟีย นั้นก็เป็นเรื่องจริง แต่มาร์กต้องเก็บเอาความตกใจนั้นกลืนลงคอไปซะก่อนไม่อย่างนั้นเพื่อนของเธอที่โดนจับตัวไปจะไม่มีคนช่วย
( มึงส่งโลเคชั้นมาอีแอนกูจะให้คนของเราไปรับมึงออกมา ) มาร์กเมื่อตั้งสติได้แล้วก็รีบบอกให้เพื่อนรีบส่งโลเคชั่นมา แล้วเธอจะส่งบอดี้การ์ดไปรับเพื่อนรักมา แต่ขนะที่แอนนี่กำลังจะส่งโลเคชั่นให้เพื่อนอยู่นั้นไบอั้นก้เข้ามาอย่างเงียบๆเพราะเขาไม่เชื่อใจเธอเช่นเดียวกัน เมื่อเขาได้ยินทุกคำพูดที่เธอกับเพื่อนรักพูดกัน ไบอั้นที่ปล่อยให้เธอพูดกับเพื่อนจนจบเขาก็รีบมาแย่งโทรศัพท์จากมือของเธอก่อนที่เธอจะส่งโลเคชั่นไปทันที
“ อ๊ะ “ แอนนี่ที่ไม่รู้ตัวเลยว่าเพชรฆาตที่เดินเข้ามาดึงโทรศัพท์ไปจากมือ เธอก็ได้แต่ตกใจร้องออกมาได้แค่นั้นจากนั้นเมื่อเธอเห็นว่าเป็นใครที่เข้ามาแย่งโทรศัพท์จากมือของเธอไป แอนนี่เธอถึงกับหน้าเสียพร้อมกับขนในกายที่ลุกขึ้นพร้อมกัน
“ ที่สัญญากับผมเมื่อไม่กี่นาทีที่แล้วนี้ จำไม่ได้แล้วใช่มั้ยผมบอกคุณว่ายังไงว่าอย่าท้าทาย คุณก็รู้ว่าผมไม่ได้ขู่ “ ไบอั้นที่ไม่ได้ปิดโทรศัพท์เพราะเขาตั้งใจอยากให้เพื่อนของเธอได้ยิน เพราะที่ผ่านมาเพื่อนของหญิงสาวตามสืบเรื่องของเขาอยู่แล้ว ในเมื่อทั้งคู่อยากรู้ว่าการที่เล่นกับระบบมาเฟียเป็นยังไงไบอั้นก็เลยอยากให้มาร์กได้ยินและได้ฟังด้วยว่าการที่เธอไม่เชื่อแถมยังผิดสัญญาอีกด้วยเรื่องที่กำลังจะเกิดนับจากนี้จะเป็นยังไง
“ ปล่อยเพื่อนฉันนะ อย่าทำอะไรเพื่อนฉัน “ เสียงของมาร์กที่ดังมาจากโทรศัพท์ด้วยน้ำเสียงที่ร้อนรนแทบสติหลุด แอนนี่เมื่อเห็นชายหน่มที่มองเธอมาด้วยสายตาเรียบนิ่งในตาดำของเขารู้สึกเหมือนกับว่าควดุอย่างผิดปกติของสายตาของคนธรรมดา เธอเดินถอยหลังเพื่อให้ตัวเธอออกห่างจากชายหนุ่มด้วยความหวาดกลัว ไบอั้นเมื่อต้อนจนหญิงสาวจนมุมเสร็จแล้วเขาก็พูดให้คนที่โวยวายอยู่ในสายให้รู้เรื่องด้วย
“ ถ้าไม่อยากตายอย่าแสร้ “ ปัง ปัง ปัง ไบอั้นเอาปืนออกมาจากเอวพร้อมกับเล็งปลายกระบอกปืนมาที่แอนนี่จากนั้นชายหนุ่มก็กดลั้นไกทันที แอนนี่เธอตกใจกลัวก็กรีดร้องออกมา ส่วนมาร์กเมื่อได้ยินเสียงปืนเธอก็กรีดร้องไม่แพ้กัน
“ กรี๊สสสส / กรี๊สสสสสส “ เสียงของคนในสายกับนอกสายกรีดร้องประสานเสียงกัน อย่างกับนัดหมายกันมา เมื่อสิ้นเสียงกรีดร้องของมาร์กกับแอนนี่แล้ว ไบอั้นก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งเหมือนกับกำลังเตือนสองสาวเป็นในๆ
“ อย่าขัดคำสั่งผม อย่าทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองโดนหลอก เข้าใจที่ผมพูดใช่มั้ยครับคุณแอนนี่คุณมาร์ก “ ไบอั้นพูดจบเขาก็กดตัดสายทันทีมาร์กที่ได้ยินเสียงของเพื่อนและเธอก็มีสมองพอที่จะรู้ว่าเพื่อนของเธอยังมีชีวิตอยู่ที่ชายหนุ่มยิงออกไปเมื่อกี่เขายิงขู่เท่านั้น แอนนี่ที่กลัวชายหนุ่มจนตัวสั่นเทา เธอก็ต้องยอมสิโรราบให้กับชายหนุ่มที่เธอด่าเขามาตลอดทาง
“ คุณฉันขอโทษ “ แอนนี่พูดออกมาพร้อมกับยกมือไหว้ออ้นวอนทั้งน้ำตา ด้วยความกลัวว่าเขาจะเอาเธอไปโยนลงบ่อจระเข้ ไบอันที่เดินเข้ามากระชากตัวเธอให้ลุกขึ้นพร้อมกับจ้องเ้าไปที่ดวงตาดื้อลั้นของเธอ เขาก็รู้ได้ทันทีว่าหญิงสาวกลัวและสำนึกแล้วจริงๆ
“ ถอดเสื้อผ้าออกให้หมดซะ “ ไบอั้นสั่งให้เธอถอดเสื้อผ้าออก แอนนี่เมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็รู้สึกกลัวขึ้นมาเพราะภาพที่ชายคนนั้นถูกโยนลงบ่อจระเข้ก็ไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเหมือนกัน แอนนี่พอได้ยินแบบนั้นเธอก็รู้สึกลัวตายอย่างจับใจ
“ คุณอย่าฆ่าฉันเลยนะ ฉันกลัวแล้วต่อไปฉันจะไม่ทำอีก ฉันจะไม่โทรหาใครฉันจะไม่ยุ่งกับใครฉันจะเชื่อฟังคุณคนเดียว ฮืออออออ “ แอนนี่กลัวชายหนุ่มขึ้นมาอย่างจับหัวใจ พร้อมกับยกมือไหว้เขาเพื่อขอชีวิตไบอั้นจ้องเธอด้วยสายตาเรียบนิ่งอย่างไม่ยากจะคลาดเดาว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่
“ กูบอกให้มึงถอด “ ปัง ไบอั้นลั้นไกปืนยิงเฉียหัวของแอนนี่ไป แอนนี่เธอกลัวมากจนมือไม้ของเธอสั่นเทา เมื่อรู้ตัวเองแล้วว่ายังไงซะเธอก็ต้องตายอยู่ดีเธอก็เลยยอมทำตามที่เขาบอก คือเธอค่อยๆถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกทีละชิ้นที่ละชิ้ ไบอั้นเขาได้แต่นั่งขาไขว้ห่างมองการกระทำของหญิงสาวด้วยสายตาเรียบนิ่งเหมือนเดิม โดยที่ไม่รู้เลยว่าในหัวเขากำลังคิดอะไรอยู่
- ผู้เขียน
