บทที53

1133 คำ

“คุณพระ! ทำไมเธอไม่เคยเล่าให้ฉันฟังเลยล่ะ” เอ็มม่าเอามือทาบอกอย่างตกใจ ไม่คิดว่าเพื่อนจะมีสถานาการณ์น่าตื่นเต้นแบบนี้กับเขาด้วย “ก็ตอนนั้นฉันอายนี่นา แล้วก็รู้สึกผิดต่อไบรอั้นด้วย เลยหนีกลับมาโดยไม่บอก ซึ่งนั่นทำให้เขารู้สึกเสียหน้าที่โดนทิ้ง แล้วเขาก็ตามฉันมาถึงลอนดอน รู้ว่ากำลังจะแต่งงานก็เลยคิดจับตัวไปเพราะเอาคืนให้ฉันรู้สึกอับอายบ้าง” “เดี๋ยวๆ แค่ถูกเธอทิ้งถึงกับแค้นขนาดนั้นเลยเหรอ?” เอ็มม่าสงสัยว่าถ้าจริง ผู้ชายคนนั้นคงจิตไม่ปกติแน่ๆ “เปล่าหรอก ที่เขาแค้นใจก็เพราะฉันทำเขาขายหน้ากลางที่สาธารณะ” “เธอไปทำอะไรเขาล่ะ” “ก็...ตะโกนหน้าโรงแรมว่าเขาเป็นโรคจิตจอมลวนลาม แล้วเรียกรปภ มาจับกุมตัวไป” เธอยังจำวันนั้นได้ดี เพราะมันเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องทั้งหมดอย่างแท้จริง คนฟังถอนใจอย่างเหนื่อยหน่ายกับการเอาตัวรอดที่ไม่ได้ความของเพื่อนสนิท สาวใสซื่ออย่างสิรินทร์คงไม่รู้ว่าการทำให้ผู้ชายเสียห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม