พลอยดาว
ฉันกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องนอนอย่างสบายอารมณ์ แต่พอนึกถึงเรื่องเมื่อวานฉันก็รู้สึกสับสน นี้ฉันทำถูกจริง ๆ หรอ ที่ให้โอกาสพอล แต่ก็นะรักคือการให้อภัยไม่ใช่หรอ
ก๊อก ๆ ๆ
เสียงเคาะประตูดังขึ้น ฉันจึงเดินไปเปิดประตู พบว่าคนที่มาคือฮานะ จริงสิ ยังมีผู้หญิงคนนี้อยู่ ทำไมฉันถึงลืมไปได้
“สวัสดี พลอยดาว”
ฮานะยิ้มให้ฉันอย่างเป็นมิตร เฮ้ย มาอารมณ์ไหนเนี่ย กินยาลืมเขย่าขวดหรือเปล่า
“เธอไม่สบายหรือเปล่า”
“ไม่ฮานะสบายดี ไม่เชื่อลองจับตัวดูสิ”
ฮานะจับมือของฉัน ไปจับที่หน้าผากของเธอ
“เห็นไหนละ ว่าฮานะสบายดี”
“เธอจะมาไม้ไหนกันแน่”
“อย่ามองฮานะในแง่ร้ายอย่างงั้นสิคะ วันนี้ฮานะก็แค่จะมาลา ฮานะจะย้ายออกไปจากที่นี่ค่ะ”
เธอขยับให้ฉันเห็นกระเป๋าที่อยู่ข้างหลังเธอ จะไปจากที่นี่ ยัยนี้เมาแดดหรือเปล่าเนี่ย
“ฮานะก็แค่อยากจะบอกพี่บอกให้สบายใจ งั้นฮานะขอตัวก่อนนะคะ”
ฮานะโค้งให้ฉัน แล้วจับกระ
