ผมรู้ว่าคุณจำผมได้(คนเคยรู้จัก)

1461 คำ

"เฮ้ยย คุณ!! " ภริตาเองก็ตกใจมากไม่คิดว่าจะเจอกับเขา ไหนเขากลับไปแล้วไง ใจเธอเต้นตึกตักรีบเดินก้าวถอยหลังเข้ามาในร้าน... แพรี่เองก็ตกใจไปด้วย คิดว่ามีใครเป็นอะไร "อะไร.. ใครเป็นอะไร" ทำไมเพื่อนเธอถึงเดินถอยหลังกลับ เมื่อเดินไปดูพบว่าเป็นคุณคนหล่อเธอก็แทบกรี๊ดด "คุณคราม!! กรี๊ด อุ๊บ มีอะไรหรือเปล่าคะ" ชายหนุ่มไม่ได้มองมาที่เธอแม้แต่นิดแต่มองไปที่ภริตากับนีน่าตาไม่กะพริบ.. คืออะไรอะ?? ทำไมดูช็อกกันไปหมด ทั้งเพื่อนทั้งผู้ชาย "คุณ.. คุณครามคะ" แพรี่เดินเข้าไปคุยใกล้ๆ หนุ่มหล่อถึงได้สติ ทำไมเขาถึงมองเพื่อนเธอแบบนั้นนะ มองเหมือนรู้จัก อย่าบอกนะว่าคุณครามคนหล่อหลงเสน่ห์เพื่อนเธอไปแล้ว ไม่ได้นะยัยฟ้า คนนี้ฉันไม่ให้... "อะเอ่อ ครับ" ชายหนุ่มเริ่มได้สติ.. "คุณครามลืมอะไรหรือเปล่าคะหรืออยากจะสั่งตัดชุดที่ร้านได้เลยค่ะ" คิดไปเองเสร็จสรรพ "อ้อ.. เปล่าครับ พอดีผมลืมกุญแจรถ" พูดกับอีกคนแต่ตามองไปท

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม