07

1469 คำ

นัยน์ตาคมทอดมองตัวเองผ่านบานกระจก ความว้าวุ่นในใจก่อเกินขึ้นมาร่วมหลายวันอย่างไม่ทราบสาเหตุ เรียกได้ว่าต่อให้ไม่มีงานหรือต้องมาดื่มต่อกับลูกค้าที่ร้านเหล้าหรู เปรมปวีณ์ก็แทบจะสิงตัวอยู่ในแหล่งท่องเที่ยวอันมากไปด้วยผู้คนแบบนี้มาจนคนเป็นเลขาคงจะนึกเอือมระอาชนิดที่ว่าทิ้งเขาให้กลับคอนโดเองอยู่บ่อยครั้ง มือหนาเลือกที่จะคลายเนกไทราคาแพงที่จำได้ว่าเคยได้มันเป็นของขวัญมาจากใครบางคนให้ออกจากระหว่างลำคอพร้อมกับกระดุมข้อมือซึ่งมันดูจะระเกะระกะไปเสียหมด เขาใช้น้ำที่เปิดจากอ่างล้างหน้าล้างตาเพื่อหวังให้ฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มไปนั้นแผ่วเบาลงบ้าง ก่อนจะเดินออกมาจากห้องน้ำของโซนธรรมดาที่วันนี้นึกบ้าอะไรก็ไม่ทราบถึงได้ลงมาดื่มต่อรวมกับบุคคลทั่วไป ทั้งที่ก็ไม่ใช่พวกชอบความวุ่นวายในชีวิตแท้ ๆ คงเป็นเพราะถูกธนินทิ้งให้อยู่เพียงลำพัง และชายหนุ่มเองก็ไม่อยากนั่งจมอยู่กับการตัดสินใจของตัวเอง ทว่าตั้งใจเดินออกม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม