หน้าห้องแถวที่อยู่ติดกับร้านตัดชุด..
ร่างสูงหล่อหยุดยืนอยู่หน้าประตูกระจกที่ถูกล็อกจากข้างใน แพรี่เดินตามมาติดๆ
"เดี๋ยวแพรี่เรียกให้เองค่ะ" อะไรของยัยฟ้านะ ทำไมถึงปิดม่านในบ้านมืดขนาดนั้นทำยังกับหนีเจ้าหนี้...เอะหรือจะมีเจ้าหนี้อยู่แถวนี้ แพรี่หันมองซ้ายมองขวาไม่เห็นจะมีใครนอกจากคนหล่อที่ยืนอยู่ตรงนี้
"ฟ้า! ได้ยินฉันหรือเปล่าฟ้า ออกมาเปิดประตูให้หน่อยยัยฟ้า ฟ้า..ฟ้าๆ" เรียกอยู่นานเจ้าของบ้านก็ไม่ออกมาเปิดหรือจะทำกับข้าวอยู่ในครัว ลองโทรไปดีกว่า
ตุ๊ดดดด ตู๊ดดดด
ฮะ? โทรไปก็ไม่รับสายอีก!!
"เอ่อ แพรี่ว่าต้องมาวันหลังแล้วค่ะ วันนี้ยัยฟ้าคงยุ่งมาก ไม่ว่างออกมาเปิดประตูเลยค่ะ" ยัยฟ้านะยัยฟ้า ทำแบบนี้กับคนหล่อลูกชายคุณหญิงได้ยังไงกัน
" ครับ"ร่างสูงยืนมองประตูกระจกสักพักก็พยักหน้ายอมแพ้ ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอต้องปิดบ้านหนีขนาดนี้หรือกลัวว่าเขาจะมาทวงหนี้ก็แค่อยากคุยถาม ตามประสาคนเคยรู้จัก เขาดู
