EP.09-02
ใกล้ชิด
อะไรที่ผมไม่ค่อยได้เห็น วันนี้ผมได้เห็นหลายอย่างเลย ไม่แปลกที่ผมจะรู้สึกใจเต้นขนาดนี้ มันไม่ใช่ความรู้สึกชื่นชอบหลงใหลไปกับเล่ห์กลของเขา มันเพียงตื่นเต้นกับความเป็นสิงห์ที่แปลกตาขึ้นกว่าแต่ก่อนมาก ๆ
“โซ่ ทำข้าวผัดให้กินหน่อยสิ หิว”
“ที่ศาลามีของกินเยอะเลย”
“ไม่เอาเดี๋ยวท้องเสียอีก จะกินที่โซ่ทำให้”
ผมยืนมองสิงห์ปลดเข็มขัดกางเกง ดึงเสื้อเชิ้ตที่ชายเสื้อยับยู่ยี่ออกมาด้านนอก ถอดถุงเท้าออกและทิ้งตัวลงนอนบนเตียงของผมด้วยท่าทางผ่อนคลาย ภาพแบบนี้ไม่มีใครได้เห็นหรอกครับเพราะเขารักษามาดตลอดเมื่ออยู่ต่อหน้าคนอื่น แต่ผมเห็นจนชิน มันเป็นภาพคุ้นตาที่ผมไม่คิดว่าจะได้เห็นมันอีก
ความคุ้นชินต่อมาคือผมต้องก้มเก็บเข็มขัดและถุงเท้าที่เขาโยนมันลงพื้นอย่างไม่ใส่ใจนั้นทันทีหลังจากสิงห์เอนตัวลงนอน พอรู้ตัวอีกทีก็จัดการทุกอย่างให้เข้าที่เข้าทางเสร็จแล้ว ไม่ชอบอะไรแบบนี้เลย ความเผลอไผลมันน่
