Chapter 9: คนที่อยากให้ดูแลแทน

1823 คำ
ค่ำคืนที่เงียบสงบบนเพนต์เฮาส์สูงเสียดฟ้าของสองหนุ่มธนบัตรและชนกชนเป็นที่ที่เหมาะกับการนั่งจิบเบียร์เย็น ๆ พร้อมชมวิวแม่น้ำเจ้าพระยาเป็นที่สุดแต่ตอนนี้สองหนุ่มกลับทำกิจกรรมอย่างอื่นที่ไม่ใช่การชมวิวและจิบเบียร์ ชายหนุ่มรูปหล่อสองคนนั่งอยู่ในห้องรับแขกกว้างใหญ่ที่ถูกออกแบบมาให้อยู่ติดกับสระว่ายน้ำขนาดย่อม หันหน้าไปทางผนังกระจกพาโนรามาที่เห็นวิวแม่น้ำเจ้าพระยาเป็นแนวยาว ธนบัตรนั่งอยู่ปลายโซฟาเบดสีดำฝั่งหนึ่ง ในขณะที่อีกฝั่งหนึ่งมีเพื่อนสนิทนั่งอยู่ สองหนุ่มงัดแท่งลำที่ไม่ยอมสงบตั้งแต่ได้ ‘ชิม’ รุธิราออกมาชักรูดด้วยความกระสันอยาก “ซี้ดดด... แม่ง... น้องโคตรน่าเย่ออะมึงไอ้ธน พวกเราขยับแผนให้เร็วขึ้นมาอีกนิดไม่ได้หรือไงวะ? สุดท้ายก็ต้องจับน้องกินแล้วคายทิ้งอยู่ดี” ชนกชนรูดรั้งลำเอ็นใหญ่ของตนแล้วเงยหน้า หลับตา คิดถึงภาพสาวน้อยร่างเปลือยเปล่าขาวนวลที่เขาสัมผัสมาก่อนหน้านี้ไม่ถึงชั่วโมงดี “เชี่ย! มึงหัดยับยั้งชั่งใจตัวเองบ้างสิวะ อย่าลืมว่าเราไม่ได้แค่จะทำให้ลูกสาวนายรวีเสียตัวให้แล้วเขี่ยทิ้ง เรายังต้องทำให้ลูกสาวนายรวีทั้งรัก ทั้งหลงแล้วค่อยทิ้ง ผู้หญิงอย่างเร้ดต้องการเวลาศึกษาผู้ชายเพื่อที่จะตกหลุมรัก ถ้าเรารีบเกินไป ทิ้งลูกสาวนายรวีไปตอนที่น้องยังไม่ได้รัก มันจะมีค่าอะไร? มันไม่มีความเจ็บ... ไม่มีความสะใจ... ไม่มีวันได้แก้แค้น...” ธนบัตรบอกเพื่อนรักขณะที่ตัวเขาเองก็ชักรูดลำเอ็นเขื่องในมือไม่มีหยุดเช่นกัน ชายหนุ่มสองคนไม่มีใครอายใครกับกิจกรรมที่ทำอยู่ พวกเขาสองคนเริ่มริเล่นเซ็กซ์สามคนตั้งแต่แตกเนื้อหนุ่ม เห็นร่างกายของกันและกันมาตั้งแต่เกิดเพราะแม่ของพวกเขาเป็นเพื่อนรักกัน พวกเขาเติบโตมาด้วยกัน อาบน้ำด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน สนิทกันมากกว่าพี่น้องคลานตามกันมา บวกกับพวกเขาภูมิใจในขนาดความเป็นชายของตนเองจึงไม่ได้เห็นเรื่องที่ทำอยู่น่าอับอายหรือแปลกประหลาดแต่ประการใด “แต่ดูเร้ดก็ชอบ ๆ พวกเราอยู่นี่หว่า เอาเลยไม่ได้เหรอวะ? กูว่ากูทนไม่ไหว...” ชนกชนยังคงถามเพื่อนต่อ “ถ้าไม่ไหวมึงก็โทรเรียกเอวามา