บทที่8 ความสัมพันธ์แบบไหน
1968 คำ
หลังจากวันนั้น ฉันก็มาทำอาหารให้เขาเหมือนเดิม ที่เปลี่ยนไปคือเราไม่คุยกัน ฉันเขียนโน้ตแปะไว้ ถ้าจะถามอะไร ส่วนเขาก็จะมาเขียนตอบทีหลัง
ความสัมพันธ์อะไรวะเนี่ยนามิ แบบแม่ครัวสินะ ไม่เห็นเขาจะสนใจเลย ง้อก็ไม่คิดจะง้อ คนบ้า จิตใจไม่เห็นจะหล่อเหมือนหน้าตาเลย
ครืดดด ครืดดด
เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์เธอ นามิหยิบมาดู เจ๊กุ๊กกิ๊ก เธอรีบกดรับสาย
“ฮัลโหลค่ะเจ๊กุ๊ก”
“ฮัลโหลคนสวย เจ๊จะโทรมาชวนไปงานวันเกิดเจ๊คืนนี้จ้า มานะนามิ งานนี้เจ๊จะรวมแก๊งคนสวยคนโสด มาให้ได้นะ”
“เจ๊แบบนี้จะไม่ชวนเดลล่าเหรอ”
“ชวนสิแล้วนางจะมาได้ไหมล่ะ เจ๊ได้ข่าวว่าช่วงนี้แฟนนางจะมีแข่งนางไม่ไปเชียร์แฟนเหรอ นามิลองโทรไปชวนดูสิ ถ้านางอยู่ก็ลากนางมาด้วย สถานที่เดี๋ยวเจ๊ส่งโลไปให้นะคนสวย”
“ได้ค่ะเจ๊กุ๊กกิ๊กคนสวย วางสายนะคะ” เจ๊กุ๊กกิ๊กเป็นรุ่นพี่ปีสี่ของคณะ น้องๆ ทุกคนให้ความเคารพนาง เพราะนางเป็นคนน่ารัก นิสัยดีเป็นกันเอง
นามิรีบส่งข้อความชวนเดลล่า
นามิ : เดลล่าคืนนี้ไปงานวันเกิดเจ๊กุ๊กกิ๊กกัน
เดลล่า : ฉันอยู่ต่างจังหวัดแก มาเชียร์พี่เคเดน ฝากบอกเจ๊กุ๊กกิ๊กด้วย ว่าฉันค่อยไปHBDย้อนหลัง
นามิ : โอเคบอกให้จ้า ฝากเชียร์พี่เคเดนด้วยสู้ๆ
เดลล่า : โอเค
@ H TO O CLUB
“ทำไมเจ๊กุ๊กกิ๊กต้องนัดที่นี่ด้วยนะ ยิ่งไม่อยากเจอเจ้าของอยู่ด้วย” นามิขับรถมาจอดแล้วบ่นพึมพำกับตัวเอง
เธอเดินเข้าไปด้านใน ตามที่เจ๊กุ๊กกิ๊กบอกว่านั่งโซนไหน
“นามิคนสวยมาแล้ว” เจ๊กุ๊กกิ๊กเดินมากอดเอวบางของเธอ
“HBDนะคะเจ๊กุ๊กกิ๊กคนสวยของหนู” นามิยื่นกล่องของขวัญให้เธอ
“ขอบใจจ้าคนสวยรักที่สุดเลย”
“เดลล่าฝากมาบอกว่าจะมาHBDเจ๊ย้อนหลังนะคะ ตอนนี้นางขอให้กำลังใจหวานใจของนางก่อน”
“จ้าผู้ชายมาก่อนเสมอเจ๊เข้าใจ มาเถอะพวกเราคนโสดพร้อมเมาทิ้งตัว เย้ๆ”
“นามิชนแก้ว”
“ค่ะชนแก้ว”
เจ๊กุ๊กกิ๊กสั่งเหล้าช็อตมาเลี้ยงทุกคน บรรยากาศเฮฮาสนุกสนาน
ด้านออโต้มาถึงร้านแล้ว ลูกน้องคนสนิทของเขาเข้ามารายงานว่านามิมาที่ร้านกับเพื่อนๆ
เขามองลงไปด้านล่างตามที่ลูกน้องบอกว่านามิกับเพื่อนนั่งอยู่โซนไหน เขาเห็นเธอสนุกอยู่กับกลุ่มเพื่อน แต่มองหาเดลล่าไม่เจอ ปกติเห็นตัวติดกันตลอด วันนี้ทำไมยัยตัวแสบมากับเพื่อนกลุ่มอื่น ออโต้พิมพ์หาลูกน้อง บอกว่าให้ไปดูแลนามิหน่อย
“วันนี้ทำไมดื่มเยอะจัง ไม่เห็นจะระวังตัวเลยแฮะ” เขานั่งมองเธอที่กระดกเหล้าช็อต แล้วเต้นสนุกกับเพื่อนไปตามประสา เดี๋ยวก็ร่วงหรอกเหล้าช็อตแรงจะตาย
ผ่านไปสักพัก
“เจ๊กุ๊กกิ๊กเริ่มมึนแล้วอ่ะ”
“มึนอะไรละนามิเพิ่งจะดื่มไม่กี่แก้วเอง เพลงนี้ มาเร็วนามิ เต้นลงTikTokกันดีกว่า”
“ได้เลยค่ะเจ๊พร้อมนะ” นามิเต้นท่าทางน่ารักพร้อมกับเจ๊กุ๊กกิ๊กและเพื่อนๆ ของเจ๊อีกหลายคน สนุกสนานกันใหญ่
“ว้าย! น่ารักมาก มีนามิในคลิปแบบนี้คนดูเป็นล้านแน่ เจ๊ขอเอาลงเลยนะนามิ”
“จัดไปเลยเจ๊”นามิเริ่มพูดเสียงอ้อแอ้
ออโต้ที่นั่งมองอยู่ด้านบนถึงกับเผลอยิ้ม กับท่าเต้นน่ารักเอวหวานของเธอเมื่อกี้ “เมาแล้วสินะ”
เขากับเธอไม่ได้คุยกันมาเป็นอาทิตย์แล้ว เขาก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มยังไงก่อน วันนั้นเขาก็พูดแรงไปหน่อยใจจริงก็อยากขอโทษเธอนะ แต่พอเวลาผ่านเลยไปก็ไม่รู้จะเริ่มยังไง แต่เขาเขียนคำว่าขอโทษลงบนกระดาษโน้ตเป็นภาษาสเปนไว้ให้เธอแล้วเข้าใจรึเปล่าไม่รู้ แต่ก็ถือว่าเขาขอโทษแล้ว
ไม่นานเขาเห็นเธอเดินไปนั่งฟุบลงที่โต๊ะ
“อ้าว! นามิร่วงแล้วเหรอ” เพื่อนเธอพูด
ออโต้เห็นแบบนั้นเขาสั่งให้พนักงานของเขา ที่เป็นผู้หญิงเข้าไปดูแลและบอกเพื่อนเธอว่า เจ้าของร้านเป็นพี่ชายของออสติน เขาจะพานามิไปส่งที่บ้านเอง เพราะเขารับปากว่าจะดูแลเธอเวลาเธอมาเที่ยวที่นี่
กุ๊กกิ๊กเข้าใจและรู้จักกับออสติน เลยยอมให้พนักงานพานามิออกมา พนักงานของออโต้พานามิมาที่ห้องทำงานของเขาตามคำสั่งของเจ้านาย
“พาเธอไปนอนในห้องก่อน” ออโต้ออกคำสั่ง พนักงานผู้หญิงสองคนช่วยกันพยุงร่างเล็กไปนอนบนเตียงกว้างเรียบร้อยแล้วก็ออกจากห้องเขาไป
ออโต้ยืนมองร่างบาง แล้วเดินไปนั่งลงใกล้ๆ ถอดรองเท้าให้คนตัวเล็ก “หมดฤทธิ์แล้วเหรอยัยตัวแสบ วันก่อนระวังตัวแจ วันนี้ดันเมาทิ้งตัว เห็นแล้วปวดหัว”
นามิพลิกตัวไปมา มือเล็กวุ่นวายอยู่แถวลำคอตัวเอง
“ทำอะไรน่ะ นอนเฉยๆ สิ”
“จะถอดสร้อย ถอยให้หน่อย” นามิพูดโดยที่ไม่ลืมตา
“ถอดสร้อยให้หน่อย เร็วสิ”
“โอเคๆ” ออโต้ขยับไปใกล้ๆ มือหนาเอื้อมไปถอดสร้อยที่มีจี้เพชรน่ารัก ออกจากคอสวยแล้ววางไว้ที่โต๊ะหัวเตียง หันกลับมาเธอหลับไปแล้ว เขาดึงผ้าห่มมาคลุมจนถึงหน้าอกปิดกระโปรงสั้นที่เธอใส่มาให้ด้วย
เขาปล่อยให้เธอนอนหลับไปแบบนั้น แล้วก็รีบไปจัดการเรื่องงานของตัวเองต่อ กะว่างานเสร็จเดี๋ยวค่อยไปส่งเธอที่คอนโด
ไม่นานออโต้เดินกลับไปที่ห้องนอน ปลุกคนตัวเล็ก
“นามิ นามิ”
“อื้อ! อย่ากวนสิ จะนอน”
“เวรแล้ว ตื่นเถอะพี่จะพากลับ จะไปส่ง แล้วคอนโดเราอยู่ที่ไหน”
คนตัวเล็กไม่ตอบ เขาเลยไปรื้อกระเป๋าเธอเพื่อหาคีย์การ์ด เจอคีย์การ์ดและได้รู้ว่าเธอพักอยู่ที่ไหนห้องไหน เขาถอดสูตรคลุมกันโป๊ะให้เธอช้อนตัวอุ้มร่างบางในท่าเจ้าสาว พาออกมาจากห้อง ออกประตูหลังไปขึ้นรถ เขาให้ลูกน้องขับรถเธอตามออกมา ส่งคนตัวเล็กถึงคอนโด อุ้มร่างบาง เข้าห้องนอน ตัวแค่นี้เล่นซะเหนื่อยเหมือนกัน ออโต้มองคนขี้เซาหลับไม่รู้เรื่องแล้วส่ายหัวเบาๆ พรุ่งนี้จะรู้ไหมว่าตัวเองกลับมานอนนี่ได้ยังไง เสร็จแล้วก่อนออกมาก็ล็อกประตูให้เรียบร้อย
เช้าวันต่อมา
นามิตื่นมาด้วยความมึนหัวหนักมาก มองรอบๆ ตัว เห็นว่าเป็นห้องตัวเองค่อยสบายใจหน่อย เลยลุกไปอาบน้ำวันนี้มีเรียน “มึนหัวชะมัด รีบอาบน้ำดีกว่าเผื่อจะดีขึ้น”
เธอรีบแต่งตัวแล้วลงมาที่รถเพราะกลัวไปเรียนสาย “เอ๊ะ! ฉันจอดรถตรงนี้เหรอเมื่อคืน จอดผิดที่ได้ยังไง แล้วฉันขับรถมาถึงคอนโดได้ยังไงกัน เมาแล้วขับงั้นเหรอ จะบ้าตายคุณแม่รู้มีหวังหูชา”
“สวัสดีครับคุณนามิ เมื่อคืนผมบอกคนผู้ชายที่ขับรถคุณนามิมาแล้วนะครับว่าที่จอดคุณนามิตรงไหนแต่เขาจอดผิดครับ ผมมาเห็นอีกทีตอนพวกเขากลับไปแล้ว” เจ้าหน้าที่ของคอนโดเกินมาบอกเธอที่รถ
“ผู้ชายขับรถฉันมาเหรอ”
“ครับ เมื่อคืนมีผู้ชายหล่อๆ เขาบอกผมว่าชื่ออะไรน๊าผมไม่แน่ใจ ออ อะไรสักอย่างครับ บอกว่าเป็นแฟนคุณนามิครับ เป็นคนอุ้มคุณนามิลงมาจากรถตู้ แล้วก็มีผู้ชายอีกคนขับรถคุณนามิตามมาครับ”
“ผู้ชายหล่อ อุ้มฉันเหรอ แฟนฉันด้วย” ใครกัน
“อืม หล่อครับตัวสูงๆ แล้วก็ดูเหมือนจะเป็นลูกครึ่งด้วยนะครับ และคนอื่นๆ น่าจะเป็นลูกน้องเขา” เจ้าหน้าที่ของคอนโดอธิบายเธออย่างละเอียด
“โอเคขอบใจมากนะจ๊ะ เขาชื่อออโต้ ไม่ใช่ใครหรอกแฟนฉันเองจ้ะ ตื่นมาอ๋องๆ งงๆ น่ะเมื่อคืนดื่มหนักไปหน่อย ขอบใจนะที่ช่วยดูแล”
“ครับคุณนามิ”
นามิขับรถไปมหาลัย พี่ออโต้เป็นคนมาส่งฉันงั้นเหรอ ใจดีขนาดนั้นเชียว อ๋อจริงด้วยเขาเคยรับปากว่าจะดูแล เป็นคนรักษาคำพูดสินะ ก็น่ารักดี หายโกรธนิดหนึ่งก็ได้ แต่บอกคนอื่นว่าเป็นแฟนฉันอีกแล้วนะ
ครืดด ครืดด สายเรียกเข้าโทรศัพท์เธอ เจ๊กุ๊กกิ๊ก นามิกดรับสาย
