“พี่ธนเขาหงุดหงิดเรื่องอะไรคะพี่ชิค?” รุธิราสะกิดแขนหนุ่มหล่อหน้าสวยแล้วกระซิบถามขณะที่ชนกชนจูงมือเธอเดินตามหลังธนบัตรไปไม่ห่างกันเท่าไหร่นัก
ชนกชนยิ้มน้อย ๆ แล้วกระซิบตอบน้อง
“มันแค่หวงของของมัน... มันหวงน้อง”
รุธิรานิ่วหน้าแล้วคิดได้ว่าพี่ชิคหมายความว่าเธอเป็นของพวกเขา เมื่อคิดได้สาวน้อยก็ทำหน้าแดงแล้วพูดเสียงอ่อย
“แต่หนูกับหมอกฤตไม่ได้ทำอะไรกันนี่คะ แค่นั่งกินข้าวกัน พี่ธนหวงไม่เข้าเรื่องเลย พี่ชิคยังไม่หวงขนาดนั้น ทำไมพี่ธนหวงบ้าบอเกินเบอร์มากเลยอะ”
“ใช่ว่าพี่จะไม่หวง แต่พี่เห็นไอ้ธนหวงแทนเรียบร้อยแล้ว อีกอย่างก็เห็นอยู่ว่าเร้ดไม่ได้เล่นหูเล่นตา จับมือถือแขนอะไรกับไอ้หมอนั่น จะหวงออกนอกหน้านอกตาให้น้องมองว่าพี่ ‘หวงบ้าบอเกินเบอร์’ ไปทำไม?” ชนกชนบอกเธอ คราวนี้เขาพูดเสียงดังขึ้นเพื่อให้เพื่อนรักได้ยินพร้อมกันไปด้วย
“ไม่ได้จับมือถือแขนแต่หัวเราะร่วนกับเขา มันต่างกับเล่นหูเล่นตายัง
