กำหราบรักยัยตัวแสบ

ให้อาหารอีเลิฟ

“ อาบน้ำใส่เสื้อผ้าแล้วลไปกินข้าวซะ “ ไบอั้นต้องตัดสินใจหยุดกิจกรรมนี้เอาไว้เพราะยังมีเวลาอีกเยอะ บวกกับลูกน้องที่พาตัวผู้สร้างปัญหากับองค์กรมาเสริฟอีเลิฟ เลยทำให้ไบอั้นต้องตัดสินใจยอมปล่อยแม่สาวน้อยเอาไว้เพียงเท่านี้ เมืแอนนี่ได้ยินที่ชายหนุ่มพูดแบบนั้นเะอก็รีบลุกออกจากเตียงโดยที่ไม่ลืมเอาผ้าห่มคลุมตัววิ่งเข้าห้องน้ำไปด้วย ไบอั้นที่เห้นแบบนั้นเขาก็อดยิ้มอย่างเอ็นดูหญิงสาวไม่ได้ ก่อนจะเดินออกมาจากห้องเพื่อจัดการกับอาหารอีเลิฟ

“ ไอ้บ้ากาม “ แอนนี่เธอยืนเอามือเรียวเล็กของเธอลูบที่ปากของตัวเองอย่างแผ่วเบาก่อนจะด่าชายหนุ่มออกมา แต่ไม่รู้ทำไมเธอถึงไม่ดกรธเขาแถมเมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อกี่ทำให้หัวใจดวงน้อยเต้นรัวหน้าตารู้สึกร้อนผ่าวจนแดงกล้ำขึ้นมาอย่างนั้น แอนนี่เอามือทาบบนหน้าอกที่กำลังเต้นโครมครามก่อนจะตั้งสติสบัดหัว แล้วรีบเข้าไปอาบน้ำ เพื่อจะได้ออกมาเจรจากับไอ้บ้ากามคนนั้น

ข้างสระจระเข้

“ อ๊ากกกกกก อย่าทำผมเลยผมกลัวแล้ว อ๊ากกกกก “ เสียงแหกปากร้องขอความเห็นใจดังลั้นไปทั้งเกาะแต่ดุท่าแล้วจะไม่มีใครมาได้ยินเลย นอกจากคนที่อยู่ที่นี้เท่านั้น แต่คนที่อยู่ที่นี้กับไม่สนใจและก้ใช้ชีวิตเหมือนกับว่าเรื่องที่เกิดขึ้น เกิดขึ้นเป็นปกติ

“ ป้าคะเสียงอะไรเหรอคะ เหมือนเสียงคนร้องเลย” แอนนี่ที่อาบน้ำเสร็จแล้วเธอก็ลงมาเพื่อที่จะทานข้าวแล้วก็หาทางออกระหว่างชายหนุ่มกับเธอ แต่ระหว่างที่เธอลงมานั้นเธอก็ได้ยินเสียงร้องของคนเหมือนว่ากำลังเจ็บปวดอยู่ แอนนี่ก็เลยถามป้าแม่บ้านออกมาอย่างอยากรู้

“ ออ้ คุณไบอั้นให้อาหารอีเลิฟอยู่คะ คุณแอนไม่ต้องสนใจหรอกนะคะทานข้าวเถอะคะ” ป้าแม่บ้านเดินเข้ามาตอบหญิงสาวด้วยรอยยิ้มก่อนจะจูงมือของเธอให้มานั่งที่โต๊ะทานอาหาร แอนนี่ที่ยังสงสัยอยู่เพราะเสียงนั้นมันคือเสียงของคนแล้วที่บอกว่าให้อาหารอีเลิฟอะไรนั้น เมื่อแอนนี่คิดได้ถึงตรงนี้เธอก็รู้ได้ทันทีว่าสิ่งที่ป้าแม่บ้านพูดหมายถึงอะไร เธอลุกพรวดออกจากโต๊ะกินข้าวโดยที่ป้าแม่บ้านไม่ทันได้ระวัง แอนนี่วิ่งออกไปด้วยความเร็วแสงเหมือนกับว่าเธออยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

“ มึงก็รู้ว่ากูเกลียดคนทรยศ แต่มึงก็ยังกล้านั้นหมายความว่ามึงไม่กลัวและก็ยังท้าทายกูอีก “ ไบอั้นเดินไปเดินมาพร้อมกับพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นอย่างกับมัจจุราชกำลังตัดสินคดี แอนนี่ที่แอบดูอยู่เธอถึงกับอ้าปากค้างเพราะภาพที่อยู่ตรงหน้าคือชายหนุ่มที่สภาพโดนซ้อมอย่างหนักและก็ถูกมัดติดกับเก้าอี้

“ อาเธอร์ จัดการมันซะ “ ไบอั้นบอกให้มือขวาของตัวเองจัดการแบบที่เคยทำกับรายอื่น เมื่ออาเธอร์ได้ยินแบบนั้นเขาก็สั่งให้ชายชุดดำ 6-7 คนช่วยกันจับตัวของคนที่โดนซ้อมก่อนจะช่วยกันถอดเสื้อผ้าของเขาออกจนหมดเกลี้ยง จากนั้นภาพที่แอนนี่เคยโดยไบอั้นขู่มาตลอดทางก็เกิดขึ้น เมื่อร่างเปลื่อยเปล่าของชายหนุ่มได้ลอยระริ้วลงไปที่บ่อ จระเข้ แล้วจระเข้ก้แย่งกันฉีกเนื้อของชายคนนั้น แอนนี่ที่เห็นภาพสยดสยองนั้นเธอถึงกับสติหลุดกรีดร้องออก สุดเสียง

“ กรี๊สสสสสสสส “ แอนนี่เธอกรีดร้องออกมาสุดเสียงเพราะภาพที่เธอเห็นมันโคตรน่ากลัวและสยดสยองเป็นอย่างมาก คนของไบอั้นเมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องของหญิงสาวก็ทำท่าจะวิ่งมาดู แต่โดนไบอั้นห้ามไว้ เพราะเขารู้ว่าเสียงนั้นเป็นเสียงของใคร

“ ไม่ต้องเดี๋ยวกูจัดการเอง” ไบอั้นเดินเข้ามายังหลังพุ่มไม้ก่อนจะเห้นร่างบางที่นอนหมดสติอยู่ ชายหนุ่ม แสยะยิ้มอย่างพอใจเพราะการกระทำวันนี้เขาตั้งใจทำให้เธอเห็นเองว่าอย่าคิดรองดีมาเล่นกับระบบ

เวลาต่อมา

“ กรี๊สสสสส “ แอนนี่ที่สลบเธอก็รู้สึกตัวตื่นก่อนจะกรีดร้องออกมาสุดเสียง ไบอั้นที่ดูแลเธออยู่ข้างๆไม่ไปไหนก็จับตัวเธอไว้เพื่อดึงสติของเธอกลับมา แอนนี่ที่เห้นหน้าของไอ้ฆ่าตกรโรคจิตรอย่างไบอั้นเธอก็ยิ่งหวาดกลัวขึ้นมาอีก

“ คุณปล่อยฉันไปเถอะนะ คุณอย่าทำอะไรฉันเลยฉันกลัวแล้ว ฉันจะไม่คิดหนี ไม่คิดทำอะไรให้คุณต้องลำบากและยุ่งยากเลยฉันสัญญา “ แอนนี่เมื่อรู้สึกตัวเธอก็รีบยกมือขึ้นมาพนมพร้อมกับพูดออกมด้วยเสียงสั่นเครือด้วยความหวาดกลัวภาพที่เกิดขึ้นเมื่อ30นาทีที่ผ่านมา ไบอั้นเห็นท่าทางแบบนั้นของหญิงสาวเขาก้แสยะยิ้มออกมาอย่าพอใจ ก่อนจะเอากระดาษบางอย่างมาให้เธอเซ็น

“ ดี พูดง่ายๆแบบนี้แหละดีถ้าอย่างนั้นก็ช่วยเซ็นกระดาษแผ่นนี้ให้ผมที “ ไบอั้นเอากระดาษเอ4แผ่นหนึ่งยื่นให้หญิงสาว ด้วยความกลัวแอนนี่ไม่สนว่าเป็นกระดาษอะไรเขาบอกให้เธอเซ็นเธอก็เซ็นอย่างว่าง่าย จากนั้นเธอก็ยื่นให้เขา ไบอั้นเห้นแบบนั้นเขาก้ยกยิ้มมุมปากพร้อมกับจ้องเธอกับแผ่นกระดาษสลับกันไปมา ก่อนที่เขาจะเซ็นเหมือนกัน แอนนี่เธอไม่รู้ไม่สนว่าอะไรทั้งนั้นเพราะเธอยังรู้สึกกลัวกับเรื่องที่เกิดขึ้นอยู่

“ เอาละเรียบร้อยแล้ว จากนี้ไปคุณต้องเชื่อฟังผมทุกอย่างห้ามขัดใจห้ามดื้อ ห้ามซน หรือแม้แต่ห้ามหนี ไม่อย่างนั้น….” ไบอั้นเมื่อเซ็นกระดาษแผ่นนั้นเสร็จแล้วเขาก็เงยหน้าขึ้นมาจ้องที่เธอก่อนจะพูดกฎที่เธอต้องทำ หญิงสาวที่ได้ยินแบบนั้นเธอไม่รอให้เขาพูดจบดี เธอรีบเขยิบเข้ามาใกล้เข้าพร้อมกับพนมมือไหว้อย่างสวยพูดด้วยเสียงกระตือลือล้นออกมาด้วยความกลัว

“ ได้ๆฉันจะไม่ดื้อ ไม่ซน และไม่หนีฉันสัญญา “ แอนนี่พูดพร้อมกับพยักหน้าอย่างรวดเร็วไบอั้นเห็นท่าทางของแม่ตัวแสบที่ดื้อทำเขาปวดหัวมาทั้งวันแบบนั้น เขาถึงกับอดยิ้มเยาะเธอไม่ได้เพราะท่าทางอวดดีของเธอตอนนั้นกับตอนนี้ดูต่างกันราวฟ้ากับเหว

“ ดีถ้าอย่างนั้นคุณก็ลงไปทานข้าวซะแล้วคุณมีอะไรก็ค่อยมาคุยกับผม” ไบอั้นบอกหญิงสาว แอนนี่ไม่รู้สึกหิวแต่ด้วยความกลัวที่เธอมีต่อชายหนุ่มเธอรีบลุกพรวดจากเตียงแล้ววิ่งลงไปที่ชั้นล่างเพื่อทานข้าวตามที่เขาสั่งทันที