คู่หมั้น มาเฟีย 18+

พลอยดาว ฉันเฝ้ามองที่ริมหน้าต่างในยามค่ำคืน ที่เงียบเหงา เฝ้าถามตัวเองว่า อะไรที่ทำให้ตัดสินใจมาอยู่ที่นี่ เพราะความรักงั้นหรอ ถึงทำให้ฉันย้ายมาอยู่ที่บ้านหลังนี้ หรือว่าเพราะฉันที่อ้อนวอนขอพ่อให้ฉันได้แต่งงานกับพอล คงเป็นกรรมสินะ ก๊อก ๆ ๆ เสียงเคาะประตูเรียกฉันหันไปสนใจ ก่อนจะลุกออกไปเปิดประตูพบว่าเป็น 'พารัน' ที่ยืนยิ้มอยู่ พารันคือแฟนของพอร์ช ที่เป็นพี่ชายของพอลคู่หมั้นของฉัน "รันมีอะไรหรือเปล่า" "พี่พลอย รันขอนอนด้วยได้ไหมคะ" "มานอนกับพี่ แล้วพอร์ช.." พอได้ยินชื่อพอร์ช รันก็มีสีหน้าโมโหทันที ทะเลาะกันมาอีกแล้วแน่ ๆ "ช่างพี่พอร์ชเถอะค่ะ พี่พอร์ชเขาไม่มาสนใจรันหรอก ตอนนี้คงอยู่กับยัยนมโตนั้นไปแล้ว ชิ อย่าให้รันคัพซีบ้างเถอะ" สรุปว่าทะเลาะกันมาจริง ๆ สินะ "ให้รันนอนด้วยนะคะพี่พลอย นะคะ" "ก็ได้จ๊ะ งั้นรันเข้าไปในห้องก่อนนะ เดี๋ยวพี่จะไปหานมอุ่น ๆ ดื่มสักหน่อย" รันพยักหน้าเป็นอันเข้าใจ หลังจากที่รันปิดประตูแล้ว ฉันก็มุ่งตรงไปห้องพอร์ชทันที เวลาทะเลาะกับรันทีไร คนที่เดือดร้อนเป็นฉันทุกที ฉันเปิดประตูเข้าไปภายในห้องพบว่าข้างในเงียบและมืดสนิท พรึ่บ "เฮ้ย!!!" มีใครบางคนมากอดฉันจากด้านหลัง ฉันร้องเสียงหลงพยายามขัดขืนแต่ก็ไม่สามารถหลุดจากอ้อมกอดนั้นได้ "รัน รันเข้าใจพี่ผิดนะ รันได้โปรดฟังพี่ก่อนได้ไหม" เสียงนี้พอร์ช..... จากคำพูดคิดว่าฉันเป็นรันงั้นสิ "รัน อย่าเงียบสิ พี่ใจไม่ดีนะ" "นี่!!! ฉันไม่ใช่รัน ฉันพลอยดาวถ้าเข้าใจแล้วก็ปล่อยฉันสักที!!" "เฮ้ย!!! ทำไมเป็นเธอ แล้วรันละ" หมอนั่นเอ่ยด้วยท่าทีตกใจ ผลักฉันออกทันที แหมดูความเป็นสุภาพบุรุษของเขาสิ "ฉันแค่จะมาบอกว่า รันอยู่ที่ห้องฉัน นายรีบไปง้อซะฉันไม่อยากเห็นคนทะเลาะกัน" "ขอบใจมากนะพลอยดาว มั่วแต่ยุ่งเรื่องของคนอื่นไปดูเรื่องของตัวเองบ้าง ฉันว่าเธอไปดูไอ้พอลเถอะมันเมาอยู่ในห้องมันนะ ถ้าทางคราวนี้น่าจะทะเลาะกับยัยนั้นมะ...." ยังไม่ทันที่พอร์ชจะพูดจบประโยค ฉันก็วิ่งไปหาพอลที่ห้องทันที ไม่รู้ทำไมเหมือนกันแค่รู้ว่าพอลมีอันตรายขามันขยับไปเอง ฉันวิ่งเข้ามาในห้องของพอล พบว่าพอลกำลังนั่งดื่มเหล้าอย่างเอาเป็นเอาตาย "พอล หยุดนะ!!" ฉันตะโกนออกไปแต่ไม่เป็นผล พอลยังคงดื่มราวกับว่ามันเป็นเพียงน้ำเปล่า ฉันตัดสินใจเดินไปแย่งแก้วเหล้าออกมานั่นทำให้พอลหันมามองที่ฉัน "เอามา เอามันมาให้ฉัน.." ตอนนี้พอลดูเมามาก แค่ฉันผลักเบา ๆ ก็แทบล้มแล้วอะไรที่ทำให้พอลเป็นแบบนี้ "ทำไมล่ะ ฮานะ ทั้งที่เรานัดกันแล้ว ทำไมเธอถึงไม่มาตามนัดแถมยังไปกับผู้ชายคนอื่นอีกทำไม!!!! พี่ไม่ดีตรงไหน บอกพี่สิ บอกพี่!!!!" พอลจับฉันเขย่าไปมาอย่างบ้าคลั่ง เพราะผู้หญิงคนนั้นอีกแล้วสินะ.... "รู้ไหมว่าพี่เจ็บแค่ไหน!!! รู้ไหมว่าการที่เห็นคนที่ตัวเองรักไปมีคนอื่นมันเจ็บมาก เคยรู้บ้างไหม เราเคยรู้บ้างไหมว่าพี่เจ็บ!!!" พอลตะโกนออกมา แล้วนายจะรู้ไหมว่าคำที่นายพูดออกมามันก็ทำให้ฉันเจ็บไม่ต่างจากนาย รู้สิฉันรู้ว่าการเห็นคนที่ตัวเองรักมีคนอื่นมันรู้สึกอย่างไง "ฮานะพี่รักเรานะ รักมาก รักยิ่งกว่าชีวิตพี่" พอลดึงฉันเข้าไปกอด ใช่ฉันรู้ว่านายรักผู้หญิงคนนั้น ฉันรู้ ตอนนี้น้ำตาของฉันมันได้ไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ "พี่สัญญานะ ว่าพี่จะทำให้พลอยดาวถอนหมั้นให้ได้ถ้าพลอยดาวถอนหมั้นเราสองคนจะแต่งงานกันนะ " "หยุดพูดเถอะ....ฉันไม่อยากฟังแล้ว" ฉันพูดเสียงเรียบ และผลักพอลออก ฉันมองพอลผ่านม่านน้ำตา พอลมองฉันด้วยแววตาแห่งความรัก แต่ฉันรู้ว่าแววตานั้นที่มองฉัน พอลเห็นฉันเป็นฮานะ. ฉันเป็นได้แค่ตัวแทนของผู้หญิงคนนั้น "คืนนี้อยู่กับพี่นะ พี่ต้องการเธอ" พูดจบพอลก็จับฉันดันชิดผนังทันที พอลจูบฉันอย่างเร่าร้อน มือของพอลพยายามปลดกระดุมชุดของฉันออกอย่างกระหาย "ฮานะ พี่ต้องการ" เสียงของพอลเรียกสติของฉันให้กลับมา ฉันผลักพอลออกอีกครั้ง ฉันพร้อมจะเป็นของเขา พร้อมจะเป็นเสมอ แต่ต้องเป็นแบบที่พอลคิดว่าเป็นฉันไม่ใช่คิดว่าฉันเป็นคนอื่น แบบนั้นฉันทำไม่ได้ "ฉัน พลอยดาวไม่ใช่ฮานะ!! ดูดีๆสิ!! คัพC แบบนี้จะเป็นยัยนั้นได้ไง แยกไม่ออกหรอ ระหว่างจอนูนกับจอแบนน่ะมันต่างกันยังไง!!!" พอลเหมือนจะได้สติมาบ้างก่อนจะเดินไปนั่งที่เตียง "ขนาดในความฝันเธอยังมาก่อกวนฉันอีกหรอพลอยดาว!!" ฝัน บ้าอะไร หมอนี่มันเมาจนเพ้อแล้วนี่หว่า แต่ทำไมถึงมองฉันตาโตแบบนั้นล่ะ "รู้อะไรไหม ขนาดในความฝัน เธอก็ยังมายั่วให้ฉันมีอารมณ์จนได้" ยั่วอะไร ฉันก้มลงมองตัวเองก็พบว่าตอนนี้ น้องคัพC. ของฉันมันได้ออกมาโชว์โลกแล้ว อ๊าายยยย ต้องเป็นเพราะอีตาพอลแน่ ๆ ฉันรีบติดกระดุมทันที "ฉันไปก่อนนะ" -///- ฉันรีบเดินออกมาก็พบว่าเป็นพอลมาดึงแขนฉันไว้ "นี่ฝันของฉัน ฉันยังไม่อนุญาตให้เธอไป เธอต้องจัดการสิ่งที่เธอทำก่อน!!" พอลจับมือของฉันถูลงบนเป้าชื้นของเขา