วันนี้ทั้งวันไม่ได้มีกิจกรรมอะไรเป็นพิเศษ ทุกคนฟรีเดย์เหมือนเมื่อวานและนัดมาเจอกันตอนเย็นเช่นเดิม แต่คืนนี้พิเศษหน่อยเพราะเป็นปาร์ตี้บาบีคิว และงดเครื่องดื่มแอลกอฮอล์กันด้วย เพราะพรุ่งนี้ต้องกลับกันแต่เช้ากลัวว่าจะต่างคนต่างแฮงค์จนทำอะไรไม่ไหวเหมือนเช่นวันนี้อีก
ฉันนั่งร่วมวงได้ไม่ถึงสิบนาทีก็ขอตัวออกมาเดินเล่น ส่วนหนึ่งเพราะไม่กล้าสู้หน้าสิบทิศ เมื่อคืนเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นระหว่างเราแล้วจะให้ฉันตีสีหน้าปกติต่อไปเรื่อย ๆ ก็คงไม่ไหว ฉันกลัวจะเผยพิรุธออกไปต่อหน้าเดย์ จึงขอหลบฉากออกมาก่อนดีกว่า
“เบื่อเหรอ”
ฉันเกือบสะดุ้งตกใจตอนที่ได้ยินเสียงทุ้มถามมาจากด้านหลัง เดย์เดินตามฉันออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ไม่เห็นรู้ตัวเลย…
“นายออกมาทำไม ไม่นั่งคุยกับเพื่อน ๆ ต่อเหรอ”
“คุยทำไม ปกติก็เห็นหน้าพวกมันทุกวันอยู่แล้ว” เดย์จูงมือฉัน เราเดินเคียงข้างกันริมแม่น้ำเหมือนเมื่อคืนวาน ต่างแค่ตอนนี้เดย์สติครบ
