“ก็ซื้อมาให้พี่นั่นแหละ หนูซื้อยาแล้วก็อาหารมาเต็มเลย” พอพูดจบดารินก็หันหน้าไปทางวรารี “พี่สาวคะ หนูฝากพี่ชายหนูด้วยนะคะ” หญิงสาววางของพะรุงพะรังไว้บนโต๊ะ ก่อนจะหันมาฉีกยิ้มให้วรารีอย่างเป็นมิตร
“เดี๋ยวก่อน ฝากเฝิกอะไร แล้วนั่นจะไปไหน” ธาวินรีบถามเมื่อเห็นน้องสาวเดินไปหยิบกระเป๋าเป้ของตัวเอง
“ไปเรียนค่ะ”
“ไหนบอกไม่มีเรียน แล้วจะมาดูแลพี่ไม่ใช่เหรอ?”
“ก็ตอนนั้นหนูไม่มีเรียน แต่ตอนนี้มีแล้วไงพี่เจส หนูไปก่อนนะคะ” พอพูดจบหญิงสาวก็วิ่งแจ้นไปที่ประตู ก่อนจะหันหน้ากลับมาอีกครั้ง “ตามสบายนะคะ ฝากพี่ชายหนูด้วย” ดารินขยิบตาให้วรารีที่นั่งงงเป็นไก่ตาแตก ก่อนจะรีบปิดประตูห้องอย่างรวดเร็ว
เมื่อสถานการณ์กลับมาเป็นปกติ ทั้งสองคนก็จ้องหน้ากันอย่างงุนงง ก่อนจะเป็นธาวินที่ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาเป็นคนแรก แล้วตามด้วยวรารี
“ฮ่าๆ น้องสาวผมค่อนข้างจะแก่แดด ขอโทษด้วยนะครับ” พูดจบชายหนุ่มก็หยิบของไปไว้ในค