อยากมากก็หาทางระบาย” “กูอยากได้เร้ด กูไม่ได้อยากได้เอวา เชี่ย! น้องก็ไม่ได้ตอบโต้ขัดขืน ยังต้องรอเวลาอะไรวะ?” “น้องไม่ตอบโต้ไม่ได้หมายความว่าน้องรักพวกเรา ก่อนเราจะเริ่มแผนกูส่งคนไปสืบประวัติน้องมาแล้ว มึงก็รู้ ถ้าเร้ดจะมีแฟน มีได้ตั้งนานแล้ว แต่ก็ไม่มี... ผู้หญิงแบบนี้เอาเซ็กซ์ หรือเงินล่อให้ตกหลุมรักไม่ได้ มึงต้องใช้ใจแลกใจ” ธนบัตรบอกเพื่อนแล้วเร่งมือที่ชักรูดลำใหญ่ให้ทำงานหนักขึ้น “แม่ง... คนที่มึงให้ไปตามสืบก็ไม่ได้เรื่อง เห็นบอกมาว่าน้องสวย... กูก็นึกว่า...” “หรือมึงว่าน้องไม่สวย?” ธนบัตรท้วงเพื่อนรัก “ตอนแรกก็เฉย ๆ แต่ตอนนี้มองบ่อย ๆ ก็เริ่มสวยแล้วแหละ สัส! หยุดพูดกันก่อนเถอะมึง กูจะแตกแล้ว ขอกูคิดถึงหน้าน้องก่อน ซี้ดดด...” ชนกชนบอกเพื่อนแล้วเร่งมือที่ชักรูดแท่งรักร้อนของตนให้เร็วขึ้น หลังจากที่หนุ่มหล่อหน้าหวานพูดจบธนบัตรก็เงียบลง เพราะเขาเองก็ต้องใช้สมาธิในการจินตนาการถึงสัมผัสนุ่มนิ่มบนตัวน้อง กลิ่นหอมนวลของเด็กสาวแรกรุ่นที่ไม่เคยผ่านมือชาย แก้มแดงพร้อมรอยยิ้มน่ารักของเธอ เลยไปถึงอกคู่อวบอิ่มและยอดเต้าสีชมพูที่มีรสหวานซ่านลิ้น สองหนุ่มเร่งมือเร็วขึ้น ในหัวจินตนาการถึงหญิงสาวคนเดียวกัน เธอเหมือนของที่พวกเขาอยากได้แต่ต้องห้ามใจไว้ก่อน มันทำให้ความอยากได้ในตัวเธอทวีคูณขึ้นมากมายหลายเท่าและสุดท้ายเมื่อจุดสุดยอดมาถึงสองหนุ่มหล่อก็ปลดปล่อยน้ำกามออกมาในเวลาไล่เลี่ยกัน “อ๊ะ... อ๊า... แม่ง... แตกน้ำโคตรเยอะอะมึงอะ” ชนกชนที่ล่วงหน้าแตะเส้นชัยไปก่อนเพื่อนเพียงเสี้ยววินาทีหันไปมองธนบัตรก่อนจะยื่นมือไปหยิบกล่องกระดาษทิชชูแล้วส่งให้เพื่อนต่อเพื่อทำความสะอาดท่อนลำของแต่ละคน “ทำเป็นว่ากู มึงก็ไม่เบาไอ้ชิค... ฟู่!” ธนบัตรรับกล่องกระดาษทิชชูมาจากมือเพื่อนแล้วเป่าลมออกปาก มีน้อยครั้งนักที่พวกเขาสองคนต้องมานั่งช่วยตัวเอง ส่วนใหญ่เวลาอยากได้ใครแล้วพวกเขาไม่เคยไม่ได้ “แล้วพวกเราต้องช่วยตัวเองแบบนี้ไม่ถึงเมื่อไหร่วะ?” ชนกชนถามเพื่อน เก็บลำเอ็นที่อ่อนตัวลงไปในกางเกงแล้วรูดซิปเรียบร้อย “สักสามเดือน กำลังดี มากพอที่จะทำให้ลูกสาวนายรวีตกหลุมรักเราสองคนได้ไม่ยาก