ที่มีท่อนเอ็นร้อนขนาดใหญ่กว่ามาตรฐานเล็กน้อย ขยายตัวจนคับแน่นขึ้นรูปตามขนาดของมัน อ๊ายยยอีตาพอลบ้า พอลลากฉันไปที่เตียงแล้วเขาก็นอนลง เฮ้ย!! เอาจริงดิ "ใช้ปากของเธอจัดการกับมันซะ" เอาไงดีพลอยดาวหนีดีไหม ไม่ได้ ต้นเหตุที่พอลมีอารมณ์ก็เพราะแก เอาน่าแค่ใช้ปากเอง ไหนๆแกก็พร้อมที่จะเสียเวอร์จิ้นให้กับผู้ชายคนนี้แล้วสู้ๆๆ (ปลุกใจตัวเอง) "เร็ว ๆ สิ" ฉันขึ้นไปบนเตียงแล้วค่อย ๆ ถอดเข็มขัดของพอลออก ใช้ฟันซี่สวยงับซิปก่อนจะรูดลงมาช้าๆ แอบเห็นท่อนเอ็นร้อนกระตุกตามจังหวะที่รูด ราวกับอยากออกมาผงาดเต็มที พอลที่มองอยู่ทนความยั่วยวนไม่ไหว เพราะแรงอารมณ์ที่ล้นหลาม เขาถอดกางเกงที่แสนเกะกะก่อนจะเหวี่ยงไปที่ไหนซักที่ แต่ช่างมัน ตอนนี้เขาไม่สนใจแล้ว สิ่งที่น่าสนใจคือคนตรงหน้า พอลไม่สนใจว่าคนตรงหน้าจะเป็นคนที่เขาเกลียด ตอนนี้เขาอยากปลดปล่อย อยากกระแทกใส่ริมฝีปากสวยของอีกคนหนักๆ ตอกลูกรักของเขาลงไปลึกๆจนทำให้คนตัวเล็กกว่าดิ้นพล่าน ย่ำยีจนเสียสติ แตกใส่ใบหน้าหวานให้มีแต่นํ้าของเขา "อยากได้ฉันนักไม่ใช่หรือไง" พอลเอ่ยเสียงติดแหบเล็กๆ พลางใช้เอ็นร้อนดุนถูไถตามกรอบหน้าของฉัน ก่อนจะฟาดริมฝีปากเบาๆสองสามที ฉันอ้าปากกว้างเพื่อรับเอ็นร้อนของพอลที่ขนาดไม่ธรรมดาเข้ามา "ดีมาก อย่างนั้นแหละ ซี๊ด!! นึกซะว่าเธอกำลังกินไอติม อ่า" พอลครางเสียงตํ่า ถ้าการทำแบบนี้ทำให้พอลมีความสุขฉันก็จะทำ ฉันอมเอ็นร้อนลึกขึ้น เร่งจังหวะขยับปากรูดเข้าออกถี่ๆ ดูดเม้มส่วนหัวบานจนแก้มตอบ ลิ้นเล็กเลียตามท่อนเอ็นอย่างเอาใจราวกับว่าเป็นไอติมแท่งโปรด "อ่า ดีมาก ซี๊ดด " ยิ่งพอลครางฉันยิ่งได้ใจ ดูดท่อนเอ็นหนักๆ ฟันซี่สวยขูดบนเอ็นร้อนอย่างไม่ตั้งใจ แต่กับเพิ่มความกระสันให้คนที่กำลังซี๊ดปากเสียวจวนจะเสร็จ "อืม ซี๊ดด จะแตกแล้ว อ่าา" "อ่อก อะ " มือหนาจับผมนุ่มยึดไว้ก่อนจะซอยสะโพกถี่ๆด้วยความรุนแรง นี่มันลึกเกินไปแล้ว! ฉันใช้มือดันหน้าขาพอล หวังจะให้เขาชะลอลง แต่ไม่เป็นผล เขาไม่ฟังแถมยังกระแทกกายเข้าออกอย่างบ้าคลั่งหลายนาที จนจังหวะสุดท้ายพอลกดศีรษะ ปลายจมูกรั้นแนบกับขนไรอ่อน ฉันตาเหลือกกว้างเพราะมันเข้าไปลึกมากๆ ลึกถึงลำคอ เอ็นใหญ่กระตุกสองสามทีก่อนจะฉีดความต้องการของพอลออกมา มันเยอะจนสำลักไอโขลกใหญ่ น้ำคาว ไหลซึมออกมาจากมุมปากสวย ฉันเงยหน้ามองพอล ไม่ไหวแล้วอายชะมัด ฉันรีบวิ่งออกมาจากตรงนั้นทันที พลอยดาวเธอทำอะไรลงไป แบบนี้จะมองหน้าพอลได้ยังไงเนี่ย