“ฮัลโหลค่ะเจ๊”
“ถึงบ้านปลอดภัยดีนะคนสวย เมื่อคืนเจ้าของร้านบอกว่าเป็นพี่ชายของออสติน เขาจะดูแลไปส่งเราเอง เจ๊เลยอนุญาตให้เขาพาเรากลับ”
“ค่ะเจ๊เรียบร้อยดีค่ะ แค่ตื่นมาแล้วมึนหัวมากเลยค่ะเจ๊“
“อย่าว่าแต่เรา นี่กลุ่มเจ๊นั่งดื่มน้ำผึ้งมะนาวกันอยู่ จะเรียนไหวไหมวันนี้”
“ฮ่าฮ่า” นามิหัวเราะชอบใจ “เจ๊หนูวางสายนะคะ ขับรถอยู่ค่ะ”
“จ้าคนสวย ขับรถดีๆ”
“ค่ะเจ๊”
ช่วงเย็นเรียนเสร็จนามิกลับมาถึงคอนโดเปลี่ยนชุดอาบน้ำเรียบร้อย เอ๊ะ! ต่างหู เมื่อเช้าฉันถอดต่างหูคู่ที่ใส่ไปเมื่อคืนวางไว้ แล้วสร้อยละ สร้อยอยู่ไหน หายงั้นเหรอ เสียดายแย่เลย ของขวัญวันเกิดจากคุณพ่อด้วยสิ รึถามพี่ออโต้หน่อยดีไหมอาจจะตกอยู่ในรถเขา ไม่อยากโทรหาเขาก่อนเลย แต่เขาก็ใจดีมาส่งฉันนะเมื่อคืน งั้นโทรก็โทร
ครืดดด ครืดดด
“ฮัลโหลครับ”
“พี่ออโต้ค่ะ คือสร้อยนามิหาย เมื่อคืนตอนที่พี่มาส่งไม่แน่ใจว่าตกอยู่ในรถพี่บ้างไหมคะ คือเป็นเส้นที่คุณพ่อให้เป็นของขวัญด้วยค่ะ เสียใจแย่เลยถ้าหาย พี่ช่วยให้ลูกน้องดูให้หน่อยได้ไหมคะ”
“อยู่ตรงโต๊ะหัวเตียงในห้องนอนที่คลับของพี่ ไปเอาสิเดี๋ยวสั่งลูกน้องไว้ให้ ตอนนี้พี่ติดงานอยู่ต่างจังหวัดน่าจะกลับถึงกรุงเทพคืนนี้”
“นามิไปห้องนอนที่คลับของพี่งั้นเหรอคะ” เขาพาฉันไปห้องเขาทำไมกัน เมื่อคืนเขาทำอะไรฉันรึเปล่าไม่รู้ตัวเลย นามิเปิดเสื้อมองสำรวจตัวเอง
“ก็เมาขนาดนั้นเลยให้เด็กหิ้วขึ้นมานอน ทำไมจำอะไรไม่ได้เลยเหรอ”
“ค่ะ จำไม่ได้ นามิทำอะไรไปบ้างคะ”
“อืม ก็บอกว่าให้ถอดสร้อย ถอดชุดให้หน่อย แล้วก็บอกว่าอยากนอนกับพี่ แค่นั้น สร้อยน่ะไปรับคืนวันไหนก็ได้นะ ไม่หายหรอก พี่วางสายก่อนนะทำงานก่อน” ออโต้วางสายแล้วอดยิ้มไม่ได้พอใจที่ได้แกล้งเธอ
นามิถือโทรศัพท์ค้างอยู่แบบนั้น เวรกรรม ฉันพูดแบบนั้นจริงเหรอ ไม่จริงหรอก เขาแกล้งแน่ๆ ทำไมฉันจำอะไรไม่ได้เลย ถ้าพูดแบบนั้นจริงๆ ต้องจำได้บ้างสิ เขาเองรึเปล่าที่อยากนอนกับฉัน ถึงได้บอกคนอื่นไปทั่วว่าฉันเป็นแฟน คิดได้แบบนั้นก็ยิ้มออกมา
ออโต้วางสายแล้วแต่ยังนั่งคิดถึงแต่เรื่องเธอ ยัยแสบคงช็อกไปแล้วเมื่อกี้ถึงกับเงียบไปเลย ดีแล้วเมาขนาดนั้นได้ยังไง ไม่ได้เรื่องจริงๆ ไม่ระวังตัวเอาเสียเลย ถ้าเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่เขาละ จะเป็นยังไง น่าเป็นห่วงจริงๆ
- ผู้เขียน