จากนั้นพอเราได้ทั้งตัว ได้ทั้งใจ เราค่อยเขี่ยเด็กนั่นทิ้ง ต้องทำให้ลูกสาวนายรวีรักพวกเราจนหมดใจ หากพวกเราทิ้งไปต้องเจ็บเจียนตาย... และถ้าคุณนิดาฟื้นขึ้นมามีสติเหมือนเดิมตอนที่หลานตัวเองเจ็บจนแทบกระอักเลือดได้ยิ่งดี จะได้รู้เสียทีว่าเวลาเห็นคนที่เรารักเจ็บมันทรมานแค่ไหน” ธนบัตรเองก็เริ่มเก็บแก่นกายลงกางเกงแล้วอธิบายแผนให้เพื่อนรักฟังอีกรอบ “แผนมึงเหมือนง่าย แต่มึงทนไม่เอาน้องได้เหรอ ตั้งสามเดือน?” ชนกชนหันไปจ้องตาเพื่อนรัก ธนบัตรยกนิ้วชี้ขึ้นดันสะพานแว่นแล้วจ้องตาเพื่อนกลับ “กูบอกมึงไปแล้ว ถ้ามึงทนขาดผู้หญิงไม่ได้ก็เรียกเอวามา แต่กูจะทน ตอนนี้กูโฟกัสที่ลูกสาวนายรวี กูไม่โฟกัสเรื่องเซ็กซ์” ธนบัตรบอกเพื่อนก่อนจะโยนกล่องทิชชูลงบนโซฟาแล้วเดินขึ้นห้องนอนของเขาบนชั้นสอง ปล่อยให้เพื่อนรักมองตามแล้วได้แต่ถอนหายใจ “แผนมึงดีมากไอ้ธน มาเหี้ยก็ตรงให้กูอดใจไม่ทำอะไรน้องนี่แหละ แล้วกูจะคอยดูเหมือนกันว่ามึงจะอดทนไปได้สักกี่น้ำ” ชนกชนบ่นพึมพำแล้วส่ายหน้าไปมา ตัวเขาไม่มั่นใจว่าจะทนเสน่ห์ของแม่หนูแดงคนดีของเขาไปได้นานสักแค่ไหน เขารู้แต่ว่าตอนนี้ในใจมันแอบหมั่นไส้ไอ้ธนที่คิดแผนการนี้ขึ้นมามาก ****************** รุธิรานั่งทอดสายตามองวิวเบื้องหน้าที่เหมือนดาวประดับดิน หลังจากพี่ ๆ ‘ชิม’ เธอเสร็จสรรพ พวกเขาก็กอดและลูบไล้เนื้อตัวเธออยู่ครู่หนึ่งจนอาการไคลแมกซ์ของเธอเหือดหายเป็นปลิดทิ้งพวกเขาจึงจากไป “หนูเร้ดไม่ต้องกลับไปขนของที่หอพัก รออยู่ที่นี่แหละ ไม่เกินสองทุ่มพี่จะให้คนเก็บของและขนทุกอย่างจากหอพักเก่าหนูมาไว้ที่นี่ หนูจะได้พักผ่อน เอาแค่กุญแจห้องกับคีย์การ์ดเข้าหอพักมาก็พอ” พี่ธนบอกเธอก่อนที่เขาจะจากไป “น้องเหนื่อยพอแล้ววันนี้ พี่ซื้ออาหารเย็นเตรียมไว้ให้ในตู้เย็น พี่ไม่รู้ว่าน้องชอบอะไรพี่เลยซื้อไว้หลายอย่าง ทั้งพาสต้า เป็ดย่าง ผัดกะเพรา แซนด์วิช ซื้ออาหารไว้ทุกสัญชาติ ถ้าหิวก็เปิดหาที่ชอบมากิน ไม่ต้องออกไปไหน เพิ่งเคยน้ำแตกครั้งแรก นอนพักไปก่อนเถอะ” พี่ชิคบอกเธอก่อนจะเดินตามเพื่อนเขาไป พวกพี่ ๆ ทำราวกับว่าการสำเร็จความใคร่ครั้งแรกของเธอคือการออกไปสู้รบกับข้าศึกนับร้อย หลังกิจกามเสร็จถึงต้องนอนพัก ห้ามทำงานหนัก ตื๊ด! ตี๊ด! ตี๊ด! ขณะที่รุธิรากำลังคิดถึงพี่ ๆ ทั้งสองเสียงโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น หน้าจอมือถือปรากฏชื่อของศศิ สาวน้อยจึงรีบกดรับสายทันที “ฮัลโหล เร้ด แกอยู่ไหนแล้ว? พี่ ๆ ของแกพากลับมาส่งที่ห้องหรือยัง? ฉันจะได้เมาท์กับแกหน่อย” เพื่อนรักของรุธิราถามขึ้นทันทีหลังจากที่เธอกดรับสาย “อยู่ที่ห้อง แต่ไม่ใช่ห้องที่หอพักฉัน... พวกพี่เขาซื้อคอนโดให้ฉันอยู่ ใกล้ ๆ มหา’ลัย ไม่รู้ซื้อทำไมให้เปลืองเงิน จะเรียนจบแล้วแท้ ๆ” สาวน้อยหน้าใสที่นอนตะแคงมองวิวเมืองหลวงยามค่ำคืนกรอกเสียงตอบเพื่อนไปตามสาย “ว้าย! นี่พวกเขาซื้อคอนโดให้แกเลยเหรอ?! แกเหมือนเด็กเสี่ยเลยอะเร้ด ฉันอิจฉาแกมากถึงมากที่สุด ว่าแต่... ถ้าแกเลือกว่าจะลงเอยกับคนไหนได้ แบ่งอีกคนให้ฉันได้ไหม?” ศศิถามแบบหยอกล้อกับเพื่อนสาว “บ้า! ฉันจะแบ่งให้ได้ยังไง?” เขาจะเอาฉันทั้งคู่นะยัยศศิ จะแบ่งให้แกได้ยังไงกัน? รุธิราอยากบอกเพื่อนมาก แต่ก็ยังไม่มั่นใจว่าถ้าเปิดเผยความลับนี้ไปศศิจะคิดอย่างไรกับเธอ สาวน้อยจึงได้แต่เก็บความคิดไว้ในใจ “ก่อนที่ย่าแกจะเข้าโรงพยาบาล ย่าของแกเคยบอกว่ามีคนจะแนะนำให้แกรู้จักใช่ไหม? คนที่อยากให้ดูแลแกแทนย่าน่ะ ฉันว่าต้องเป็นพี่ธนกับพี่ชิคแน่ ๆ เลย ดูสิ คนจะตามจีบกันแบบธรรมดาที่ไหนเขาจะซื้อคอนโดให้กัน ขนาดผัวเมียกันยังคิดแล้วคิดอีกเลยว่าจะซื้อให้ไหม ย่าแกดูคนไม่ผิดจริง ๆ แต่สุดท้ายต้องรอดูแหละว่าคนไหนถึงจะได้เป็นตัวจริงของแก ต้องขอบคุณย่าแกเลยนะเนี่ย เตรียมการวางแผนหาคนมาดูแลหลานเสร็จสรรพ” ศศิเอ่ยชื่นชมคุณย่านิดของรุธิราไม่ขาดปาก “นั่นสินะ... คุณย่าน่าจะเตรียมการไว้ให้ฉันเรียบร้อยแล้ว วางแผนไว้แล้วว่าจะให้พี่ ๆ เข้ามาดูแล จดหมายที่คุณย่าทิ้งไว้ก็บอกอยู่แล้วว่าอยากให้พวกเขาดูแลฉัน” หนูต้องขอบคุณคุณย่าสินะคะที่เตรียมคนที่ดีกับหนูขนาดนี้ถึงสองคนไว้คอยช่วยเหลือ ดูแล ยามที่หนูประสบปัญหาและหาทางออกไม่ได้ ขอบคุณค่ะคุณย่าที่เป็นห่วงหนูและฝากฝังหนูไว้กับพี่ ๆ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม